Ανοικτή επιστολή Μητροπολίτου Πατρών προς Βενιζέλο « Εξοχώτατε, ο κόσμος είναι άνεργος και πεινάει…»

« Εξοχώτατε,

Ζώντες μέσα στο βαρύ κλίμα των δυσκόλων ημερών και καταστάσεων τις οποίες βιώνει ο τόπος μας, αλλά και γνωρίζοντες τον αγώνα τον οποίον καταβάλλετε και εσείς προσωπικά και η Κυβέρνηση (ΚΕΝΤΡΙ: !!!) για να εξέλθη η χώρα μας από την δύσκολη θέση, εκφράζομε κατά πρώτον την ευχή να ευοδωθούν οι προσπάθειες αυτές, ώστε να έχωμε τα αναμενόμενα αποτελέσματα.


Κατά δεύτερον, ως Επίσκοπος της Εκκλησίας του Χριστού, Σας μεταφέρω την βαθειά ανησυχία και τον βαθύτατο προβληματισμό ειδικά των ασθενεστέρων ομάδων του πληθυσμού, εξ’ αιτίας του ειδικού τέλους ακινήτων, το οποίο πρέπει να καταβληθή μέσω της ΔΕΗ.


Όλοι μας αντιλαμβανόμεθα την προσπάθεια να σωθεί  η χώρα μας και καλώς γνωρίζετε ότι όλοι ενεργούμε προς αυτήν την κατεύθυνση.


Όμως το μέτρο αυτό είναι επαχθές, για πολύ μεγάλο μέρος του Ελληνικού πληθυσμού, αφού αδυνατούν...

πολλοί συνάνθρωποί μας ένεκα αντικειμενικών καταστάσεων (ανεργία, χαμηλό εισόδημα κ.λ.π.) να πληρώσουν το εν λόγω τέλος, μη έχοντες πλέον και αυτά τα απαραίτητα προς αντιμετώπιση των βασικών αναγκών, οδηγούμενοι συνεχώς στην φτώχεια και την δυστυχία.


Κάθε ημέρα, όλο και περισσότεροι άνθρωποι κατακλύζουν τα Γραφεία της Ιεράς Μητροπόλεώς μου και τους Ιερούς Ναούς μας, και ζητούν απεγνωσμένα βοήθεια, αλλά και την παρέμβαση της Εκκλησίας για την απαλλαγή τους από ένα δυσβάστακτο μέτρο, το οποίο θα γίνη αιτία να στερηθούν και αυτό το αγαθό του φωτισμού και της θέρμανσης.


Παρακαλώ θερμώς, να παρέμβετε με την εγνωσμένη ευαισθησία Σας (ΚΕΝΤΡΙ: !!!), ώστε να αρθή το άχθος αυτό από τους ώμους των αδυνάτων αδελφών μας.


Πιστεύομε ότι η πίεση την οποία υφίστανται οι αδύναμες και ευπαθείς ομάδες πληθυσμού, θα λειτουργήση αντίθετα στην όλη προπάθεια η οποία καταβάλλεται για την έξοδο της χώρας από την δεινή κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει.


Είμαι βέβαιος, ότι θα πράξετε τα δέοντα και θα εξετάσετε με δικαιότερα κριτήρια το ως είρηται θέμα, για να απαλύνετε τον πόνο των ανθρώπων οι οποίοι με δάκρυα στα μάτια εκφράζουν την αβεβαιότητα για το σήμερα και την ανασφάλεια για το αύριο.


Η παράκλησή μου, όπως εναγώνια εκφράζεται μέσα από αυτό το γράμμα, είναι η φωνή του δοκιμαζομένου ποιμνίου μου και πιστεύω χιλιάδων άλλων Ελλήνων, οι οποίοι γονατίζουν κάτω από βάρη δυσβάστακτα.


Σημειωτέον ότι η Πάτρα, η τρίτη σε πληθυσμό πόλη της Ελλάδος, μαστίζεται από ανεργία και φτώχεια, σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό, ίσως, από άλλες περιοχές της Ελλάδος.


Με την εκ βάθους ψυχής ευχή, να Σας ενισχύη ο Θεός στο όντως δύσκολο έργο Σας και την προσευχή να βοηθήση την πατρίδα μας να εξέλθη από την κρίση που αντιμετωπίζει,


Σας ασπάζομαι μετά της εν Κυρίω αγάπης και τιμής.

Ο Πατρών Χρυσόστομος »

ΚΕΝΤΡΙ: Τι να κάνει κι ο Πατρών Χρυσόστομος; Λέει τα "γνωρίζοντες τον αγώνα τον οποίον καταβάλλετε και εσείς προσωπικά και η Κυβέρνηση" και τα "να παρέμβετε με την εγνωσμένη ευαισθησία Σας" και ελπίζει να τον ακούσετε. 

Η επιστολή του έχει πραγματικά τραγικό ύφος, αλλά δεν ακούγεται κομματάκι κωμική η παράκληση προς την  "εγνωσμένη ευαισθησία" του "Εξοχώτατου";