Η παπαδιά του Σουρή...

Το ποίημα του Γ. Σουρή που θα διαβάσετε παρακάτω, το έστειλε σαν σχόλιο κάποιος Ανώνυμος σε ανάρτηση του ΚΑΦΕΝΕΙΟΥ. Απλά, ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ:

Η παπαδιά(ΝΔ)
(Γ. Σουρής)

Η κυρά(ΝΔ) ενός παπά(Καραμ/λή)
ένα διάκο αγαπά(Καρατζ/ρη)
και πολύ μ' αυτόν τα έχει...
και ο άντρας της κοιτά(Καραμ)
τα πολλά της χωρατά(ΝΔ)
και για τούτον πέρα βρέχει.

Επερνούσαν μια χαρά(Πολυκατ/κία)
έως ότου μια φορά
έγινε παπάς βαρβάτος(Καρατζ)
και ο διάκος, ο αφράτος
Κι ο παπάς της ο φτωχός(Καραμ)
διόλου δεν εφθόνησε,
και ο ίδιος μοναχός
τον εχειροτόνησε.(Καρατζ)

Τίγκι, τουγκ!... μεγάλη σχόλη.(7 Ιουνίου)
"Αξιος !" φωνάζουν όλοι(Οι ΝΔ/κράτες)
νέοι, γέροι και παιδιά.
Μα με όλο της το νάζι(ΝΔ)
"Υπεράξιος !!!" φωνάζει
τρεις φορές κι η παπαδιά.(ΝΔ)