Δίνει το νεφρό της για να πληρωθούνε τα δάνεια!!!

Το αντιγράφω όπως ακριβώς το γράφει ο Γιαννιώτικος Πρωϊνός Λόγος και το διάβασα στο epirusgate και δεν κάνω κανένα σχόλιο, γιατί δεν είναι για σχολιασμό και αναλύσεις το θέμα...
Ίσως το μόνο που θα μπορούσε να γίνει και να πιάσει τόπο, είναι να πιάσουμε καμπόσους από τον γιακά και να τους σφίξουμε λίγο τον κόμπο της μεταξωτής τους γραβάτας, έτσι για να καταλάβουνε λίγο τον κόμπο που πολλοί από μας νοιώθουμε στον λαιμό μας από την θηλειά που μας έχουνε βάλει...
Αντιγράφω:
Στο… «ως εδώ και μη παρέκει» φθάνουν τον τελευταίο καιρό πολλές Ηπειρωτικές οικογένειες, ψάχνοντας -απεγνωσμένα τις πιο πολλές φορές- να βρουν κάποια διέξοδο, για να βγουν από την τραγική οικονομική κατάσταση στην οποία, λόγω κρίσης, έχουν περιέλθει.
Δυο απίστευτα, αλλά πέρα ως πέρα αληθινά γεγονότα, που μαρτυρούν το μέγεθος του οικονομικού αδιεξόδου και το δράμα πολλών ακόμη οικογενειών, αναπτύσσονται στη συνέχεια.


«ΠΩΛΕΙΤΑΙ ΝΕΦΡΟ»!
Ώρα 11 το πρωί. Χτυπά το τηλέφωνο των Μικρών Αγγελιών του «Πρωινού Λόγου». Σηκώνει το ακουστικό η αρμόδια υπάλληλος και στην άλλη άκρη με δυσκολία ακούγεται μια τρεμάμενη γυναικεία βραχνή φωνή που λέει: «Πέστε μου παρακαλώ, πόσο κοστίζει μια μικρή αγγελία, είναι μόνο δυο γραμμές. Να γίνει όμως με ζωηρά γράμματα για να διαβάζεται εύκολα. Έχω άμεση ανάγκη, πρέπει να βρω το γρηγορότερο μια λύση…». Και αφού η υπάλληλος της εξήγησε τα περί κόστους, η κυρία συμφώνησε και σχεδόν κλαίγοντας υπαγορεύει την αγγελία:
«Λόγω μεγάλη ανάγκης πωλείται νεφρό σε καλή τιμή. Πληροφορίες… (κινητό τηλέφωνο)»!
Η υπάλληλος των Αγγελιών κυριολεκτικά «πάγωσε», συγκλονίστηκε, της «πιάστηκε η φωνή»! Βουβό και από τη άλλη άκρη το τηλέφωνο και μόνο στο βάθος ακούγονταν κάποιοι λυγμοί... Μετά από λίγο μίλησε με σπασμένη φωνή και πάλι η κυρία της αγγελίας, για να ρωτήσει τον τρόπο πληρωμής και τα σχετικά. -
«Κορίτσι μου βάλε σε καλή θέση την αγγελία, αν βρεθεί κάποιος Χριστιανός και πάρει το νεφρό μου θα σας πληρώσω και με το παραπάνω. Μόνο τότε θα σώσω τα παιδιά μου…».
-Μη στεναχωριέστε, δεν κοστίζει τίποτε κυρία μου, της απαντά η υπάλληλος, αρκεί εσείς να βρείτε αυτό που ζητάτε. Και της εξηγεί πως πρώτη φορά της έτυχε να πάρει τέτοιου περιεχομένου αγγελία. Θα δημοσιευθεί της είπε, εάν και νομικά επιτρέπεται. «Θα ρωτήσω τη Διεύθυνση της εφημερίδας και θα σας απαντήσω». Και βέβαια από το Νόμο, πώληση ανθρωπίνων οργάνων απαγορεύεται, μόνο δωρεά επιτρέπεται.
«ΕΠΕΣΑΝ ΕΞΩ...»
Έτσι, έκλεισε ο συγκλονιστικός αυτός διάλογος και το θέμα έφθασε στη σύνταξη της εφημερίδας, για να άρχισε να ξετυλίγεται, ένα από τα πιο συγκινητικά κοινωνικά δράματα με πρωταγωνίστρια μια 52χρονη μάνα, που έφθασε σε σημείο να πωλήσει το ένα της νεφρό για να μην μπουν τα δυο παιδιά της φυλακή, από τα χρέη που δημιούργησαν, όταν συνεταιρικά επεχείρησαν να ανοίξουν κάποια επιχείρηση εδώ στα Γιάννινα.
Η επιχείρηση που είχαν τα παιδιά της οικογένειας δεν πήγε καλά, με αποτέλεσμα να χρεωθούν πολλές χιλιάδες ευρώ σε τρίτους, οι οποίοι πιέζουν τώρα ασφυκτικά για να πάρουν πίσω τα χρήματά τους.
Πρόκειται για μια αγροτική οικογένεια από χωριό του Νομού Ιωαννίνων. Η 52χρονη γυναίκα αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα υγείας, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να εργαστεί. Ο σύζυγός της, που βρίσκεται περίπου στην ίδια ηλικία, είναι αγρότης και τα βγάζουν πέρα δύσκολα, με το πενιχρό εισόδημά τους. «Κανείς δεν μπορεί να μας βοηθήσει» τονίζει με πικρία, η γυναίκα, η οποία εκτός των άλλων έχει και κινητικά προβλήματα. «Πήρα την απόφαση μόνη μου, χωρίς να γνωρίζει ο άνδρας μου και τα παιδιά μου, γιατί άλλη άμεση λύση να ξεχρεωθούμε δεν βλέπω στον ορίζοντα» μας είπε η 52χρονη, όταν τη ρωτήσαμε σχετικά.

Ο ΧΟΙΡΟΤΡΟΦΟΣ
Ακόμη μια περίπτωση, ενδεικτική του κλίματος που επικρατεί στην Ηπειρωτική και όχι μόνο κοινωνία είναι εκείνη του χοιροτρόφου από το Ροδοτόπι, του Α.Ζ.. Με επιστολή του στην εφημερίδα ο χοιροτρόφος είχε αναφέρει τα πολλά οικονομικά προβλήματα που είχε από τότε που έβαλε λουκέτο η ΣΒΕΚΗ, κάνοντας λόγο για εξαπάτησή του από την επιχείρηση, αφού είχε δώσει την παραγωγή του και είχε να λάβει πάνω από 150.000 ευρώ!
Έκλεισε η Βιομηχανία και αυτός ακόμη περιμένει να πληρωθεί! Σήμερα, έφθασε ένα βήμα πριν την ολοκληρωτική καταστροφή, αφού η ΣΒΕΚΗ του είχε δώσει «πέτσινες» επιταγές.
Η μη καταβολή των χρημάτων από τη Βιομηχανία απειλεί όχι μόνο την ίδια την επιχείρησή του, αλλά και την επιβίωση της οικογένειάς του. Το πρόβλημα, όπως αναφέρει, γίνεται συνεχώς όλο και πιο ασφυκτικό, αφού δεν έχει χρήματα για να λειτουργήσει τη μονάδα του.
Η αφερεγγυότητα της ΣΒΕΚΗ έχει συνέπειες και στο γενικότερο προγραμματισμό της ζωής του, αφού ο χοιροτρόφος έχει στεγαστικό δάνειο για το οποίο, όπως είναι επόμενο, δυσκολεύεται να πληρώσει τις δόσεις.
Μάλιστα, ο Α.Ζ. αναφέρει πως η τράπεζα στην οποία εκδόθηκαν οι επιταγές που παρέλαβε από τη ΣΒΕΚΗ, είναι η ίδια που του χορήγησε και το στεγαστικό δάνειο. Ενώ λοιπόν αυτή απαιτεί την καταβολή των δόσεων του δανείου, η ίδια η τράπεζα δεν εξοφλεί στον χοιροτρόφο τις επιταγές της ΣΒΕΚΗ.

ΠΟΣΟ ΑΚΟΜΑ;
Τα δυο παραπάνω περιστατικά είναι… εξαιρετικά αφιερωμένα στην Κυβέρνηση και στις πολιτικές του Δ.Ν.Τ. που προωθεί, με αποτέλεσμα να έχει φέρει σε δεινή και απελπιστική θέση πολλά Ελληνικά νοικοκυριά! Είναι χαρακτηριστικό, πως αρκετοί Ηπειρώτες αναρωτιούνται «πόσο ακόμη θα διαρκέσει αυτή η κατάσταση; Έχουν φέρει σε πολύ δύσκολη θέση τον κόσμο».
Το ότι φθάνουν πολλοί συμπολίτες μας, βέβαια, στο έσχατο σημείο να θέλουν να… εξαφανιστούν από προσώπου γης, να πουλήσουν όργανα του σώματός τους ή και να αυτοκτονούν ακόμη, εν έτει 2010, από μόνο του είναι τραγικό και δημιουργεί μια εικόνα, το λιγότερο δυσμενή για τη χώρα.
Μια επαγγελματική αποτυχία, μια λάθος κίνηση ή ακόμη και μια παγίδα που μπορεί να στήσουν επιτήδειοι σε κάποιον, είναι ικανά να τον φέρουν στο χείλους του γκρεμού. Και αυτό γιατί λείπουν, μεταξύ άλλων, οι ασφαλιστικές δικλείδες για την προστασία των επιχειρήσεων.
Επίσης, τα κίνητρα που προσφέρει η Πολιτεία στις επιχειρήσεις, αλλά και στους κατοίκους για να εργαστούν, τους τελευταίους μήνες έχουν ελαχιστοποιηθεί, με αποτέλεσμα αρκετοί να βρίσκονται αβοήθητοι μεσοπέλαγα!
Αναρωτιούνται πολλοί, αν επιτρέπεται το κράτος να αφήνει τους πολίτες του να φθάνουν σε αυτό το έσχατο σημείο, διακινδυνεύοντας ακόμη και τη ζωή τους, για να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν τις οικονομικές τους υποχρεώσεις. Άλλοι διερωτώνται, αν είναι επιτρεπτό η Κυβέρνηση με τις πολιτικές που ακολουθεί τους τελευταίους μήνες και με τις κινήσεις που κάνει σε πολλά μέτωπα, να υπονομεύει το μέλλον κυρίως των νέων γενιών.