ΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΑ ΠΟΥ ΖΗΤΟΥΝ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ

Μια περίεργη αισιοδοξία αφήνουν να διαρρεύσει «κύκλοι» του υπουργείου «ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΝΑΣΤΑΤΩΣΗΣ»…

Το «όπου να ‘ ναι θα νιώσουν την καυτή μας ανάσα να τους αγγίζει» είναι κάτι που ακούγεται όλο και πιο συχνά τις τελευταίες ώρες, όταν αυτοί οι «κύκλοι» αναφέρονται στη νέα γενιά τρομοκρατών.
Και με την τροπή που έχουν πάρει τα πράγματα, είναι δύσκολο κανείς να επιλέξει, αν αυτή η διαβεβαίωση – φημολογία, μπορεί να τονώσει την αισιοδοξία των πολιτών ή να διευρύνει τον κύκλο των ερωτηματικών που επείγει να απαντήσει με σαφήνεια η πολιτική ηγεσία.
Εμείς απλά θα τα διατυπώσουμε. Και μέσα στις επόμενες ημέρες, αν αποποιηθεί των ευθυνών του να δώσει σαφείς απαντήσεις σ αυτά, θα έρθει κοντολογίς η ίδια η ζωή και τα αμείλικτα γεγονότα να τον υποκαταστήσουν.

1.Προέκυψαν στοιχεία κατά τη διάρκεια των τελευταίων ωρών από τα οποία πηγάζει αυτή η αμφιλεγόμενη αισιοδοξία, ή προϋπήρχαν δεδομένα από τον παρελθόντα χρόνο στις αρμόδιες αρχές που για κάποιο λόγο δεν αξιοποιήθηκαν???

2.Τρομοκράτες αποφασισμένοι να σκοτώσουν… τρομοκράτες που δε λύγισαν μετά το «άκουσμα» των δικών τους πυροβολισμών και του κρότου της δικής τους χειροβομβίδας… τρομοκράτες που δε σάστισαν αν και δεν είχαν τη δυνατότητα εκείνη τη στιγμή να γνωρίζουν την αποτελεσματικότητα του μακελέματος που επεχείρησαν… τρομοκράτες που είχαν οργανώσει και την τελευταία λεπτομέρεια… τρομοκράτες που δεν έκαναν - τουλάχιστον εμφανώς – το λάθος που θα τους εκθέσει…
Όλα αυτά δεν παραπέμπουν σε επιχειρησιακά – καταδρομικά εκπαιδευμένους τρομοκράτες???
Θα μπορούσαν να λειτουργήσουν με ανάλογη ψυχραιμία, κάποια απλώς «οργισμένα αλητόπαιδα» τα οποία στερούνται εκτεταμένης εξοικείωσης με πολεμικά πυροβόλα όπλα???

3.Ταυτίζεται το προφίλ αυτών των τρομοκρατών που «έμειναν και πολέμησαν» με το προφίλ εκείνων που έβαζαν τη βόμβα και είχαν απομακρυνθεί πριν εκραγεί???
Ταυτίζεται με το προφίλ εκείνων που «καθάριζαν» με τρείς – τέσσερις πιστολιές στο καλοστημένο «καρτέρι» τα θύματά τους, και εξαφανίζονταν πριν προλάβει κανείς να αντιληφθεί τι συμβαίνει???

4.Που εκπαιδεύτηκαν λοιπόν αυτοί οι αδίστακτοι καταδρομείς του αντάρτικου πόλης, πριν απ όλα στην τόσο καταφανή απαξίωση της ανθρώπινης ζωής???

5.Πρόκειται απλώς για τρομοκράτες που τόλμησαν ή για ομάδα αδίστακτων ανθρώπων, που εκτός από μεθοδική εκπαίδευση στη χρήση και στη δράση, έχουν υπολογίσιμη πολεμική εμπειρία και που την απέκτησαν???

6.Που εκπαιδεύτηκαν επιχειρησιακά??? Εντός η εκτός του Ελληνικού εδάφους???
Κι αν εκπαιδεύτηκαν εντός του Ελληνικού εδάφους, ποιες περιοχές αλήθεια προσφέρονται για να κάνει κανείς εκτεταμένη εκπαίδευση σε κατά ριπάς βολές με καλάσνικωφ???
Αν πάλι εκπαιδεύτηκαν εκτός Ελλάδος, πόσο μακριά από το «θέατρο των επιχειρήσεων» τους θα μπορούσε να είναι ο χώρος που εκπαιδεύονται???

7.Από πού εξασφάλισαν το βαρύ και τον ελαφρύ τους οπλισμό αλλά και τα αναλώσιμα (σφαίρες) που αφειδώς χρησιμοποίησαν???

8.Για ποιο λόγο εμφανίστηκαν «φορτωμένοι» οι αδίστακτοι ράμπο οι οποίοι σαφώς και ήξεραν, ότι με πολύ λιγότερα «παρελκόμενα», θα μπορούσαν να είναι το ίδιο αποτελεσματικοί (ή και αναποτελεσματικοί) αν κρίνουμε εκ του αποτελέσματος???

9.Ποιο ήταν το «μήνυμα» που θέλησαν να περάσουν, εκτός από την πασιφανέστατη επιδίωξη τους να σκορπίσουν αίμα και θάνατο κατά τη διάρκεια αυτής της αδίστακτης επιδρομής???

10.Είναι πεισμένοι οι «κύκλοι» της κατευθυνόμενης αισιοδοξίας, πως δεν υπάρχει εξωελληνικός «δάκτυλος» σ αυτή τη σκοτεινή ιστορία, ούτε στο στάδιο της έμπνευσης… ούτε στο στάδιο της οργάνωσης… ούτε αναφορικά με το φορέα και το χώρο εκπαίδευσης… ούτε σ αυτό καθ εαυτό το εκτελεστικό κομμάτι???

11.Τι απέγινε αλήθεια η περίπτωση Μισιούνωφ για την οποία κανείς δε μιλά???

12.Πρόκειται για αυτόβουλα οργανωμένες ομάδες θανάτου ή μήπως υπάρχει κάποια κρατική – εξωθεσμική – εξωελληνική στήριξη – προτροπή αυτών των ομάδων και αν ναι ποιοι είναι οι απώτεροι στόχοι τους???

Όλα αυτά είναι ερωτήματα στα οποία η πολιτική ηγεσία οφείλει να δώσει ξεκάθαρες απαντήσεις αντί να καταγίνεται με μεγαλοστομίες, με συγνώμες και με απερίσκεπτους πειραματισμούς.
Φυσικά απαντήσεις για όλα αυτά θα επιχειρήσουμε να δώσουμε κι εμείς όπως και ο κάθε Έλληνας πολίτης.
Η Ελλάδα έχει μπει για τα καλά στο θέατρο ενός άγνωστου πολέμου κι από αυτό τον πόλεμο οφείλει να βγει νικητής και η Ελλάδα και η δημοκρατία στον τόπο μας.

Αυτές είναι οι απορίες που εκφράζει ο φίλος Κυριάκος και φαντάζομαι πως δεν υπάρχει ούτε ένας που να έχει έστω και κουκούτσι μυαλό, που να μην έχει σκεφτεί τα ίδια πράγματα...
Φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για μένα, χωρίς εμένα...