Τρεις το λάδι, τρεις το ξύδι...

Μου 'φερες μόνο μια σαλάτα, σε πλήρωσα για ορεκτικά, φιλέτο, μπουκάλι κρασί, επιδόρπιο και εξαφανίστηκες χαμογελαστά, σφυρίζοντας αδιάφορα... Δεν φώναξα για τα ρέστα, πήρα την σαλάτα κι έφυγα... Ήξερα ότι όλα εδώ πληρώνονται...
Ξανά 'ρθα μετά από 3 μέρες, κατά τας Γραφάς. Είχα μαζί μου την σαλάτα σε ταπεράκι και σου παρήγγειλα λαδόξυδο και φιλέτο και μπουκάλι κρασί και επιδόρπιο. Μου τα 'φερες κι όταν ζήτησα να πληρώσω τον λογαριασμό, ξεκίνησες: Τρεις το λάδι, τρεις το ξύδι, έξι το λαδόξυδο... Και μου 'κανες την σούμα...
Ήθελα να δω αν στο τεφτέρι σου θα υπολόγιζες τα παρακρατημένα από την προηγούμενη φορά και αν θα τα βρίσκαμε, μία η άλλη... Εσύ όμως συνέχιζες να σφυρίζεις αδιάφορα, μέχρι που κατάλαβες ότι το χέρι μου δεν πήγαινε στο πορτοφόλι...
Τσίνισες, μούτρωσες, αλλά μέχρι να περάσουν οι 3 δικές μου μέρες, κατά τας Γραφάς, θα σφυρίζω εγώ... Και παθόντα και ταφέντα...