Όπως στρώσαμε, θα κοιμηθούμε...

Μου κάνει φοβερή εντύπωση η σύγχυση και ο εκνευρισμός που επικρατεί στο οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης, δεν μπορώ να καταλάβω γιατί τόσος εκνευρισμός...


Δεν φταίει ούτε ο Προβόπουλος, ούτε η Deutsche Bank, ούτε η Merrill Lynch, ούτε κανένας άλλος. Μόνο το αλαζονικό μας το κεφάλι και ο έμφυτος ωχαδερφισμός μας, που κατά καιρούς και μόλις ζορίζουν τα πράγματα, μετασχηματίζεται στο "έχει ο Θεός..."
Ο Θεός μπορεί να έχει, εμείς όμως δεν έχουμε... Φροντίσαμε εδώ και 25-30 χρόνια να φάμε ό,τι είχαμε και δεν είχαμε. Όταν φάγαμε τα αποθεματικά μας, αρχίσαμε να ξεπουλάμε τα υπάρχοντά μας, αλλά και να δανειζόμαστε αβέρτα, μη τυχόν και χάσουμε τα μεγαλεία!!!
ΦΤΑΙΜΕ ΟΛΟΙ. Οι πολιτικοί ΚΑΙ οι πολίτες, αυτοί που έλεγαν "Τσοβόλα δώστα όλα" ΚΑΙ εμείς που κολακευμένοι τους επιβραβεύαμε. Αυτοί που έπαιζαν τα λεφτά των Ταμείων στο Χρηματιστήριο ΚΑΙ εμείς που γουστάραμε να βλέπουμε τον δείκτη να ανεβαίνει. Αυτοί που έκαναν μπίζνες με τα ομόλογα των ασφαλισμένων για να τσεπώνουν τις μίζες ΚΑΙ εμείς που τους ξαναδίναμε την ψήφο μας. Αυτοί που ψήφιζαν νόμους-ασπίδες για τους πολιτικούς και το συνάφι τους για να γλυτώνουνε "οι μακρυχέρηδες" από την τσιμπίδα του νόμου ΚΑΙ εμείς που ανεχόμαστε την ατιμωρησία τους. Αυτοί που μας έταζαν λαγούς με πετραχήλια ΚΑΙ εμείς που σαν τα πρόβατα "σερνόμασταν" πίσω τους μπας και βολευτούμε κάπου.


ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ, ας μην δουλευόμαστε άλλο. ΚΑΙ ο Αλογοσκούφης ήξερε το 2004 ΚΑΙ ο Παπακωνσταντίνου το 2009 ότι τα κρατικό πορτοφόλι είναι άδειο και καταχρεωμένο. Δεν χρειαζότανε ούτε η απογραφή, ούτε ο Αλμούνια για να μας πει ότι είμαστε ψεύτες και ότι "απλώνουμε τα πόδια μας έξω από το πάπλωμα"...
Και εμείς, οι πολίτες, το ξέραμε, αλλά σαν οπαδοί που είμαστε δεν μας ένοιαζε.
Βλέπετε, εμείς οι Έλληνες, δεν ενεργούμε σαν πολίτες, αλλά σαν φανατισμένοι οπαδοί. Μπορεί να γκρινιάζουμε για τα αποτελέσματα της ομάδας-κόμματος, μπορεί να ψιθυρίζουμε ότι η ομάδα-κόμμα με αυτούς τους παίκτες-πολιτικούς δεν "τραβάει", αλλά όταν φτάνει η ώρα του ματς-κάλπης, το μόνο που μας νοιάζει είναι να κερδίσουμε πάση θυσία.
Όταν κάποιες ενοχλητικές φωνές έλεγαν ότι με αυτή την συμπεριφορά μας υποθηκεύαμε το μέλλον των παιδιών μας, εμάς δεν μας ένοιαζε α) επειδή "έχει ο Θεός" και β) επειδή είμαστε της νοοτροπίας του "μέχρι τότε ποιός ζει ποιός πεθαίνει...".
Τώρα όμως που η ανικανότητα και η απατεωνιά επιτάχυναν τα πράγματα και ό,τι ήταν να συμβεί μετά το 2030, ξεκίνησε να συμβαίνει τώρα και δεν μιλάμε πια για το μέλλον των παιδιών μας, αλλά για το παρόν το δικό μας, τώρα "μας τζούζει" και μας ενοχλεί!!!
Δεν πειράζει αδέρφια, θα συνηθίσουμε. Άλλωστε, μιας και χρησιμοποίησα διάφορες ρήσεις, ας πω κι άλλη μια: "Όπως στρώσαμε, θα κοιμηθούμε"...