Εγκαίνια με πέσιμο αυλαίας...

Χθες το βράδυ ήταν τα εγκαίνια της Δημοτικής Πινακοθήκης στο κτίριο της παλιάς Πυροσβεστικής και η εκδήλωση πραγματικά ήταν πολύ γκλαμουράτη...
Όλοι ήταν εκεί και η ζωγραφική έκθεση του Αρτινού ζωγράφου, του Αποστόλη Τσιρογιάννη ήταν πραγματικά υπέροχη και το κτίριο ήταν πολύ λειτουργικό και πολύ όμορφο και τα πηγαδάκια των επίσημων έκρυβαν πολλά παραπολιτικά και διαφωτιστικά...
Αυτά όμως θα τα δούμε σιγά-σιγά, αν έχουν δηλαδή κάποια βάση ή αν είναι ράδιο-αρβύλα...
Όμως την παράσταση έκλεψε ο οικοδεσπότης, ο απερχόμενος Πάνος, που δεν έχασε την ευκαιρία και έκανε έναν χαιρετισμό-αποχαιρετισμό στα όπλα...
Μην ξεχνάμε ότι σε λίγο καιρό παραδίνει τα κλειδιά στον φίλο του και συναγωνιστή του στις εκλογές, τον φρεσκοεκλεγμένο Γιάννη. Εντάξει και σε κείνη την τελετή θα βγάλει λόγο, αλλά τότε τα φώτα θα είναι στραμμένα αλλού και το ξέρει ο Πάνος...
Άρπαξε λοιπόν την ευκαιρία και στον χαιρετισμό του, που περισσότερο αποχεραιτισμός ήταν λίγο πριν πάει να αναλάβει την Διευθυντική του θέση στο ΝΙΜΤΣ, έκανε ένα σύντομο απολογισμό και χαιρέτισε την πόλη του και τους κατοίκους της.


Είπε δηλαδή ότι εκτός από μεγάλη χαρά για την Πινακοθήκη, αισθάνεται και :

"Συγκίνηση γιατί σήμερα με τα εγκαίνια της πινακοθήκης μας ολοκληρώνεται ένας δημιουργικός κύκλος της απερχόμενης Δημοτικής Αρχής και εμένα προσωπικά. Στις προεκλογικές δεσμεύσεις μας είχαμε πει ότι ο δικός μας πήχης δεν είναι τι πετύχαμε αλλά πόσα περισσότερα μπορούσαμε να κάνουμε. Και είχαμε δώσει την υπόσχεση ότι στη διάρκεια της θητείας μας θα ξαναμετρηθούμε με τα προβλήματα που μας νίκησαν και έμειναν πίσω να μας θυμίζουν ότι δεν αρκεί να κάνεις ότι είναι δυνατό αλλά πρέπει να κάνεις αυτό που πρέπει…
Ειλικρινά δεν είμαι τώρα σε θέση να κάνω αυτό τον απολογισμό. Ούτε μπορώ να πω τι πετύχαμε. Αλλά και να το ήξερα δεν θα το έλεγα τώρα. Θα αφήσω τη συλλογική μνήμη να κάνει πρώτη αυτή, τη μικρή αναφορά στο έργο μας. Εγώ θα κρατήσω ως συντροφιά την αίσθηση ότι για αυτή την πόλη και αυτούς τους πολίτες μάτωσα. Για να είμαι δίκαιος ως Δήμαρχος στέγνωσα την ψυχή μου. Και μοιραία, έχασα φίλους, απώλεσα δικούς μου ανθρώπους.
Αλλά αυτό είναι κάτι που ούτε λέγεται ούτε γράφεται. Μονάχα αιωρείται στην αύρα ζωής του καθενός..."

ΚΕΝΤΡΙ: Πάντα ασύγκριτος ο Πάνος, αμίμητος και ανίκητος!!!
Έκανε απολογισμό χωρίς να κάνει, μίλησε χωρίς να πει τίποτε: Είπε ότι "δεν μπορεί να πει τι πετύχανε. Αλλά και να το ήξερε δεν θα το έλεγε τώρα"!!!
Γειά σου βρε Πάνο, είσαι γίγαντας, θα σε θυμόμαστε και η Άρτα και οι πολίτες, που για χάρη μας μάτωσες και στέγνωσες την ψυχή σου!!!
Θα σου 'λεγα και κάτι άλλο για σένα και την θητεία σου, αλλά "αυτό είναι κάτι που ούτε λέγεται ούτε γράφεται. Μονάχα αιωρείται στην αύρα ζωής του καθενός..."

P.S. Παρακαλώ όσους φίλους νοιώσουν την ανάγκη να σχολιάσουν τον απερχόμενο, να το κάνουνε με κατανόηση, συμπάθεια και διάθεση συγχώρεσης...
Γειά σου Πάνο κι ό,τι είπαμε, νερό κι αλάτι...