ΤΟ.ΣΥ.Ν. Άλλη μια τρύπα στο νερό;

Πέρυσι τέτοια εποχή έγιναν οι εκλογές για τα Τοπικά Συμβούλια Νέων (ΤΟ.ΣΥ.Ν.). Οι νέοι βέβαια δεν το πήρανε χαμπάρι, γιατί όλα έγιναν βιαστικά, στα μουλωχτά, μόνο και μόνο για να εκπληρωθούν κάποιες συμβατικές υποχρεώσεις προς την Ε.Ε. Η σχεδόν μηδενική ενημέρωση προς τη νεολαία και οι 10 μέρες διορία που δόθηκαν, για να γραφτούν όσοι νέοι ήθελαν να ψηφίσουν, είχαν σαν φυσική κατάληξη να γραφτούν λιγότεροι από 100, αν θυμάμαι καλά στην Άρτα και αυτοί, απ' ότι αποδείχτηκε εκ των υστέρων, γνωστοί και φίλοι, στην πλειοψηφία τους, των ανθρώπων της Δημοτικής Αρχής.
Το αποτέλεσμα γνωστό πιά: Ένα Προεδρείο απόλυτα ελεγχόμενο, ελάχιστες συνεδριάσεις, καμιά δράση... Επίσης, μια παραίτηση από ένα εκλεγμένο ανεξάρτητο μέλος, πριν από μήνες, που η έγκρισή της από το Δημοτικό Συμβούλιο αναβαλλόταν συνεχώς, μπας και περάσει στο "ντούκου" και τώρα μια δεύτερη παραίτηση από το άλλο ανεξάρτητο μέλος του Συμβουλίου, που πλανεύτηκε ότι με την συμμετοχή του θα μπορούσε να προσφέρει κάτι στη νεολαία αυτής της πόλης...
Στην επιστολή του, ο Δημοσθένης Ευσταθίου, μεταξύ άλλων αναφέρει: "...Ο λόγος μου σε αυτή την τελευταία καταγγελία μου είναι πιό αιχμηρός από τις άλλες φορές, γιατί πλέον εκφράζει συσσωρευμένη δυσαρέσκεια. Η δυσαρέσκεια αυτή και η αδυναμία μου να κάνωκάτι πλην του να καταγγείλω, μετατρέπει το κείμενο αυτό σε παραίτηση. Η παραίτησή μου είναι απόρροια της υποχρέωσης που έχω στον εαυτό μου να μην νομιμοποιήσω με την παρουσία το κακέκτυπο στο οποίο έχει υποπέσει ο θεσμός. Λυπάμαι όμως που δεν ήταν δυνατόν μέσα από την συμμετοχή μου στο θεσμό αυτό να κάνω κάτι για τον τόπο μου, που αφήνω ανεύθυνους ανθρώπους να "παίζουν" τους προέδρους-αντιπροέδρους κτλπ, που δεν αφήνω μια παρακαταθήκη για να συνεχίσουν οι νέοι που έρχονται μετά από εμάς".
Για μένα, το χειρότερο απ' όλα είναι το κλείσιμο της επιστολής, η απογοήτευση και η έλλειψη ελπίδας που εκφράζει με τα λόγια του. Είναι άσχημο να βλέπεις ένα νέο 25 χρονών να νιώθει ανήμπορος να αντιδράσει στο σύστημα, που με τις μυλόπετρές του αλέθει τις ελεύθερες φωνές. Δημοσθένη, η λύση δεν βρίσκεται στην εγκατάλειψη, αλλά στην ενεργοποίηση. Φώναξε, βρες κι άλλους να σταθούνε πλάι σου, μην τους αφήσεις να αισθανθούνε κύριοι του παιχνιδιού...