Σιωπηρή συγκέντρωση διαμαρτυρίας...

Πήρα το παρακάτω Δελτίο Τύπου από το Πανελλήνιο Συντονιστικό των Συμβασιούχων που ενημερώνει για την κινητοποίηση που κάνουν αύριο Πέμπτη 17/2/2011 και ώρα 6:00 μ.μ. στην πλατεία Συντάγματος. Διαβάστε το, θα σας βάλει σε σκέψη, για το πώς φέρονται σε ανθρώπους, που επί δεκαετίες, ανεξαρτήτα από το ποιοί κυβερνούσαν, κάλυπταν πάγιες και διαρκείς ανάγκες...
Σήμερα αυτοί, αύριο ίσως εμείς...

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Εμείς οι συμβασιούχοι,
Τα τελευταία 20 χρόνια είμαστε εκείνοι, που με πάγιο και διαρκή τρόπο, όχι απλά συμπληρώνουμε τις υπηρεσιακές ανάγκες του στενού και ευρύτερου δημόσιου τομέα, αλλά αποτελούμε ουσιαστικό πλέον συστατικό του, αφού χωρίς εμάς δεν μπορεί να λειτουργήσει.
Υπάρχουν υπηρεσίες, που οι συμβασιούχοι μετρούν προϋπηρεσία ήδη 2 δεκαετιών, όπως οι συμβασιούχοι μίας μέρας στον ιππόδρομο (Ο.Δ.Ι.Ε.), οι συμβασιούχοι πυροσβέστες (μόνο τα τελευταία 10 χρόνια έχουν «χαθεί» την ώρα του καθήκοντος 22 συνάδελφοι τους), οι συμβασιούχες καθαρίστριες των δημοτικών σχολείων και τόσοι άλλοι.
Από το 2001, τρείς συνεχόμενες κυβερνήσεις (Σημίτη, Καραμανλή, Παπανδρέου) έχουν κάνει καραμέλα το σπουδαιοφανές επιχείρημα, ότι δήθεν, το άρθρο 103, του αναθεωρηθέντος συντάγματος του 2001, απαγορεύει την μετατροπή των συμβάσεων μας σε συμβάσεις αορίστου χρόνου. Αξίζει να σημειωθεί, ότι το ζήτημα αυτό κρίθηκε σε πλήρη ολομέλεια του Αρείου Πάγου το 2006.
Πριν από λίγες ημέρες, στις 20 Ιανουαρίου, το θέμα μας επανήλθε για μία ακόμα φορά στην πλήρη ολομέλεια του Αρείου Πάγου για να ξανά-αποφασίσει για τέταρτη φορά, το ίδιο όργανο για το μέλλον όλων μας.
Αξίζει να σημειωθεί, ότι πριν από την τελευταία ολομέλεια, έχουν προηγηθεί μία κοινοτική οδηγία, τρεις αποφάσεις του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και η πρώτη ομόφωνη απόφαση της πλήρους ολομέλειας του Αρείου Πάγου, δικαιώνοντας τον αγώνα μας.
Εντός του παραπάνω διαστήματος όμως, και κάτω από τις ισχυρές κυβερνητικές πιέσεις η ολομέλεια του Αρείου Πάγου αναθεώρησε δύο φορές την πρώτη της απόφαση, εξυπηρετώντας πλήρως τις ανάγκες της προηγούμενης κυβέρνησης και αγνοώντας όλες τις παραπάνω αποφάσεις που μας δικαιώνουν.
Στις 20 Ιανουαρίου γίναμε όλοι μάρτυρες των νέων πιέσεων της εκτελεστικής προς την δικαστική εξουσία, οι οποίες έγιναν απολύτως κατανοητές μέσω της εισήγησης του Αρεοπαγίτη, κ Δουλγεράκη, αλλά και της εισήγησης του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου κ. Τέντε, οι οποίοι στην προσπάθεια τους να υπερασπιστούν την νέα κυβερνητική πολιτική εισηγήθηκαν την οριστική μας εξόντωση.
Σήμερα, διατηρούμε τις επιφυλάξεις μας, για την απόφαση που αναμένετε να λάβει η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου ως προς το θέμα μας. Θέλουμε να πιστεύουμε ότι η δικαιοσύνη, παρά τις όποιες πιέσεις θα λειτουργήσει ανεξάρτητα και θα αποφασίσει υπέρ των δίκαιων αιτημάτων μας, αλλά δεν εφησυχάζουμε σε καμία περίπτωση και δεν σταματάμε να διεκδικούμε, γνωρίζοντας τις προθέσεις της εκτελεστικής εξουσίας, οι οποίες έγιναν εμφανείς κατά τις τελευταίες εισηγήσεις που αναφέραμε παραπάνω.
ΕΙΜΑΣΤΕ ΔΥΣΠΙΣΤΟΙ.
Αν κάτι είναι όμως βέβαιο, όπως έχουμε δηλώσει εδώ και καιρό, αυτό είναι η συνεχής, δυναμική μας παρουσία έξω από τον Άρειο Πάγο, η οποία θα αποτελέσει ίσως το σημαντικότερο επιχείρημα προς το σώμα της Ολομέλειας, απέναντι στις όποιες κυβερνητικές πιέσεις.
Θα εξακολουθήσουμε να είμαστε εκεί για να θυμίζουμε στο σώμα της Ολομέλειας, ότι έχει ορκιστεί στο Σύνταγμα και στον ελληνικό λαό να είναι ανεξάρτητο και μη υποταγμένο στην όποια πράσινη ή γαλάζια κυβερνητική εξουσία.
Η παρουσία μας έξω από τον Άρειο Πάγο θα συνεχιστεί μέχρι να κατανοήσουν η Αρεοπαγίτες μας ότι δεν μπορούν να προσαρμόζουν τις αποφάσεις τους, ανάλογα με την βούληση των κυβερνώντων, καταπατώντας ουσιαστικά θεσμούς και όρκους και ανατρέποντας την μία απόφαση τους μετά την άλλη σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα.
Έχουμε ήδη πει και θα το επαναλαμβάνουμε συνεχώς, ότι τέτοιες συμπεριφορές έρχονται σε πλήρη ρήξη με την δημοκρατία, τους θεσμούς της και τα ίδιο το Σύνταγμα της χώρας μας.
ΤΕΛΟΣ ΣΤΗΝ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ, ΣΤΗΝ ΑΔΙΚΙΑ, ΣΤΗΝ ΟΜΗΡΙΑ.
ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ!!!
Ως Πανελλήνιο Συντονιστικό Συμβασιούχων, έχουμε αποφασίσει την συνέχιση του αγώνα μας σε όλα τα επίπεδα μέχρι την τελική μας δικαίωση. Η πορεία αυτή αποτελεί μονόδρομο για όλους εμάς, απέναντι στον στόχο της οριστικής μας εξόντωσης, μετά από την μακροχρόνια εκμετάλλευση μας από τις εκάστοτε κυβερνήσεις.
Ως πολίτες αυτού του κράτους έχουμε αποφασίσει να εναντιωθούμε απέναντι σε κάθε αντεργατική πολιτική η οποία έχει ως στόχο την μείωση των μισθών, την μείωση των συντάξεων, το ξεπούλημα των περισσοτέρων φορέων του ελληνικού δημοσίου, τις μαζικές απολύσεις εργαζομένων, την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, την διάλυση και την οικονομική εξαθλίωση των ασθενέστερων κοινωνικών ομάδων.
Η τελευταία κυβερνητική πολιτική με τους γνωστούς σε όλους μας στόχους, ακολουθεί εδώ και καιρό συγκεκριμένη στρατηγική στοχοποίησης και περιθωριοποίησης κάθε κοινωνικής ομάδας η οποία θίγεται και αντιδρά. Θεωρούμε ότι η τελευταία κυβερνητική πολιτική αποτελεί και τον βασικό αντίπαλο των αγώνων μας.
Τα προβλήματα που καλούμαστε σήμερα να αντιμετωπίσουμε απαιτούν την συνένωση όλων των θιγόμενων κοινωνικών ομάδων με στόχο την διασφάλιση των ήδη κεκτημένων εργατικών δικαιωμάτων αλλά και την ενδυνάμωση των σύγχρονων εργασιακών απαιτήσεων όλων μας απέναντι στα τεράστια πολιτικά κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε.
Εντός τον παραπάνω πλαισίων:
• Προχωρούμε σε συμβολική σιωπηρή συγκέντρωση διαμαρτυρίας στην πλατεία Συντάγματος, την Πέμπτη 17/2/2011 και ώρα 6:00 μ.μ.
• Καλούμε όλα τα μέλη του Πανελλήνιου Συντονιστικού Συμβασιούχων σε μαζική συμμετοχή στην παραπάνω συγκέντρωση.
• Καλούμε όλα τα σωματεία εργαζόμενων σε μαζική συμμετοχή στην συγκεκριμένη συγκέντρωση και ζητάμε την έμπρακτη συμπαράσταση τόσο της ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, ΠΟΕ - ΟΤΑ,ΠΟΠ-ΟΤΑ όσο και των επιτροπών αγώνων όλων των φορέων του ελληνικού δημοσίου.

Ελληνικό Σύνταγμα άρθρο 22:
«Η εργασία αποτελεί δικαίωμα και προστατεύεται από το Κράτος ,που μεριμνά για την δημιουργία συνθηκών απασχόλησης όλων των πολιτών και για την ηθική και υλική εξύψωση του εργαζόμενου αγροτικού και αστικού πληθυσμού.
Όλοι οι εργαζόμενοι, ανεξάρτητα από φύλο ή άλλη διάκριση, έχουν δικαίωμα ίσης αμοιβής για παρεχόμενη εργασία ίσης αξίας.»

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΩΝ