Αμάν πιά...

... με την βιομηχανία ανήμπορων και κατατρεγμένων. Μόλις φτάνω σε φανάρι, με πιάνει άγχος για όλους αυτούς με το ένα χέρι, το ένα πόδι, τα χαρτομάντηλα, τις μπανάνες, τα νερά, που πέφτουν πάνω στο αυτοκίνητο για να αγοράσω την πραμάτειά τους και να διαλαλήσουν την ανημπόρια τους.
Αλλά η χειρότερή μου είναι με αυτούς που με το ζόρι θέλουν να μου "καθαρίσουν" το παρμπρίζ με έναν κουβά βρωμόνερα, μια πατσαβούρα και με επιλεκτική κώφωση στο "ΟΧΙ".
Δεν θέλω αδερφέ, δικαίωμά μου είναι, έτσι τον εθέλω εγώ τον υαλοπίνακα, μιαρό και με μυίγες. Γούστο μου, λογαριασμό θα σου δώσω;
Κι όταν υπολογίζω πόσα βγάζουν αυτοί και πόσα ξοδεύουν, άρα πόσα τους μένουν στην τσέπη, θέλω να βγω και να του πώ : "Δώσε και σε μένα τον δυστυχή"!!!
Όμως αυτό το Σαβατοκύριακο που θα πάρω το αυτοκίνητο για κανένα μπανάκι, δεν θα έχω κανένα πρόβλημα, ο Σεφερλής μου έδωσε την λύση. Δείτε το video και θα καταλάβετε...

το video το είδα στο Τεφτέρι