Όλοι οι Έλληνες είναι ίσοι;

Ποιός νοιάζεται για το Σύνταγμα και άλλες τέτοιες πολυτέλειες; Σίγουρα όχι η Πολιτεία, είτε αυτή εκφράζεται σαν Κεντρική Διοίκηση, είτε σαν Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Υπάρχουνε πολίτες β' κατηγορίας, οι κινητικά ανάπηροι, που ενώ στις υποχρεώσεις τους αντιμετωπίζονται σαν ίσοι, στα δικαιώματά τους, βρίσκουν έναν τείχο μπροστά τους. Ποιοί δημόσιοι χώροι και ποιές προσβάσεις; Αυτά είναι ψιλά γράμματα για τους καρεκλοκένταυρους...
Το παρακάτω κείμενο μου το έστειλε η Διαδρομή και σας το δίνω απαράλλαχτο, ούτε καν την γραμματοσειρά δεν θα αλλάξω :

Στη Νάουσα και την Ξάνθη τα μοναδικά πάρκα προσβάσιμα για ΑμεΑ στην Ελλάδα.
Αποκλεισμένοι και από τους χώρους πρασίνου των πόλεων είναι οι ανάπηροι και οι άνθρωποι με σοβαρά κινητικά προβλήματα.
Η νομοθεσία δεν επιβάλλει τη δημιουργία προσβάσιμων διαδρόμων και υποδομών, με αποτέλεσμα στις περισσότερες περιπτώσεις οι άνθρωποι με αναπηρίες...απλά να βλέπουν το πράσινο από μακριά.
Το πρόβλημα προσπαθεί να θέσει η Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία (ΕΣΑμεΑ) με την αφορμή της κατάθεσης του σχεδίου νόμου για τις πυρόπληκτες περιοχές της Αττικής.
Οι άνθρωποι με αναπηρία δεν έχουν τις ίδιες ευκαιρίες με τους υπόλοιπους πολίτες σε σχέση με την πρόσβαση στους αστικούς χώρους πρασίνου.
" Η ελληνική νομοθεσία δεν έχει καμία αναφορά στην υποχρέωση διασφάλισης της προσβασιμότητας από ανθρώπους με αναπηρίες" αναφέρει ο πρόεδρος της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρία κ. Γιάννης Βαρδακαστάνης.
"Το αποτέλεσμα είναι ελάχιστα πάρκα, άλση και δάση να διαθέτουν έστω και μερική προσβασιμότητα στα άτομα με αναπηρία, όπως το Δημοτικό Πάρκο Νάουσας, το Πάρκο στο Λήμνιο Ξάνθης".
Ούτε καν ο Εθνικός Κήπος δεν διαθέτει προσβάσιμες υποδομές ... !
Την ίδια στιγμή, στην Ε.Ε. θέτουν προδιαγραφές, συχνά ακόμα και οδηγούς, για τη διασφάλιση της προσβασιμότητας των περιοχών πρασίνου σε όλους, όπως λ.χ. το Εθνικό Πάρκο Πυρηναίων στη Γαλλία, που πρόσφατα βραβεύτηκε για τις παρεμβάσεις του.
Η ΕΣΑμεΑ θεωρεί την κατάθεση σχεδίου νόμου για τα πυρόπληκτα της Αττικής ευκαιρία για την τροποποίηση της ελληνικής νομοθεσίας.
" Ζητάμε το αυτονόητο, όσες δραστηριότητες έχει ο κάθε πολίτης, να μπορεί να τις έχει και ο ανάπηρος"λέει ο κ. Βαρδακαστάνης.
" Οι επιλογές σήμερα στις πόλεις είναι ασήμαντες. Οι ανάπηροι βλέπουν τα πάρκα από μακριά"