Δείτε την οπωσδήποτε!!!

Η Κινηματογραφική Λέσχη Πρέβεζας
παρουσιάζει
την Δευτέρα 9 Μαίου ώρα 9.30 μ.μ. στο Πολιτιστικό Κέντρο Δήμου Πρέβεζας (Όαση)

την ταινία
Έλα να δεις
το αντιπολεμικό αριστούργημα του Ελέμ Κλίμοφ προβάλλεται σε επανέκδοση.

Το «Ελα να δεις» (1984) είναι ένας φόρος τιμής στους νεκρούς των 618 χωριών της Λευκορωσίας που ισοπεδώθηκαν από τους ναζί το 1943.
Ο Κλίμοφ, ίσως ο πιο σημαντικός σκηνοθέτης της περεστρόικας, περιγράφει μια επίγεια κόλαση.
Η βία κινηματογραφείται με υπερβολή και πυρετώδη, εσωτερικό ρυθμό.
Ο ρεαλισμός γίνεται μπαρόκ και το σινεμά συναντά, εμβολίζει..., τον κόσμο του Ιερώνυμου Μπος.
Ετσι εικονογραφεί ο Κλίμοφ τον βιασμό της αθωότητας, σε αυτήν τη βιβλική αλληγορία για την πτώση του ανθρώπου στη βαρβαρότητα.

Το «Ελα να δεις» αρχίζει σε μια αμμώδη περιοχή της Λευκορωσίας, όπου έχει μετατραπεί σε ομαδικό τάφο.
Δυο αγόρια ξεθάβουν τα όπλα των θαμμένων Γερμανών.
Στη συνέχεια το ένα από τα δυο παιδιά, ο Φλόρια, κατατάσσεται εθελοντής στην Αντίσταση για να γίνει άντρας.
Ο πόλεμος, όμως, δεν είναι παιχνίδι και θα το διαπιστώσει σύντομα.
Στους κεντρικούς ρόλους ο Αλεξέι Κραφτσένκο και η Ολγα Μιρόνοβα.

ΚΕΝΤΡΙ: Οι πόρτες κλείνουν. Πίσω τους βρίσκονται εγκλωβισμένοι 149 άνθρωποι από τους οποίους 75 παιδιά. Κλειδωμένοι από τις ομάδες τιμωρίας των ναζιστών οι οποίοι είχαν εισβάλει στη Σοβιετική Ένωση, καίγονται ζωντανοί...
Στις 22 Μαρτίου 1943, οι κάτοικοι του χωριού Κατίν στη Λευκορωσία, πέφτουν θύματα της ναζιστικής θηριωδίας, αλλά δεν είναι οι μόνοι. Την ίδια μοίρα με το Κατίν είχαν 618 χωριά της περιοχής, από τα οποία τα 185 χάθηκαν οριστικά από το χάρτη...
Το 1985 ο Έλεμ Κλίμοφ (1933-2003)με αφορμή το τραγικό αυτό γεγονός, γύρισε την ταινία «Έλα να δεις», μια συγκλονιστική καταγραφή μέσα από τα μάτια ενός 12χρονου παιδιού...
Γιαυτή την ταινία ο Σον Πεν είχε δηλώσει: "Πριν από μερικά χρόνια μου τηλεφώνησε ο πατέρας μου και μου είπε να αφήσω ό,τι κι αν έκανα και να πάω στο Πανεπιστήμιο του Λος Άντζελες. Κάποιο τμήμα είχε προγραμματίσει προβολή μια ρωσικής ταινίας, ενός σκηνοθέτη ονόματι Κλίμοφ και δεν έπρεπε να τη χάσω.
Βετεράνος σε πάνω από 36 αποστολές στο Βερολίνο κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ο πατέρας μου ποτέ δεν υπήρξε ένθερμος θαυμαστής των ταινιών που αναφέρονται στον πόλεμο, αντιλαμβανόμενος είτε τις ανακρίβειες, είτε την τάση της ρομαντικής θέασης των μαχών.
Αυτή η ταινία ήταν το ‘Έλα να δεις’, μια εξαιρετική αντιπολεμική ταινία. Χαίρομαι που έφτασα ως εκεί, εκείνη την ημέρα γιατί αυτό που είδα θα μείνει χαραγμένο μέσα μου για πλάνα.
Είναι ένα αριστούργημα, όχι μόνο για τον κινηματογράφο αλλά και για όλη την ανθρωπότητα"...