Οδοιπορικό στον Καστό, τον ερημίτη του Ιονίου...

Ο Καστός, είναι ένα από τα μικρότερα νησιά του Ιονίου πελάγους. Βρίσκεται απέναντι από τη δυτική ακτή της Αιτωλοακαρνανίας, νοτιοανατολικά της Λευκάδας και νότια του Καλάμου, που θεωρείται προσάρτημα του.

Ο Καστός είναι η μικρότερη κατοικήσιμη νησίδα των Επτανήσων και προσαρτήθηκε στην Ελλάδα το 1864. Παλαιότερα αποτελούσε μέρος της επαρχίας Ιθάκης του νομού Λευκάδας με πληθυσμό το 1950, τους 285 κατοίκους στο οποίο υφίστατο δημοτικό σχολείο. Σήμερα ανήκει διοικητικά στο Δήμο Λευκάδας και σύμφωνα με την απογραφή του 2011 έχει 78 κατοίκους.

Όπως και ο γειτονικός Κάλαμος, επικοινωνεί με την ακτή της Αιτωλοακαρνανίας με καΐκια, από και προς το απέναντι χωριό Μύτικα.

Το καλοκαίρι το νησί επισκέπτονται αμέτρητα ιστιοπλοϊκά που αποτελούν και την μοναδική σχεδόν στήριξη της οικονομίας του νησιού. Στον μοναδικό ομώνυμο οικισμό του νησιού, τους θερινούς μήνες λειτουργούν τρία εστιατόρια, ένα καφέ-μπαρ και ένα μικρό μπακάλικο, που εξυπηρετούν τις ανάγκες των κατοίκων και των επισκεπτών του νησιού. Οι τουριστικές υποδομές είναι ελάχιστες καθώς υπάρχουν ελάχιστα ενοικιαζόμενα δωμάτια που μπορούν να φιλοξενήσουν τουρίστες. Παρ΄όλα αυτά αξίζει τον κόπο να επισκεφτεί κανείς το νησί για να απολαύσει την ηρεμία που παρέχει ο τόπος αλλά και για να κάνει τα μπάνια του στις πανέμορφες ερημικές παραλίες. Αξίζει να αναφέρουμε ότι εκτός από τα 5-6 αυτοκίνητα που καλύπτουν της μεταφορικές ανάγκες των κατοίκων δεν κυκλοφορεί κανένα άλλο όχημα, πράγμα που είναι σημαντικό για οικογένειες με παιδιά μιας και δεν υπάρχει ο φόβος του τροχαίου ατυχήματος.

Τον χειμώνα όμως το σκηνικό αλλάζει εντελώς. Ο πληθυσμός του νησιού φτάνει μετά βίας τους 40 κατοίκους από τους οποίους το μεγαλύτερο ποσοστό είναι ηλικιωμένοι, ενώ αρκετοί από αυτούς είναι αλλοδαποί. Τα καταστήματα κλείνουν με το τέλος της τουριστικής σεζόν και η απόλυτη ερημιά βασιλεύει στο νησί. Τα προβλήματα που πρέπει να αντιμετωπίσουν οι κάτοικοι είναι πάρα πολλά, αφού ακόμα και για να προμηθευτούν το ψωμί και όλα τα απαραίτητα εφόδια πρέπει να πάνε στον Μύτικα.
Η συγκοινωνία του νησιού που αποτελούσε πάντα το μεγαλύτερο πρόβλημα του Καστού, παίζει καθοριστικό ρόλο στην καθημερινότητα των κατοίκων και στην οικονομία του νησιού. Οι κύριες ασχολίες είναι η γεωργία η κτηνοτροφία και η αλιεία.
Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα του νησιού είναι η ύδρευση, που γίνεται μέσω του γειτονικού νησιού τον Κάλαμο που με την σειρά του υδροδοτείται μέσω ενός υποθαλάσσιου αγωγού από τον Μύτικα. Συχνά αυτός ο αγωγός παρουσιάζει προβλήματα που τις περισσότερες φορές η αιτία είναι οι άγκυρες σκαφών ή δίχτυα από ανεμότρατες. Τον Αύγουστο που πέρασε και τα δυο νησιά έμειναν χωρίς νερό για περίπου 20 μέρες, πράγμα που δυσκόλεψε ακόμα περισσότερο την καθημερινότητα και την οικονομία των κατοίκων.
από εδώ...