Αφήστε τα παιδιά ήσυχα...

Φαγωθήκατε παλιογκρινιάρηδες με τον Άδωνι και την Μανωλίδου. Σκάσατε από το κακό σας και ξεκατινιαστήκατε λιγούρηδες.
Τόσο καιρό βγάζατε χολή : "και το έχει αστεφάνωτο το κορίτσι" και "έχει εξώγαμο μαζί της" και "σα δε ντρέπονται, τι παράδειγμα δίνουν;" κι άλλα τέτοια.
Και ορίστε, ανέβηκαν τα σκαλιά της Εκκλησίας και πάλι αδιόρθωτοι είστε...
Μη δείτε κανέναν χαρούμενο και ευτυχισμένο. Αφήστε τα παιδιά να χαρούνε τον έρωτά τους. Γιατί, ό,τι και να πείτε, είναι ερωτευμένοι και δεν το κρύβουνε και μπορεί να μου την "σπάει" σε πολλά ο Άδωνις, αλλά τον ψιλοχαίρομαι κιόλας που καμμιά φορά τσαλακώνει την εικόνα του και κάνει "ζουζουνιές"...



Γιατί αν περάσουν τα χρόνια και αρχίσει η καθημερινότητα και ο έρωτας πάει καμιά βόλτα, να δει αν έρχομαι, τότε θα έρθει η "Στιγμή της Αλήθειας" και τα ποσά που βλέπετε στην φωτό, πίσω από την πλάτη της Μανωλίδου με το μοχθηρό βλέμμα, θα είναι αυτά που θα ζητάει σαν διατροφή από έναν "μαραμένο μπουμπούκο"...
Δεν άντεξα την είπα την κακία μου. Τι νομίζατε, καλύτερος είμαι εγώ από εσάς; Ίδιος και χειρότερος είμαι...