Γιορτή του Πατέρα. Χρόνια πολλά σε όλους τους μπαμπάδες!!!

Η τρίτη Κυριακή του Ιουνίου είναι αφιερωμένη στον πατέρα, είναι η Παγκόσμια ημέρα του πατέρα. Καθιερώθηκε το 1910 στην Αμερική και σιγά-σιγά εξαπλώθηκε παντού.
Δεν έχει την αίγλη της Γιορτής της Μητέρας, τα ανθοπωλεία δεν οργανώνουν ειδικά events, τα ζαχαροπλαστεία δεν έχουν ειδικά κουτιά με σοκολατάκια και είναι βέβαιο ότι και στο web δεν θα δούμε, τόσα φιογκάκια, φιλάκια, αγκαλίτσες, και best wishes όσο στην Γιορτή της Μητέρας, που πουλάει πολύ και είναι trendy.
Όμως κι εμείς οι μπαμπάδες ξενυχτήσαμε όταν το παιδί είχε βήχα, βάλαμε το ξυπνητήρι για να το θερμομετρήσουμε, περιμέναμε ατέλειωτες ώρες σε αίθουσες αναμονής παιδιάτρων.
Κι εμείς οι μπαμπάδες το ντύσαμε για να το πάμε στον Παιδικό, του σκουπίσαμε τα μάτια όταν έκλαιγε, το πήραμε αγκαλιά και με ένα φιλί το αποχαιρετήσαμε για να πάμε στη δουλειά μας.
Και με καμάρι το βλέπαμε, να μεγαλώνει, να κάνει τα πρώτα του βήματα, να μετράει μέχρι το δέκα, να λέει τα πρώτα γράμματα της αλφαβήτας.
Κάτσαμε δίπλα του και μαζί ζωγραφίσαμε κάστρα και δράκοντες και ιππότες και κόκκινα αυτοκίνητα και χρυσούς ήλιους.
Κι όταν τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά στη ζωή μας, κρύβαμε το βλέμμα μας να μην δει τις ανησυχίες μας, τα αδιέξοδά μας, την απόγνωσή μας πολλές φορές...
Ας μην έχουμε τις αβάντες ενός πολύπλοκα φτιαγμένου μητριαρχικού συστήματος, που μιλάει για "μητρικό φίλτρο", "μητρική αγκαλιά", "μητρική στοργή".
Ας είμαστε καταραμένοι στο να αντιμετωπιζόμαστε ακόμη κι από το νομικό σύστημα σαν γονείς δεύτερης κατηγορίας.
Ας υπάρχουν σύλλογοι χωρισμένων πατεράδων που παλεύουν για τα δικαιώματά τους σε μια κοινωνία που δέχεται την μάνα σαν απαραίτητη για την φυσιολογική ανάπτυξη του παιδιού και τον πατέρα σαν περιοδικό υποκατάστατο.
Ας συμβαίνουν όλα αυτά...
Σήμερα διάολε είναι η μέρα του Πατέρα και γι αυτό: Χρόνια πολλά σε όλους τους μπαμπάδες!!!