Τιμή στους ελεύθερους πολιορκημένους...

Καλά-καλά δεν πέρασε η 25η Μαρτίου και έφτασε κιόλας η Κυριακή των Βαΐων!!! Χρόνια πολλά στη θειά μου την Βάγια και χρόνια πολλά στην ηρωική πόλη του Μεσολογγίου.
Για όσους δεν το γνωρίζουν, η Έξοδος των πολιορκημένων έγινε τη νύχτα της 10ης Απριλίου προς την 11η, Κυριακή των Βαΐων, του 1825, ύστερα από 1 χρόνο πιλιορκίας και ενώ η πείνα και οι αρρώστειες θέριζαν τους κλεισμένους στην πόλη. Αφού σιγουρεύτηκαν ότι δεν υπήρχε ελπίδα για ενισχύσεις από το Ναύπλιο ή από τον Ελληνικό στόλο, αποφάσισαν να σπάσουν την πλιορκία με έξοδο, με γιουρούσι...
Το σχέδιό τους όμως προδόθηκε και όταν ξεκίνησε η Έξοδος, οι Τουρκοαιγύπτιοι άρχισαν να τους κτυπούν με πυκνά πυρά κανονιών και τουφεκιών. Τελικά οι Έλληνες αποφάσισαν να κινηθούν με τα γιαταγάνια και τα σπαθιά τους επάνω στις εχθρικές γραμμές. Η σύγκρουση ήταν φονικότατη και την πορεία τους συνόδευσαν δύο εκρήξεις από την πόλη. Η πρώτη από την έκρηξη των υπονόμων και η άλλη από την ανατίναξη της πυριτιδαποθήκης με τον ηρωικό Χρήστο Καψάλη.
Είχε αρχίζει να γλυκοχαράζει η Κυριακή των Βαΐων, όταν η μάχη έπαψε. Από τους 3000 στρατιωτικούς που πήραν μέρος στην έξοδο, μόνο 1300 σώθηκαν. οι υπόλοιποι 1700 σκοτώθηκαν στις συμπλοκές της εξόδου. Από τις γυναίκες, 13 μόνο Σουλιώτισσες σώθηκαν και από τα παιδιά τρία ή τέσσερα. Οι απώλειες των Τουρκοαιγυπτίων υπολογίστηκαν σε 5000.
Για να μην ξεχνάμε, ότι αυτός ο τόπος χτίστηκε με θυσίες και με αίμα...