Πλάκωσαν οι χειμωνιάτικες ιώσεις κι όλοι, βαρύμαγκες και ντιντήδες είναι με το μαντήλι στη μύτη και φυσάνε και ξεφυσάνε...
Αλλά το τραγούδι "Ο Συνάχης" του Μάρκου το αφιερώνω στον ψευτόμαγκα που μου 'ρθε βραδιάτικα ξεφυσώντας να ζητήσει και τα ρέστα:
Συναχωμένος μου 'ρχεσαι, αμάν, αμάν, μουρμούρη μ'από πέρα
και μεσ'στα χέρια σου κρατάς, συνάχη μου, μιά δίκοπη μαχαίρα.
Κοίτα καλά συνάχη μου, αμάν, αμάν, που πάντα ξεσπαθώνεις,
εκεί π' ανακατέβεσαι, συνάχη μου, μπέσα ποτέ μη δώνεις.
Αναρτήσεις
Πριν από 1 ώρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το ΚΕΝΤΡΙ είναι υπεύθυνο μόνο για τα δικά του σχόλια κι όχι για αυτά των αναγνωστών του...
Όμως αν το σχόλιό σας είναι χυδαίο, μην σας κακοφανεί αν δεν δημοσιευτεί...