Δευτέρα 19 Ιουλίου 2010

Η εκτέλεση από άλλη ματιά...


Η μισή ελληνική μπλογκόσφαιρα σήμερα το πρωί ασχολείται με την υπόθεση της "άγριας δολοφονίας" του Σωκράτη Γκιόλια, διευθυντή του Ρ/Σ "Θέμα" και πρώην συνεργάτη του Μάκη της Ζούγκλας.
Πολλοί βρήκαν την ευκαιρία να βγάλουν και κάτι χρωστούμενα και ασχολήθηκαν με το αν έκανε αναφορά ο Alter κι ο Alpha, με το αν και πού έθαψε ο Μάκης την είδηση, με το ότι ο δολοφονημένος ερευνούσε υποθέσεις του Μάκη, άρα...
Έλα μου ντε, άρα;

Τέλος πάντων, πολλοί αποκαλύπτουνε τους ρόλους τους, τους στόχους τους κτλπ, αρκεί να μην φοράς παρωπίδες και θα τους δεις...


Για μένα, άλλα είναι τα σημαντικά:

* Δεν ήταν απλά μια "άγρια δολοφονία", ήταν ένα πολύ επαγγελματικό χτύπημα, πολύ καλά σχεδιασμένο και εκτελεσμένο...
Όλα τα στοιχεία αυτό δείχνουν:

Το θύμα το παράσυραν να κατέβει αλαφιασμένο στην είσοδο, όπου του είχαν στήσει καρτέρι, λέγοντάς του ότι του κλέβουνε το ΙΧ, τον γάζωσαν με ριπές από 2 τουλάχιστον όπλα, σύμφωνα με μία μαρτυρία που εξετάζουν οι αστυνομικοί, οι δράστες φορούσαν στολές, Security ή Δημοτικής Αστυνομίας, διέφυγαν με ΙΧ αυτοκίνητο που οδηγούσε άλλο άτομο, το αυτοκίνητο διαφυγής βρέθηκε καμένο, σε απόσταση περίπου 1,5 χλμ. από τον τόπο της δολοφονίας και αυτό το αυτοκίνητο αυτό το είχαν κλέψει το περασμένο Σάββατο 17/7/2010, από τον Άλιμο.

**
Η φράση "Σικάγο γίναμε", πολύ φοβάμαι ότι θα μας γίνει όλο και πιο οικεία, αν κι εμένα όλα αυτά περισσότερο μου θυμίζουν Μόσχα με εκτελέσεις δημοσιογράφων, που χώνουν την μύτη τους εκεί που δεν πρέπει...
***
Ο εκτελεσμένος είχε ένα 2χρονο αγοράκι, που κάποια στιγμή κάποιος πρέπει να του εξηγήσει γιατί ο μπαμπάς δεν γυρνάει σπίτι και γιατί κλαίει η μαμά...

Πάντως βρήκαν τώρα θέμα να συζητάνε τα κανάλια για κάμποσο καιρό.
Όταν θα ξεχαστεί, κανένας δεν θα αναρωτηθεί για την πορεία των ερευνών, για τους εκτελεστές, που πιθανόν να μην είναι καν στην Ελλάδα, για το ποιοί παράγγειλαν το χτύπημα, ή για την οικογένειά του που θα ανεβαίνει τον δικό της Γολγοθά...

2 σχόλια:

  1. Η βίαιη αποκοπή απ' την επόμενη ανάσα, το άγριο τέλος των δικών του ονείρων, ο μηδενισμός του δικού του αύριο, η εγκληματική δημιουργία εγκληματικού κενού στη δίχρονη παιδική ψυχή, η καταραμένη έλλειψη των χρόνων που θα ζουν οι αγαπημένοι του μπαλώνοντας την απώλεια, είναι κομμάτι του άχθους που κουβαλάν όλες οι δολοφονίες. Δεν είχα ακούσει ποτέ για το Σωκράτη Γκιόλια και ασφαλώς δεν ξέρω γιατί δολοφονήθηκε.
    Αυτό όμως που είναι σίγουρο είναι πως για να δολοφονηθεί παγιδεύτηκε από τη χρήση του απόλυτου φετίχ της σύγχρονης καταναλωτικής κοινωνίας, το αυτοκίνητο.
    Δεν του χτυπήσανε το κουδούνι για να του πουν πως κάποιος αιμορραγεί στην πόρτα του, πως κλάιει όλη νύχτα το μωρό της πολυμελούς οικογένειας μεταναστών που ζουν απέναντι γιατί δεν μπορεί να κοιμηθεί από την πείνα, τον ξύπνησαν για να του πουν πως του κλέβουν το αυτοκίνητο. Και χωρίς δεύτερη σκέψη κατέβηκε και πέθανε γι' συτό. Χωρίς δεύτερη σκέψη, επειδή σιγά - σιγά, συστηματικά, επαγγελματικά μας ξεριζώνουν την ουσία,μας απομακρύνουν από όποια σκέψη, ερεθίζουν τα εξαρτημένα αντανακλαστικά μας σα να είμαστε κομμάτι του πειράματος του Παυλώφ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ώπα, Ανώνυμε, με τέλεψες, τι είναι αυτό που βρήκες και σχολίασες;
    Δεν ξέρεις ότι το πρώτο πράγμα που μαθαίνει μια κοπέλα που ζει σε μεγαλούπολη στις ΗΠΑ είναι ότι αν δεχτεί επίθεση από βιαστή, να μη ν φωνάξει "βοήθεια βιασμός", αλλά "Βοήθεια, φωτιά";
    Έτσι και το δόλωμα ήταν κάτι που θα προκαλούσε την αυθόρμητη και απερίσκεπτη αντίδραση...
    Είναι η μόνη της ελπίδα να πεταχτεί ο κόσμος έξω για να γλυτώσει και μαζί μ' αυτούς να γλυτώσει κι η ίδια!!!
    Όσο για τα εξαρτημένα αντανακλαστικά του Pavlov, η σιελόρροια που παρατηρούνταν στον ήχο του κουδουνιού που σηματοδοτούσε την προσμονή της τροφής, δεν απέχει πολύ από την σιελόρροια που παρατηρείται όταν τα σκυλιά-αντικείμενα του πειράματος δέχονται τις εντολές από their master's voice...
    Στη συγκεκριμένη περίπτωση της εκτέλεσης, επειδή είμαι βέβαιος ότι πριν τις σφαίρες προηγήθηκαν οι προειδοποιήσεις και ο δημοσιογράφος "δεν συνεμορφώθην προς τας υποδείξεις", έχει τον σεβασμό μου και την εκτίμησή μου, άσχετα με το τι μπορεί να πρέσβευε, ή με το ποιές ήταν οι προτεραιότητές του ή τα κριτήρια ζωής του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Το ΚΕΝΤΡΙ είναι υπεύθυνο μόνο για τα δικά του σχόλια κι όχι για αυτά των αναγνωστών του...
Όμως αν το σχόλιό σας είναι χυδαίο, μην σας κακοφανεί αν δεν δημοσιευτεί...