Ιμαρέτ - Στη σκιά του ρολογιού και στο φως της αναγνώρισης!!!

Είναι μια ξεχωριστή τιμή για τον Γιάννη Καλπούζο, τον συμπατριώτη μας συγγραφέα ΚΑΙ μια μεγάλη ευκαιρία για ανάδειξη της Άρτας.
Το μυθιστόρημα "Ιμαρέτ - Στη σκιά του ρολογιού" ΚΕΡΔΙΣΕ το πρώτο βραβείο αναγνωστών στον πανελλήνιο διαγωνισμό μυθιστορήματος.
Η ιστορία διαδραματίζεται στην Άρτα, στα μισά του 19ου αιώνα, όπου δύο αγόρια γεννιούνται την ίδια νύχτα. Ένας Έλληνας και ένας Τούρκος που η μοίρα τους κάνει ομογάλακτους. Το μυθιστόρημα παρακολουθεί τη ζωή τους με φόντο την άγνωστη ιστορία της περιοχής. Ο Γιάννης Καλπούζος αναπαριστάνει με μοναδικό τρόπο μια ολόκληρη εποχή. Έλληνες, Τούρκοι, Εβραίοι, ο παππούς Ισμαήλ, η "μικρή" ακόμη Ελλάδα, η Οθωμανική Αυτοκρατορία, ο φανατικός Ντογάν, οι συγκρούσεις, οι επαναστάσεις, η συνύπαρξη, οι Απόκριες, το Ραμαζάνι, τα πρόσωπα και οι συνήθειες των κατοίκων των τριών φυλών, λαθρέμποροι, κολίγοι, τσιφλικάδες, ο πλούτος μαζί με την εξαθλίωση.


Η επιλογή του έργου έγινε από το αναγνωστικό κοινό, μέσω της ψηφοφορίας που οργάνωσε το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου. Υποψήφια ήταν 15 έργα, που επελέγησαν από μέλη των Λεσχών Ανάγνωσης.
Οι αναγνώστες συμμετείχαν κατά 50% στο τελικό αποτέλεσμα ενώ το υπόλοιπο 50% βγήκε από τις ψήφους που έχουν ήδη δώσει οι Λέσχες Ανάγνωσης.
Το «Ιμαρέτ» του Γιάννη Καλπούζου είναι ο πέμπτος νικητής του Βραβείου Αναγνωστών που θέσπισε το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου (ΕΚΕΒΙ) το 2005. Τα αγαπημένα μυθιστορήματα των προηγούμενων ετών ήταν:

* «Η μέθοδος της Ορλεάνης» της Ευγενίας Φακίνου (2005)
* «Αμίλητα βαθιά νερά» της Ρέας Γαλανάκη (2006)
* «Ο κύριος Επισκοπάκης» του Ανδρέα Μήτσου (2007)
* «Όλα σου τα ‘μαθα μα ξέχασα μια λέξη» του Δημήτρη Μπουραντά (2008)

Είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος για το αποτέλεσμα του διαγωνισμού, για τον οποίο σας είχα προτρέψει με δύο αναρτήσεις να ψηφίσετε και θέλω να πω ένα μεγάλο ΜΠΡΑΒΟ στον Γιάννη, που έβαλε την Άρτα στην επικαιρότητα, χωρίς αυτή να αναφέρεται σε ληστείες, ανθρωποκτονίες ή βιασμούς, αλλά σε ελπίδα, ανθρώπινες σχέσεις, πολιτισμό.
Όσοι δεν το έχετε διαβάσει, κάντε το, είναι ένα από τα ομορφότερα μυθιστορήματα, από αυτά που εγώ τα ονομάζω "ψυχοαναγερτικά"...