Τους συγχωνεύετε και τους αχρηστεύετε. Γιατί;

Η είδηση ότι η Διυπουργική Επιτροπή αποφάσισε την συγχώνευση των 29 Φορέων που λειτουργούν σε όλη την χώρα σε 13, έναν ανά διοικητική περιφέρεια, προβλημάτισε όλους όσους γνωρίζουν τι γίνεται αυτή την στιγμή στην Ήπειρο στον τομέα "Περιβάλλον".
Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι οι τέσσερις Φορείς της Ηπείρου που είναι σε λειτουργία και συγκεκριμένα ο Φορέας της Λίμνης Παμβώτιδας, του Αμβρακικού κόλπου, της Βόρειας Πίνδου και των στενών Αχέροντα και Καλαμά και οι δύο υπό σύσταση Φορείς, των Τζουμέρκων και του Γράμμου, θα συγχωνευθούν σε έναν.
Δέκα απ΄ τις μεγαλύτερες περιβαλλοντικές οργανώσεις της Ελλάδας, αντιδρώντας έντονα στην παραπάνω απόφαση, απέστειλαν επιστολή στον ίδιο τον Πρωθυπουργό και στους αρμόδιους υπουργούς. Οι οργανώσεις απορρίπτουν την απόφαση και κάνουν λόγο για "σκανδαλώδη πρωτοβουλία της κυβέρνησης", που έρχεται να προστεθεί σε μια σειρά περιβαλλοντικών ατοπημάτων.
Τονίζουν με νόημα, ότι η προστασία του περιβάλλοντος δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται σαν περιττή ενέργεια της Δημόσιας διοίκησης και η συρρίκνωση των Φορέων Διαχείρισης δεν αποτελεί μέτρο καταστολής κρατικών εξόδων. Κι αυτό, όπως αναφέρουν, γιατί δεν υπάρχει καν επαρκής χρηματοδότηση για κάποιο Φορέα.
Οι Φορείς Διαχείρισης ούτε την πολιτική στήριξη απολαμβάνουν, ούτε οι απαραίτητοι πόροι διατίθενται για την ενίσχυσή τους. Οι οργανώσεις είναι βέβαιες ότι από την συγχώνευση των Φορέων Διαχείρισης, δεν θα προκύψουν έσοδα για το κράτος, δεδομένου ότι οι Φορείς χρηματοδοτούνται σχεδόν αποκλειστικά από κοινοτικούς και όχι εθνικούς πόρους.
Άρα, αναφέρουν, δεν "πρόκειται να καλυφθεί το δημοσιονομικό χρέος της χώρας αλλά να μεγεθύνει υπέρμετρα το ήδη τεράστιο οικολογικό έλλειμμα της χώρας".

Διαβάζοντας αυτές τις ειδήσεις, συνειδητοποιώ ότι αποτελούνε την ταφόπλακα για το περιβάλλον της Ηπείρου, τουλάχιστον υπό την μορφή που το γνωρίσαμε.
Φαίνεται ότι η ύπαρξη Εθνικών Πάρκων και προστατευμένων περιοχών έρχεται σε αντίθεση με τις ορέξεις αυτών που σχεδιάζουν έναν άγριο, αποικιοκρατικό, ληστρικό τρόπο "ανάπτυξης" του Φυσικού Πλούτου της Ηπείρου.
Οι μεγαλοστομίες για "ήπια ανάπτυξη", "αειφόρο ανάπτυξη", "διατήρηση της μοναδικότητας" της περιοχής μας, δεν ήταν τίποτε άλλο παρά στάχτη στα μάτια των ιθαγενών.
Τώρα πέφτει πάνω μας το βάρος να αποφασίσουμε αν αυτό που ζήσαμε, θα το διηγούμαστε σαν παραμύθι στα παιδιά μας ή αν θα αγωνιστούμε για να τους το κληροδοτήσουμε...