Στο ερώτημα «γιατί να πάω να ψηφίσω» απαντούν οι ίδιοι οι υποψήφιοι

Να ένα πολύ καλό άρθρο από το in.gr, όπου δίνεται το "βήμα" στους ίδιους τους υποψηφίους των κομμάτων να μιλήσουν στους ψηφοφόρους...

Λίγες μόλις ώρες πριν τις ευρωεκλογές το πολιτικό σκηνικό επιμένει να παραπέμπει σε εθνικές εκλογές και οι δημοσκοπήσεις να κάνουν λόγο για ρεκόρ-αποχής, καταγράφοντας ως κυρίαρχα συναισθήματα των πολιτών την αγανάκτηση και την επιθυμία τιμωρίας των πολιτικών κομμάτων. Κάποιοι δεν θεωρούν ασύνδετα τα δύο γεγονότα, ούτε τυχαία την εμμονή κυρίως των δύο μεγάλων κομμάτων να δίνουν στις ευρωεκλογές χαρακτήρα εθνικών, και δημοψηφίσματος για το αν οι πολίτες εγκρίνουν ή όχι την κυβερνητική πολιτική. Σαφώς οι ευρωεκλογές αποτελούν «όπλο» στα χέρια του ευρωπαίου πολίτη να στείλει ισχυρά και ηχηρά μηνύματα και προς τις εθνικές κυβερνήσεις των κρατών-μελών, όμως δεν είναι μόνο αυτός -σίγουρα τουλάχιστον δεν είναι ο κύριος- σκοπός τους. Πλέον σε επίπεδο ΕΕ διακυβεύονται σημαντικά θέματα για την καθημερινή ζωή του ευρωπαίου πολίτη. Ζητήματα κρίσιμα από μόνα τους, η αντιμετώπιση των οποίων γίνεται ακόμη πιο δύσκολη λόγω κρίσης, όπως η προστασία της απασχόλησης και της ποιότητάς της, η επιλογή οικονομικού μοντέλου που να εξασφαλίζει και να «χωράει» όλους τους πολίτες, η αγροτική πολιτική, η προστασία του περιβάλλοντος και σειρά άλλων. Πόσες φορές δεν έχει χρησιμοποιηθεί ως αιτία ή άλλοθι για συγκεκριμένες πολιτικές ότι «αποτελεί επιταγή της ΕΕ»; Στο πλαίσιο αυτό με προβληματισμό αντιμετωπίζεται και το τι σημαίνει η στάση της αποχής. Παραίτηση και «βολική» για κάποιους παραχώρηση ενός πολύτιμου δικαιώματος ή δήλωση αγανάκτησης και απαίτηση ριζικής αλλαγής; Το in.gr κάλεσε υποψήφιους ευρωβουλευτές των κομμάτων (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ, ΛΑΟΣ, Οικολόγοι Πράσινοι, Δράση) να μιλήσουν επί της ουσίας για τις ευρωεκλογές και να εξηγήσουν στον πολίτη γιατί είναι σημαντικό να ασκήσει το εκλογικό δικαίωμά του. Ακόμη τους κάλεσε να ερμηνεύσουν την επιλογή τής αποχής. Οι ευρωβουλευτές που τοποθετούνται είναι: ΝΔ: Μαριέττα Γιαννάκου, Ρόδη Κράτσα, Κώστας Πουπάκης ΠΑΣΟΚ: Γιώργος Παπακωνσταντίνου, Συλβάνα Ράπτη, Σταύρος Λαμπρινίδης ΚΚΕ: Μπάμπης Αγγουράκης ΣΥΡΙΖΑ: Νίκος Χουντής, Ελένη Σωτηρίου, Δημήτρης Παπαδημούλης ΛΑΟΣ: Νίκη Τζαβέλα, Θανάσης Πλεύρης Δράση: Στέφανος Μάνος Οικολόγοι Πράσινοι: Μιχάλης Τρεμόπουλος Ειδικότερα στους τρεις πρώτους ευρωβουλευτές κάθε κόμματος ζητήθηκε να τοποθετηθούν στα εξής ζητήματα: «Γιατί είναι σημαντικό ο πολίτης να ασκήσει το εκλογικό δικαίωμά του και να ψηφίσει στις ευρωεκλογές; Ποια σημαντικά θέματα για τη ζωή του, την καθημερινότητά του, την εργασία του διακυβεύονται σε ευρωπαϊκό επίπεδο στην παρούσα συγκυρία; Μπορεί μέσω της ψήφου του να «επηρεάσει» στη λήψη ευνοϊκότερων αποφάσεων γι΄ αυτόν και κατ’ επέκταση στην υιοθέτηση κοινωνικά δίκαιων και αποτελεσματικών πολιτικών; Ποιες είναι οι θέσεις σας και πώς θα εξυπηρετήσετε το σκοπό αυτό; Ακόμη, η αποχή εκλαμβάνεται ως απόδειξη της αγανάκτησης των πολιτών; Πώς αποκωδικοποιείται η στάση αυτή στο ισχύον πολιτικό σύστημα; Τις πραγματικά ενδιαφέρουσες απόψεις των ευρωβουλευτών μπορείτε να διαβάσετε αναλυτικά παρακάτω. Στοιχείο πάντως που αξίζει να σημειωθεί είναι ότι παρά τις αντιθέσεις και διαφορές στην προσέγγιση και αξιολόγηση των θεμάτων, στις διεκδικήσεις και στην ιεράρχηση των στόχων, οι ευρωβουλευτές όλων των κομμάτων συμφωνούν σε δύο κρίσιμα ζητήματα. Πρώτον, τάσσονται όλοι κατά της αποχής. Στο δεύτερο που όλοι συμφωνούν είναι ότι πλέον οι αποφάσεις της ΕΕ καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό την καθημερινή ζωή του πολίτη, ενώ πολλοί εξ' αυτών επισημαίνουν και την ανάγκη περαιτέρω ενίσχυσης του ρόλου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Πολίτη πάρε ...«το όπλο σου» Καταρχάς, τονίζουν οι ευρωβουλευτές, η άσκηση του εκλογικού δικαιώματος είναι ένα από τα ομολογουμένως -όσο και αν αυτό πληγώνει- λίγα μέσα που έχει ο πολίτης να επηρεάσει την άσκηση της πολιτικής σε Ελλάδα και Ευρώπη. Τον υπόλοιπο χρόνο, ακούγεται η φωνή των ΜΜΕ, των δημοσκοπήσεων, των κομμάτων. Τώρα, είναι η ώρα να ακουστεί η ανόθευτη φωνή του πολίτη, τονίζουν. Η ψήφος στις εκλογές είναι επένδυση για ένα καλύτερο μέλλον, για μια αλλαγή πορείας προς το κοινωνικότερο και το δικαιότερο της Ευρώπης, προσθέτουν. «Όποιος δεν ψηφίζει εκχωρεί τις αποφάσεις στην ομάδα που ψηφίζει» ήταν επίσης μία από τις απαντήσεις που ξεχώρισαν, γιατί τελικά «οι κακοί πολιτικοί, εκλέγονται από καλούς σκεπτόμενους πολίτες που αρνήθηκαν να ψηφίσουν». Ερμηνείες που -μεταξύ άλλων- απέδωσαν στην αποχή οι συνομιλητές μας είναι παραίτηση, από μια μοναδική ευκαιρία να ακουστεί η φωνή όλων -δεδομένου ότι στις ευρωεκλογές εφαρμόζεται απλή αναλογική-, άρνηση της ιδιότητας του πολίτη, ανευθυνότητα, αλλά και ανώδυνη διαμαρτυρία. Ακόμη, στην πλειοψηφία τους δεν θεωρούν καθόλου τυχαία την έκρηξη του ποσοστού της αποχής. Την αποδίδουν σε μια έντεχνα επικοινωνιακή παγίδα που έστησε το ίδιο το σύστημα και μια σκόπιμη φιλολογία που ουσιαστικά διευκολύνει όσους δεν θέλουν να αλλάξουν τα πράγματα. Η δύναμη του Ευρωκοινοβουλίου Πέραν των παραπάνω όμως υπάρχει και πρακτικός, χειροπιαστός αντίκτυπος στη ζωή μας από τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών και τους συσχετισμούς που θα προκύψουν. Οι περισσότεροι νόμοι που αφορούν την καθημερινή ζωή μας θεσπίζονται από τους ευρωβουλευτές από κοινού με τις κυβερνήσεις των κρατών μελών τονίζουν οι συνομιλητές μας. Το 70% της εθνικής νομοθεσίας είναι εφαρμογή κοινοτικού δικαίου, ενώ οι συνθήκες εργασίας, η ανεργία, η οικονομία, η ασφάλεια είναι θέματα που έχουν σημείο αναφοράς την ΕΕ, θα προσθέσουν. Ωστόσο όσοι, κυρίως έχουν ήδη διατελέσει ευρωβουλευτές παραδέχονται με ειλικρίνεια ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, -το μόνο άμεσα εκλεγμένο όργανο στην ΕΕ-, παραμένει ένας υποτιμημένος θεσμός, τονίζοντας όμως ότι παρά το γεγονός αυτό τα περιθώρια δράσεις που υπάρχουν είναι σημαντικά και πρέπει να αξιοποιηθούν. Αλλωστε, προσθέτουν, με την Συνθήκη της Λισαβόνας, το ΕΚ θα αποκτήσει νέες σημαντικές εξουσίες όσον αφορά στη νομοθεσία και στον προϋπολογισμό της ΕΕ αλλά και στις διεθνείς συμφωνίες. Το Κοινοβούλιο πλέον θα εκλέγει τον Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και θα συναποφασίζει με το Συμβούλιο για το 95% περίπου της ευρωπαϊκής νομοθεσίας. Δεν ωφελεί να διαμαρτύρεται ο Έλληνας πολίτης αόριστα για κάποιες «άδικες αποφάσεις» που λαμβάνονται στις Βρυξέλλες από μια σκιώδη «γραφειοκρατική μειοψηφία», όπως συχνά εκλαμβάνει την ΕΕ, τονίζει συνομιλητής που έχει διατελέσει ευρωβουλευτής. Αξίζει να διαβάσετε αναλυτικά την άποψή τους, γιατί η προσωπικότητα του ευρωβουλευτή, οι γνώσεις του, η επιμέλεια και συνέπειά του, οι απόψεις του και ευαισθησίες του για κρίσιμα ζητήματα είναι μείζονος σημασίας. Ίσως άλλωστε οι τοποθετήσεις τους σας πείσουν να αλλάξετε γνώμη αν ανήκετε σε όσους έχουν αποφασίσει να μην προσέλθουν στις κάλπες, ή να είστε πιο υποψιασμένοι και επομένως πιο προσεκτικοί στην επιλογή της ψήφου σας. Πάντως το ενδεχόμενο η αποχή τελικά να είναι πιο μικρή από αυτή που καταγράφεται το δίνουν και οι ίδιοι οι αναλυτές, επισημαίνοντας ότι παραδοσιακά οι Έλληνες συμμετέχουν στις εκλογές και δεν ακολουθούν την τάση των άλλων ευρωπαίων, που λάμπουν δια της απουσίας τους από τις κάλπες. Ίσως γιατί οι περισσότεροι Έλληνες έχουν ακόμη την εικόνα του ηλικιωμένου ζευγαριού που φορώντας τα καλά τους πηγαίνουν πρωί-πρωί να ψηφίσουν δίνοντας στη όλη διαδικασία μια επισημότητα και δείχνοντας με κάθε τρόπο την εκτίμησή τους και το σεβασμό τους σε αυτό το δικαίωμα που τους δίνει η δημοκρατία. «Και είδαμε που φτάσαμε» θα πουν οι κυνικοί. Τους διαφεύγει μάλλον όμως ότι για το όποιο αποτέλεσμα φταίει το περιεχόμενο με το οποίο γεμίζει η κάλπη και όχι η διαδικασία. Η απαξίωση του θεσμού επειδή δεν κατόρθωσαν οι ίδιοι οι πολίτες να τον εκτιμήσουν και κυρίως να τον αξιοποιήσουν προς όφελος τους, σίγουρα δεν θα διορθώσει την κατάσταση. Το αντίθετο δεν μπορεί να αποκλειστεί. ΝΔ: Μαριέττα Γιαννάκου, Ρόδη Κράτσα, Κώστας Πουπάκης ΠΑΣΟΚ: Γιώργος Παπακωνσταντίνου, Συλβάνα Ράπτη, Σταύρος Λαμπρινίδης ΚΚΕ: Μπάμπης Αγγουράκης ΣΥΡΙΖΑ: Νίκος Χουντής, Ελένη Σωτηρίου, Δημήτρης Παπαδημούλης ΛΑΟΣ: Νίκη Τζαβέλα, Θανάσης Πλεύρης Δράση: Στέφανος Μάνος Οικολόγοι Πράσινοι: Μιχάλης Τρεμόπουλος