Τί σημαίνει δημοκρατία στην Ελλάδα

Απόσπασμα από το βιβλίο

Μεσα Ενημερωσεως Μαζων.
Οι Μονοπωλητες της αληθειας

ο ολοκληρωτισμος της “κοινης” γνωμης
(σελ. 30-31)

Αφιερωμένο στα συντρόφια της ΟΛΜΕ
------------------------------------------------------------------------------------

Στην Ελλάδα των ΜΕΜ (Μέσα Ενημερώσες Μαζών), τα συνδικάτα έχουν το δικαίωμα κυριολεκτικώς για ψύλλου πήδημα να εξαγγέλουν απεργία και όλοι να συμμετέχουν υποχρεωτικώς. Δηλαδή είτε συμφωνούν είτε διαφωνούν οι εργαζόμενοι για τις καθαρά κομματικές αποφάσεις για απεργία, των συνδικαλιστών (κομματικών υπαλλήλων διαφόρων φατριών και σοσιαλ-μαρξιστικών αποχρώσεων) των κομμάτων (οικογενειακών ανώνυμων εταιρειών) όλοι είναι υποχρεωμένοι δια της βίας να απόσχουν της εργασίας των.

Αυτό σημαίνει "δημοκρατία" στην Ελλάδα. Η βιαία παρεμπόδισις της εξασκήσεως του δικαιώματος της εργασίας, ο δια της βίας αποκλεισμός των εργασιακών χώρων από τους στρατευμένους απεργούς, η υποχρεωτική εξαναγκαστικώς συμμετοχή στην εκάστοτε κομματική απεργία, που εξαγγέλεται από τους μονίμους υπαλλήλους των κομμάτων συνδιακαλιστές του δημοσίου τομέως, άνευ αποχρώντος λόγου μόνο για να αυτοεπιβεβαιωθούν στο κομματικώς γίγνεσθαι και να ταλαιπωρήσουν τον ιδιωτικό τομέα που συντηρεί το τεράστιο κομματικό κράτος.

Ένα κράτος υδροκέφαλο και απρόσωπο. Ανεύθυνο και απάνθρωπο, καταβόθρα και της τελευταίας ικμάδας του φορολογουμένου ιδιώτη, που προσπαθεί στο τελευταίο κομμουνιστικό κράτος-οπερέτα, της Ευρώπης, να επιβιώσει.

Τα ΜΕΜ διαφημίζουν και παρουσιάζουν τις κομματικές αυτές απεργίες των ολίγων εκατοντάδων υπαλλήλων των κομμάτων, ως σύννομες διεκδικήσεις και αγώνα των εργαζομένων που περιφρουρούν τα κεκτημένα δικαιώματα των δημοσίων υπαλλήλων και αλλοίμονο στους διαφωνούντες. Δεν υπάρχει άλλη άποψη.

Την ίδια ώρα κλείνουν τα μάτια και βουλώνουν τα αυτιά τους στην ταλαιπωρία που υφίσταται ο ιδιωτικός τομέας, που δεν απεργεί αλλά ενώ συντηρεί με την εργασία του, τους βασανιστές του, υφίσταται μια άνευ προηγουμένου ταλαιπωρία για να μεταβεί στην εργασία του, χωρίς τραίνα, χωρίς λεωφορεία και με δρόμους κλεισμένους από τους λίγους αυτούς καφενόβιους συνδικαλιστές της μάσας και της ξάπλας, της οκνηρίας και της αμπελοφιλοσοφίας, στην ασφάλεια της μονιμότητας που έχουν επιτύχει πάντοτε εν ονόματι της Δημοκρατίας, που έγινε για να τους πληρώνει αργομισθίες τους.

από ΕΠΑΣ-ΕΠΑΛ