Δεν μ' αφήνουν ν' αγιάσω !!!

Είπα κι εγώ να πάω να ξεκουραστώ το Σαββατοκύριακο, να κολυμπήσω, να κάνω λίγο ψαροντούφεκο (τζίφος...), να ξαπλώσω στην παραλία αραχτός, περιμένοντας την κυρά-Μελπομένη να ψήσει το μαγιάτικο στα κάρβουνα (πετάλι...) κι αντί να ακούσω τη φωνούλα της να με φωνάζει, λέγοντάς μου ότι είναι έτοιμο, ακούω την αγριοφωνάρα Φιλιππιαδιώτη φίλου, που ο δρόμος του τον έβγαλε στα Σύβοτα...
Κέρνα, μου λέει και θα σου πω κουτσομπολιά... Είχε πει την μαγική λέξη!!! Δεν ξέρω αν συμφωνείτε, αλλά οι χειρότεροι κουτσομπόληδες είναι οι άντρες... Τρελαίνονται να μαθαίνουν τα ...άπλυτα των αλλονών και επίσης τρελαίνονται να τα λένε σε άλλους, για να δείχνουν κιόλας ότι είναι μέσα σ' όλα και γνωρίζουν "πρόσωπα και πράγματα"!!!
Ανεβήκαμε στην ταβέρνα, ανοίξαμε κι ένα καραφάκι ούζο για να κάνει συντροφιά στον γαύρο, που όλη νύχτα μούλιαζε μέσα στο ψυγείο στην μαρινάδα του και Ξεκίνησε να μου λέει...
Ω ρε και τι μου είπε ο στόμας του, να' σασταν από μια μεριά ν' ακούτε!!! Για τον έναν, για τον άλλον, για τον τάδε, για την δείνα, για τον αυτοδιοικητικό και τις "βυζαντινές ραδιουργίες του", για τον κοτοπουλά με το "σπασμένο" αυτοκίνητο, για τον υποψήφιο με την αδυναμία σε ευτραφείς μεσήλικες, για τον χορό του Ζαλόγγου, που αντί να πέσουν στον γκρεμό, έπεφταν κάτω από τον δρόμο, για τον γουρουνά και τους εισαγγελείς του, για τους γιατρούς που τα "άρπαζαν" για να σκάβουν το λάκο σε συναδέρφους τους(!!!), όρεξη να 'χετε να τον ακούτε.
Εγώ στην αρχή, ζαλισμένος από τον ήλιο και από το ΜΙΝΙ (μη βαράς γυναίκα, για το ούζο μιλάω...), δεν έδινα σημασία. Όμως μόλις κατάλαβα ότι ο Φιλιππιαδιώτης ήξερε τι έλεγε, ζήτησα από την κυρα-Μελπομένη εκτός από καινούργιο μεζέ κι ένα μπλοκάκι και στυλό και σημείωνα τις χορταστικές λεπτομέρειες των διηγήσεων.
Μην ανησυχείτε, δεν είμαι μοναχοφάης, όλα θα σας τα πω, ένα-ένα... Σκέφτομαι μάλιστα να ξεκινήσω από αύριο!
Αλλά μέχρι τότε και μέχρι να περάσει η τσαγκαροΔευτέρα που με ψυχοπλακώνει, να σας δώσω την συνταγή του μαρινάτου γαύρου, όπως μου την είπε η κυρά-Μελπομένη και να την αφιερώσω στον φίλο Νίκο, που ξέρω ότι, παρ' ότι ορεινός, τρελαίνεται για θαλασσινές λιχουδιές...

Γαύρος με σκόρδο και κόκκινο πιπέρι
ΥΛΙΚΑ (άλλοι λένε ότι είναι για 4 άτομα, εγώ το έχω φάει και μόνος μου!!!):
½ κιλό ξίδι
1 χούφτα χοντρό αλάτι
1 κιλό γαύρο
3-4 σκελίδες σκόρδο
1 κουταλάκι γλυκού κόκκινο πιπέρι
1 κρεμμύδι ξερό
1 ντομάτα
Λίγο μαϊντανό ψιλοκομμένο
Ελαιόλαδο

ΕΚΤΕΛΕΣΗ
1. Ξεπλένουμε τον γαύρο και τον βάζουμε στο ξίδι και το αλάτι για 24 ώρες.
2. Βγάζουμε και τον μαρινάρουμε ξανά με το σκορδάκι καθαρισμένο και το κόκκινο πιπέρι.
3. Ψιλοκόβουμε το κρεμμύδι και το σοτάρουμε με ελαιόλαδο και τον μαϊντανό σ’ένα μικρό τηγανάκι (σαγανάκι).
4. Ρίχνουμε και τον γαύρο, ανακατεύουμε καλά.
5. Ψιλοκόβουμε την ντομάτα και την ρίχνουμε και αυτή στο σαγανάκι. Αφήνουμε να μαγειρευτεί σε χαμηλή θερμοκρασία για 10 λεπτά.

Το μυστικό...
Μπορούμε να ρίξουμε τον γαύρο με την μαρινάδα του σε ένα μεγάλο, καλά αεροστεγές μπολ και να το φυλάξουμε στο ψυγείο, έτσι ώστε να τον τρώμε, όποτε θέλουμε να ...κουτσομπολέψουμε κανέναν που νόμισε ότι επειδή του έκαναν ένα δώρο, αυτός έχει πιάσει τον Πάπα απ' τα α..υτιά!!!