Από το Γραφείο Τύπου του Δήμου Άρτας, πήρα το παρακάτω Δελτίο Τύπου:
Την πρώτη της συνέντευξη μετά τις δημοτικές εκλογές του Νοεμβρίου παραχώρησε στο Δημοτικό Ραδιόφωνο η επικεφαλής της «ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ» Όλγα Γεροβασίλη.
Όσο αφορά τα πρώτα συμπεράσματα της 6μηνης πορείας της μετάβασης από τον «Καποδίστρια» στον «Καλλικράτη» η κα Γεροβασίλη μεταξύ άλλων σημείωσε:
«………Είμαστε η μοναδική παράταξη που συμμετείχε στο Δημοτικό Συμβούλιο του παλιού Δήμου Αρταίων και υποστήριζε και πριν τις εκλογές πως ο «Καλλικράτης» δεν ήταν απαραίτητος και έτοιμος, πως δεν είχαν ωριμάσει οι συνθήκες για μια διοικητική μεταρρύθμιση τέτοιου επιπέδου. Από παλιά είχαμε την άποψη ότι ασφαλώς κάποιες μεταρρυθμίσεις έπρεπε να συμβούν, κάποιοι Δήμοι πραγματικά έπρεπε να συνενωθούν με κάποιους άλλους (χωρίς δεσμεύσεις από όρια Νομών) για να μπορέσουν να αναπτυχθούν καλύτερα, να ισχυροποιηθούν και να παρέχουν ουσιαστικότερες υπηρεσίες. Αυτό όμως λέγαμε να γίνει λαμβάνοντας όμως υπ’ όψιν αξιολογώντας οικονομικά και λειτουργικά στοιχεία, ομοιογένεια των παραγωγικών δυνάμεων, παρόμοιο γεωφυσικό τοπίο, συνάφεια πολιτισμικών και ιστορικών στοιχείων και με δεδομένη την κοινωνική βούληση. Υποστηρίζαμε επίσης κάποιες μεταρρυθμιστικές αλλαγές καθώς η εφαρμογή του «Καποδίστρια» είχε καταδείξει ορισμένα ελλείμματα, κενά, λάθη κλπ. τα οποία και θα έπρεπε να διορθωθούν. Πέρα απ’ τα προβλήματα υποστηρίζαμε τον αιρετό Β’ βαθμό στην τοπική αυτοδιοίκηση εκτιμώντας πως μπορεί να προωθήσει τοπικές κοινωνικές ανάγκες και να προσδώσει αναπτυξιακά χαρακτηριστικά στις Περιφέρειες. Οι όποιες μεταρρυθμίσεις όμως έπρεπε να γίνουν με συγκεκριμένα και προσεκτικά βήματα. Αρχικά κάνοντας μία ολοκληρωμένη αποτίμηση του προηγούμενου μοντέλου, με σωστή καταγραφή και ορθολογική ιεράρχηση των προβλημάτων, και στη συνέχεια διατυπώνοντας την πολιτική στόχευση και προχωρώντας στην οργάνωση της μεταρρύθμισης. Ο «Καλλικράτης» όμως δεν ήρθε μ’ αυτόν τον τρόπο, εφαρμόστηκε εσπευσμένα κατόπιν επιταγής του γνωστού πλέον Δ.Ν.Τ. και κάτω από την πίεση της τρόικας, προκειμένου να λύσει δημοσιονομικά ζητήματα. Ήταν λοιπόν βέβαιο από τον τρόπο που επιβλήθηκε και εφαρμόστηκε πως δεν υπήρχε περίπτωση να λύσει ή να προωθήσει ζητήματα τοπικών κοινωνιών.
Αυτό φαίνεται και στην πρώτη εξάμηνη περίοδο εφαρμογής του. Ο «Καλλικράτης» απ΄ την μια απομακρύνει τον δημότη από την Αυτοδιοίκηση και απ’ την άλλη, με δεδομένη και την μείωση των πόρων, συνθλίβει και σιγά – σιγά παραμορφώνει και την Αυτοδιοίκηση. Η Αυτοδιοίκηση είναι ένας λαϊκός θεσμός. Ένας θεσμός δημοκρατικής λειτουργίας που θα έπρεπε να είναι πολύ στενά δεμένος με τον πολίτη και όχι σε εναγκαλισμό με την κυβερνητική εξουσία, ένας θεσμός που έχει στόχο την βελτίωση της ποιότητας της ζωής του δημότη. Ένας ανθρωποκεντρικός θεσμός. Αυτά φαίνεται να έχουν ξεχαστεί. Δεν συζητιούνται, δε διεκδικούνται, δεν εφαρμόζονται, δεν υπάρχουν. Όπως καταλαβαίνετε, σιγά-σιγά δεν θα μιλάμε για αυτοδιοίκηση, θα εκφυλιστεί και η έννοια…………..»
Για τον τρόπο που μπορούν να λειτουργήσουν οι Ο.Τ.Α. μέσα σ’ ένα τοπίο που χαρακτηρίζεται από όλο και μεγαλύτερο σφίξιμο του οικονομικού κλοιού γύρω από τους Δήμους η επικεφαλής της «ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ» τόνισε:
«……….Όταν μειώνονται οι πόροι της Αυτοδιοίκησης – φέτος υπολογίζεται ότι θα μειωθούν περίπου στο 40% συγκριτικά με τον προηγούμενο χρόνο όπου είχαν ξαναμειωθεί δυστυχώς – αντιλαμβάνεστε ότι η Πολιτεία σπρώχνει έναν Δήμο να ασκήσει πολιτική είσπραξης φόρων απ’ τον ίδιο το δημότη, προκειμένου να μπορέσουν κάποιες υπηρεσίες να λειτουργήσουν, ή τον σπρώχνει τεχνικά στην ιδιωτικοποίηση υπηρεσιών.. Αυτό είναι το δύσκολο σημείο και συνδέεται και με αυτά τα οποία είπαμε προηγουμένως, την προχειρότητα και την βιασύνη, αν όχι το οργανωμένο σχέδιο εφαρμογής του «Καλλικράτη». Υπάρχουν βέβαια κάποιοι Δήμοι οι οποίοι είχαν φροντίσει από παλιά να οργανώσουν τις υποδομές τους και να βρουν και δρόμους ούτως ώστε να μπορούν πραγματικά να έχουν έσοδα, Δήμοι οι οποίοι δεν στήριξαν την πολιτική τους σε συμβασιούχους, πολύ σημαντική απόφαση απ’ την μεριά τους, αλλά είχαν προσλάβει μόνιμο προσωπικό. Κατά συνέπεια σήμερα δεν έχουν πρόβλημα π.χ. ποιος θα καθαρίσει την πόλη. Είχαν προνοήσει. Συν το ότι μ’ αυτόν τον τρόπο είχαν εξοικονομήσει και χρήματα. Ο Δήμος μας φυσικά δεν ανήκει σ’ αυτή την κατηγορία. Τέτοιοι Δήμοι είναι λίγοι ανά την Ελλάδα, με φωτεινό παράδειγμα το Δήμο Ελληνικού.
Σήμερα με γνωστό το θέμα των μη προσλήψεων σε όλο το Δημόσιο Τομέα το κομμάτι των υπηρεσιών πρέπει να λυθεί εκ των ενόντων με εξάντληση της καλώς νοούμενης διοικητικής δυνατότητας, τολμώ να πω και με διοικητικό ταλέντο.. Η δε οικονομική επιβίωση του όποιου Δήμου απαιτεί την πίστη της δημοτικής αρχής στην ουσία (κατά τη δική μας άποψη) της αυτοδιοίκησης, την προσήλωση σ’ αυτή και πολύ – πολύ δουλειά.. Δηλαδή στη διεκδίκηση και στην αξιοποίηση των πλεονεκτημάτων που κάθε Δήμος έχει, είτε αυτά είναι τουριστικά, είτε ιστορικά, είτε παραγωγικά. Αλίμονο αν κάποιος Δήμαρχος. ιδίως το 2011, περιμένει να αναπτύξει το Δήμο από τα κρατικά κονδύλια. Θα αποτύχει μετά βεβαιότητος……….»
Σχετικά με την πορεία του Δήμου μας και της νέας Δημοτικής Αρχής έξι μήνες μετά την ανάληψη των καθηκόντων της η Όλγα Γεροβασίλη μεταξύ άλλων είπε:
«Απ’ τη θέση μας ως αντιπολίτευση πραγματικά έχουμε μια εικόνα γι’ αυτό το διάστημα.. Θεωρώντας πως ο ρόλος της αντιπολίτευσης δεν είναι να στέκεται απέναντι και να κατακρίνει, μέχρι σήμερα παρατηρούμε και προσπαθούμε υποστηρικτικά να παρεμβαίνουμε σε όλα όσα διαδραματίζονται μέσα στο Δημοτικό Συμβούλιο και όσα απ’ όσα γίνονται έξω απ’ αυτό και πέφτουν στην αντίληψή μας. Κάνοντας αυτό που καταλαβαίνουμε ως γόνιμη και υπεύθυνη αντιπολίτευση, κρατώντας δηλαδή θετική στάση σε όσα αξιολογούνται ως θετικά, κριτική και αρνητική στάση σε όσα εκτιμώνται ως αρνητικά για την εικόνα και την πορεία του Δήμου μας,
Μέχρι σήμερα λοιπόν έχουμε μία πρώτη εικόνα., όπου κυριαρχούν δύο στοιχεία. Το ένα στοιχείο είναι το καινούργιο τοπίο στο οποίο βρέθηκε η Αυτοδιοίκηση με την εφαρμογή του Καλλλικράτη σε περίοδο κρίσης. Βεβαίως για κάθε αιρετό ο οποίος ανέλαβε πριν έξι μήνες να υπηρετήσει ένα Δήμο είναι ένα πραγματικά δύσκολο άσχημο τοπίο.. Αυτές είναι οι αντικειμενικές συνθήκες που προαναφέραμε, αυτοδιοίκηση χωρίς οργάνωση, χωρίς σαφώς καθορισμένο νομοθετικό πλαίσιο και χωρίς χρήματα. Αυτό είναι το τοπίο. Με δεδομένες σήμερα αυτές τις συνθήκες όμως δεν πρέπει να κρυφτούμε πίσω τους, πρέπει να συζητήσουμε και να βρούμε ποιος θα είναι ο καλύτερος δυνατόν τρόπος διοίκησης του Δήμου Αρταίων. Αυτό είναι το δεύτερο στοιχείο.
Η νέα μας Δημοτική Αρχή λοιπόν μέχρι σήμερα έχει δείξει ότι δεν ήταν έτοιμη γι’ αυτό το οποίο κλήθηκε να κάνει. Ότι δεν ήταν έτοιμη να διοικήσει το Δήμο. Κι αυτό φαίνεται. διότι μέσα στους έξι μήνες υπάρχει μία λειτουργία αμήχανη, έχουμε τάσεις διαλυτικές της δημοτικής ομάδας, ήδη τρεις αντιδήμαρχοι έχουν παραιτηθεί ξεκινώντας μάλιστα απ’ το πρώτο τρίμηνο. Αυτό δείχνει ένα ύφος μιας δημοτικής ομάδας το οποίο δεν είναι το καλύτερο. Σημαίνει ότι η ομάδα αυτή δεν είχε συνοχή, πιθανόν δεν είχε εξαρχής κοινή στόχευση και κοινό τόπο. Τι φταίει γι’ αυτό. Σε καμία περίπτωση δεν πιστεύω πως κάποιος από τα μέλη της παράταξης της Δημοτικής Αρχής είχε ή έχει κακή πρόθεση. Η γνώμη μου είναι πως για το θλιβερό και πρωτόγνωρο φαινόμενο που παρακολουθούμε φταίει η ποδοσφαιροποιημένη κομματική προσέγγιση του θέματος που λέγεται Δημοτικές Εκλογές. Όταν συγκροτούνται δημοτικοί συνδυασμοί με βάση την κομματική τοποθέτηση ή την βουλευτική εξυπηρέτηση ή και απαίτηση, δεν είναι δυνατόν μετά τις εκλογές, που κάποιοι άνθρωποι θα εκλεγούν, να έχουν εκλεγεί με τους καλύτερους όρους για την Αυτοδιοίκηση. Η λογική φτιάχνω ένα ψηφοδέλτιο, κατεβαίνω στις εκλογές να πάρω τις εκλογές και θα δούμε είναι ακριβώς όπως η κυβερνητική πολιτική που μας οδήγησε στη σημερινή δύσκολη κατάσταση ως κράτος. Στο επίπεδο των Δημοτικών εκλογών του Δήμου μας οδήγησε από την επόμενη ημέρα των εκλογών σε μια προσπάθεια διαχείρισης πολλές φορές χωρίς στόχευση, χωρίς γνώση, σε μια αμήχανη διαχείριση. Αυτό δεν πρόκειται αυτή τη στιγμή να δώσει κάτι θετικό στους δημότες αυτής της πόλης και πραγματικά όλοι μας στη ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ ευχόμαστε να μπορούσε να βρεθεί ο τρόπος να αλλάξει κάτι πολύ γρήγορα γιατί δεν έχουμε καθόλου χρόνο για χάσιμο.»
Σε ερώτηση για τις βασικές προτεραιότητες του Δήμου και τις προτάσεις της κας Γεροβασίλη για την πορεία του η επικεφαλής της «ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ» επεσήμανε ανάμεσα σε άλλα:
«………Οι προτάσεις μας έρχονται και απ’ τα παλιά, είναι διατυπωμένες και στο προεκλογικό μας πρόγραμμα. Πρέπει να πω σ’ αυτό το σημείο πως και εγώ προσωπικά και η δημοτική μας ομάδα αλλά και οι άνθρωποι της παρατάξεως οι οποίοι δραστηριοποιούνται σε διάφορες κατευθύνσεις και από την προηγούμενη τετραετία και πριν απ’ αυτή δεν έχουμε αρνηθεί ποτέ κάτι χωρίς να αντιπροτείνουμε. Στείρο «όχι» δεν έχουμε καταθέσει ποτέ. Βέβαια είναι άλλος ο ρόλος της Δημοτικής Αρχής και άλλος της αντιπολίτευσης και μάλιστα η αντιπολίτευση έχει και περισσότερες από μία προσεγγίσεις, ανάλογα ποια παράταξη την ασκεί. Απ’ τη δική μας πλευρά καταθέτουμε και θα συνεχίσουμε να το κάνουμε το πολιτικό σκεπτικό και την εμπειρία μας, θεωρώντας τα υποβοηθητικά, δεν εφαρμόζουμε. πολιτικό πρόγραμμα διοίκησης του Δήμου Αρταίων, δεν έχουμε τα μέσα για αυτό ούτε τέτοιο ρόλο……………………Σήμερα όμως μιας και με ρωτήσατε για τις προτεραιότητες αλλάζουν τα δεδομένα. Λεφτά δεν υπάρχουν. Και δεν έχει χρήματα ούτε ο Δήμος ούτε οι πολίτες και σε λίγο δεν ξέρω αν θα είμαστε και χειρότερα χωρίς να θέλω να προβλέψω κάτι άσχημο. Δεν φαίνονται ευοίωνα τα πράγματα. Επομένως ο ρόλος του Δήμου είναι να αναπτύξει όσο μπορεί και να υποβοηθήσει τις οικονομικές δομές του. Τι σημαίνει αυτό; Σήμερα όπως όλοι διαπιστώνουμε πια και έχουμε γίνει όλοι και λίγο πιο ώριμοι Έλληνες μέσα στη δυσκολία αυτό που δίνει ένα δρόμο είναι η παραγωγή. Ο πρωτογενής τομέας. Η περιοχή μας έχει τέτοιες δυνατότητες. Και ο Δήμος λοιπόν και η Περιφέρεια θα πρέπει να είναι υποστηρικτικοί κύρια προς αυτή την κατεύθυνση. Ταυτόχρονα το μεγάλο ζήτημα το οποίο χρόνια το λέμε πολλοί άνθρωποι σ’ αυτή την περιοχή είναι ότι η πόλη πρέπει να δέχεται σε μόνιμη βάση ξένο κόσμο, πρέπει να σταματήσει να ανατροφοδοτείται. Πρέπει να αναπτυχθεί τουριστικά. Είναι ένας τρόπος για να έχει έσοδα ένας Δήμος σήμερα. Ίσως και απ’ τους λίγους σοβαρούς τρόπους. Δεν στράφηκαν ποτέ οι πολιτικοί μας και η πολιτική μας σε τέτοιες κατευθύνσεις χωρίς να πω ότι δεν υπάρχουν εξαιρέσεις από κάποιους ανθρώπους, Βουλευτές, Νομάρχες, Δήμαρχοι κτλ. δεν είχαμε όμως ποτέ μία σταθερή στόχευση. Πρέπει να το κάνουμε επιτέλους αυτό το βήμα. Πρέπει αυτός ο Δήμος, αυτός ο τόπος να καταλάβει και να αξιοποιήσει την αξία του. Είμαστε τόπος ιδιαίτερης ομορφιάς και ιστορίας και δεν το γνωρίζουμε. Το απαξιώνουμε και γι’ αυτό και δεν το έχουμε αναδείξει. Έχουμε περάσει όλοι στην άρνηση. Δεν αγαπάμε τον τόπο μας πια. Αυτό είναι έλλειμμα. Είναι έλλειμμα κοινωνικό, πολιτισμικό και εντέλει οικονομικό, μιας και όλα αυτά συνδέονται. Δεν έχουμε εργοστάσια ούτε μπορούμε εύκολα να έχουμε. Έχουμε όμως τον πολιτισμό μας και την ιστορία μας. Πρέπει να τα βγάλουμε μπροστά. Πρέπει ο Δήμος να ανοίξει, να απλώσει αλλιώς είμαστε καταδικασμένοι, δεν θα μας σώσει κανένας. Και το τρίτο, σήμερα περισσότερο από ποτέ το κοινωνικό πρόσωπο του Δήμου πρέπει να εμφανιστεί δηλαδή να υποστηρίξει δομές στήριξης αδύναμων ομάδων. Ήδη σε όλη την Ελλάδα έχουν αρχίσει και δικτυώνονται Δήμοι και πολίτες προκειμένου να στηρίξουν κάποια αδύναμη ομάδα. Η οποία αδύναμη ομάδα πια είναι μεγάλη και σε λίγο θα είναι μεγαλύτερη. Δικτυώνονται στη βάση της συμμετοχής και του εθελοντισμού. Εθελοντισμού βέβαια που δεν θα υποκαθιστά τις υποχρεώσεις του κράτους και του Δήμου απέναντι στους πολίτες. Πρέπει όμως να καταλάβουμε και να αναδείξουμε την έννοια της υπεύθυνης συμμετοχής στη διαφύλαξη του κοινωνικού ιστού στις επώδυνες συνθήκες που ζούμε.».
Με αφορμή τη συμμετοχή της στο συνέδριο εκλεγμένων γυναικών (16-19/6) στην Αλεξανδρούπολη, η Όλγα Γεροβασίλη ρωτήθηκε για το ποιες είναι σήμερα οι προκλήσεις για τις γυναίκες που δραστηριοποιούνται στον αυτοδιοικητικό στίβο στα νέα δεδομένα του «Καλλικράτη»
«Πράγματι το Σαββατοκύριακο παραβρέθηκα στην Αλεξανδρούπολη στο 12ο συνέδριο αιρετών γυναικών της Τ.Α. Ήταν 250 οι γυναίκες οι οποίες συμμετείχαν απ’ όλα τα μέρη της Ελλάδος. Δήμαρχοι, δημοτικοί σύμβουλοι και περιφερειακοί σύμβουλοι. Έγινε μία πολύ μεγάλη κουβέντα και για τον «Καλλικράτη» και για προτεραιότητες που μπορεί να έχει σήμερα η Αυτοδιοίκηση και για όλα αυτά που σήμερα μας απασχολούν όλους ανά την Ελλάδα διότι κοινά είναι αυτά που μας απασχολούν σχεδόν σε όλους τους Δήμους.. Έγινε λοιπόν μία πολύ μεγάλη κουβέντα και για τις διαδικασίες του συνεδρίου αλλά είχαμε την ευκαιρία και να γνωριστούμε και να ανταλλάξουμε και κατ’ ιδίαν χρήσιμες πληροφορίες για το πώς για παράδειγμα ένας Δήμο έλυσε ένα θέμα ή δεν το έλυσε, τις δυσκολίες που υπήρχαν όχι μόνο σήμερα αλλά και παλιότερα. Εντάξει η Ελλάδα βρίσκεται σε δύσκολες συνθήκες σήμερα αλλά η Αυτοδιοίκηση έχει και μια ιστορία πίσω της, στην οποία, καλό θα είναι όσοι άνθρωποι θέλουν να διοικήσουν να προστρέχουν, κοιτώντας λίγο και προς τα πίσω. Δεν τα ξέρουμε όλα ξαφνικά. Πλην των διαθέσεων τις οποίες μπορεί πραγματικά να τις έχουν πολλοί άνθρωποι, χρειάζονται κι άλλα πράγματα Χρειάζεται εμπειρία, χρειάζεται γνώση, όραμα, προωθητική σκέψη και όρεξη για δουλειά………… Σε ότι αφορά την αντιμετώπιση των γυναικών οι κοινωνίες δεν αντιμετωπίζουν πια τις γυναίκες με δυσπιστία όπως παλιά. Η κοινωνία προχωρά, εξελίσσεται, βλέπει. Μπορεί να αργεί λίγο μια κοινωνία για να κρίνει αλλά το βλέπει και το δείχνει τελικά. Δεν έχω αισθανθεί ποτέ δύσκολα στον πολιτικό μου ρόλο από την κοινωνία, πιο δύσπιστα με αντιμετώπισαν οι οργανωμένοι μηχανισμοί παρά η κοινωνία.. Δύσκολο είναι για τη γυναίκα να μπορέσει να βγει από το σπίτι. Η γυναίκα είναι φορτωμένη με ένα σωρό υποχρεώσεις οι οποίες αφορούν την καθημερινότητα, αφορούν τα μικρά παιδιά, αφορούν τους ηλικιωμένους. Ζούμε σε μία χώρα η οποία δεν έχει υποστηρικτικούς μηχανισμούς και δυστυχώς στις μέρες μας θα συρρικνωθούν περισσότερο.. Ξέρετε ότι άρχισε το κλείσιμο παιδικών σταθμών, άρχισε το κλείσιμο ΚΑΠΗ, άρχισε το κλείσιμο όλων των δομών οι οποίες έμπαιναν υποστηρικτικά στην κοινωνία. Αυτά είναι τα μεγάλα ζητήματα τα οποία θα αντιμετωπίσουμε και σχεδιάζαμε πώς θα αναπτύξουμε αυτές τις δομές. Δηλαδή σήμερα ας πούμε ένας παιδικός σταθμός θα πρέπει να δουλέψει και το βράδυ. Αυτοί ήταν οι στόχοι. Όχι να κλείσει. Και να σας πω και κάτι άλλο; Ο παιδικός σταθμός πρέπει να δουλέψει Παρασκευή βράδυ και Σάββατο βράδυ. Η οικογένεια πρέπει να βγει έξω να ενισχύσει και την πόλη. Δηλαδή και η ίδια να απαλλαχθεί από τις υποχρεώσεις για μερικές ώρες για να μπορέσει να είναι και πιο αποδοτική αλλά είναι και ένας τρόπος να λειτουργήσει και μία πόλη και οικονομικά αν θέλετε. Δηλαδή το ένα συνδέεται με το άλλο. Θα έπρεπε να είναι έτσι. Παρασκευή και Σάββατο βράδυ οι παιδικοί σταθμοί θα έπρεπε να είναι ανοιχτοί και μερικά απογεύματα βεβαίως. Αυτοί ήταν οι στόχοι. Και σήμερα ερχόμαστε να κλείσουμε κι αυτά που έχουμε. Στην Άρτα ακόμα δεν το ‘χουμε δει. Μακάρι να μην το δούμε. Θα προσπαθήσουμε όλοι σ’ αυτή την κατεύθυνση και μακάρι να μην τα δούμε αυτά τα πράγματα να συμβαίνουν.»
Όσον αφορά την πολιτική κατάσταση σήμερα στη χώρα η επικεφαλής της «ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ» ανέφερε:
«Η πολιτική κατάσταση είναι σαφώς ρευστή. Η κυβέρνησή μας απεδείχθη ανεπαρκής. Για εθνικούς λόγους θα ‘πρεπε σήμερα να αποσυρθεί διότι έκανε έναν ανασχηματισμό αλλά η λογική του ανακατέματος της τράπουλας δεν λύνει προβλήματα. Έγινε ανασχηματισμός προσώπων για επικοινωνιακούς λόγους, για να μας δείξει η Κυβέρνηση ότι «εδώ κάτι μας απασχολεί και μας, δεν είμαστε εκτός τόπου και χρόνου και προσπαθούμε και παλεύομε κ.λ.π.». Περί πολιτικής λύσης όμως ουδέν. Οι συνθήκες μπορεί να είναι δύσκολες αλλά αδιέξοδα δεν υπάρχουν. οι καλύτεροι δυνατοί τρόποι θα βρεθούν και θα βρεθούν από ανθρώπους ικανούς οι οποίοι επιτέλους θα ασκήσουν πολιτική υπέρ του ελληνικού λαού. Ο κόσμος που καθημερινά διαμαρτύρεται στις πλατείες, συμπολίτες μας που σε μεγάλο ποσοστό στηρίζαν τα προηγούμενα χρόνια τις κυβερνητικές πολιτικές και σήμερα διαμαρτύρονται, είναι η δική μας ελπίδα πως επιτέλους θα αλλάξει το πολιτικό σκηνικό στην πατρίδα μας και ο δικός τους φόβος επειδή κλείνει ο δικομματικός κύκλος της μεταπολίτευσης.»
Τέλος στην ερώτηση της δημοσιογράφου που αφορούσε τα σχέδια της για το μέλλον η Όλγα Γεροβασίλη απάντησε:
«Σε μία χώρα που δεν προβλέπεις ασφαλώς πώς θα είναι το αύριο είναι πραγματικά αδύνατον κάποιος να οργανώνει και να σχεδιάσει. Ωστόσο όλοι οι άνθρωποι της ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ είμαστε εδώ και δηλώνουμε παρόντες καθημερινά και στην πορεία της «τετραετίας», είμαστε εδώ για να δουλέψουμε και να υποστηρίξουμε την Αυτοδιοίκηση από το ρόλο της αντιπολίτευσης και να αναδείξουμε και το ρόλο της αντιπολίτευσης μέσα απ’ αυτή τη δράση. Και εγώ είμαι ασφαλώς μέρος αυτού.. Δεν εγκαταλείπω το αυτοδιοικητικό ταξίδι δεν έφτασα στον τελευταίο σταθμό του, αν αυτή είναι η ερώτηση.».
Earworm
-
Ένα earworm είναι μια μουσική μελωδία ή φράση που «κολλάει» στο μυαλό μας
και επαναλαμβάνεται νοερά χωρίς να το θέλουμε. Συνήθως πρόκειται για
ευχάριστα...
Πριν από 11 ώρες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το ΚΕΝΤΡΙ είναι υπεύθυνο μόνο για τα δικά του σχόλια κι όχι για αυτά των αναγνωστών του...
Όμως αν το σχόλιό σας είναι χυδαίο, μην σας κακοφανεί αν δεν δημοσιευτεί...