Και τώρα τι θα γένουμε;

"Και τώρα τι θα γένουμε χωρίς βαρβάρους.
Οι άνθρωποι αυτοί ήσαν μια κάποια λύσις."

Τέλειωσαν οι εκλογές και ξαναεμφανίστηκε το Καβάφειο ερώτημα: "και τώρα τι θα κάνουμε χωρίς βαρβάρους;"
Τέλειωσαν οι μαγεμένες μέρες των δημοσκοπήσεων, των αναλύσεων, των "διαλόγων με τους πολίτες".



Ήρθε ξανά η σκληρή καθημερινότητα να μας χτυπήσει την πόρτα, ο ταχυδρόμος δεν φέρνει πρεκλογικά φυλλάδια, αλλά λογαριασμούς, οι καλύτερες μέρες άρχισαν ήδη να γίνονται κακές, ψυχρές κι ανάποδες.
Ο διάλογος με τους πολίτες τέλειωσε, στις άλλες εκλογές ξανά... Τώρα θα αρχίσουν τα διαγγέλματα και τα παραγγέλματα. Το Δ.Ν.Τ., (εκρηκτικό σαν Τ.Ν.Τ. ακούγεται...), θα μας πει "σφίξτε κι άλλο το ζωνάρι".
Πόσο ρε φίλε να το σφίξω; Δεν πάει άλλο, δεν μπορώ να πάρω ανάσα. Θέλεις μήπως να το σφίξω στον λαιμό σου να δεις την γλύκα; Αλλά, ξέχασα "η βία δεν είναι λύση". Ναι, αλλά "η Λία είναι Βίσση"!!!
Την ξεφτιλίζω λέτε την κουβέντα; Τι να κάνω ο καψερός που μ' έχει πιάσει απελπισία, κανένας δεν μου απαντάει "Και τώρα τι θα γένουμε χωρίς βαρβάρους;".
Βλέπετε, όπως και να το κάνουμε, "Οι άνθρωποι αυτοί ήσαν μια κάποια λύσις."