Ψωμάκι μουυυυυυυυυ...

Σήμερα, 16 Οκτωβρίου, είναι η Παγκόσμια Ημέρα Άρτου και πλέον μπορούμε να το πούμε όχι σαν σχήμα λόγου, όχι σαν υπερβολή, ούτε καν σαν αποτυχημένη απόπειρα black humor...

Μετά από τα συνεχιζόμενα λουκέτα, με τις ουρές των ανέργων, μετά από τις μειώσεις, κρατήσεις, κοψίματα και άλλα τέτοια ωραία, τώρα πια τι έχουμε άλλο να περιμένουμε, παρά την στιγμή που θα πούμε το ψωμί ψωμάκι;

Όμως, όσο συνεχίζουμε να λέμε "σφάξε μ' αγά μου ν' αγιάσω", ας μη μας κακοφαίνεται που οι αγάδες έχουν πάρει τα χατζάρια και κόβουν ό,τι βρίσκουν!!!

Αν δεν βρούμε τον τρόπο να επαναστατήσουμε και να τους δείξουμε ότι αν δεν μασάμε ψωμί, θα τους μασήσουμε αυτούς κι όλο τους το σινάφι, θα συνεχίσουνε να ντανιάζουν τα καρβέλια στις αποθήκες μας και θα μας πετάνε κανά τρίμμα, έτσι για να μην ψοφήσουμε τελείως της πείνας!!!

Ζήτω η Παγκόσμια Ημέρα Άρτου...