Δεν θα το ξανακάνω μαμά...

Το διάβασα στον Aaton, που για μένα ήταν και είναι μεγάλο σχολείο στο blogging (καλό θα ήταν να το διαβάσουν και οι "καλοθελητές" που σχολιάζουν διάφορα) :

"Εάν δεν είσαι προσεκτικός με το blogging που κάνεις, μπορεί να κάνεις ανεπανόρθωτες ζημιές στις σχέσεις σου με φίλους, ακόμη και με συγγενείς σου.
Πολλοί bloggers κάνουν αναρτήσεις, για τις οποίες συχνά μετανοιώνουν αργότερα.
Μα τότε είναι πλέον αργά.
Ακόμη κι αν δεν κάνεις ποτέ σου κριτική σε άλλους, πιθανόν κάποια στιγμή να αποκαλύψεις πληροφορίες που αφορούν κάποιον άλλον, και το οποίο, αυτός, μα και οι φίλοι σου η κι οι συγγενείς σου, να το βρούν (το λιγώτερο) πολύ ενοχλητικό.

Κάνε το "τέστ της μαμάς" :
Σκέψου λοιπόν, εαν θα σε έφερνε ποτέ μιά ανάρτησή σου, στο σημείο, ώστε να έχεις πρόβλημα με την μητέρα σου, αν εντελώς τυχαία, την διάβαζε.
Εννοείται πως είσαι ενήλικας σε όσον αφορά την ηλικία σου, το παίρνουμε σαν δεδομένο αυτό, οκ, και σίγουρα μπορείς να γράφεις όπως σου αρέσει στο φινάλε. Μα κι εκείνη είναι ενήλικη, και σίγουρα έχει δικαίωμα να διαβάζει ότι θέλει. Να είσαι σίγουρος όμως, πως θα είναι το μοναδικό άτομο, το οποίο θα σου βάλει τις φωνές, για να μην προχωρήσουμε στα "ιπτάμενα" κατσαρολικά, σε περίπτωση κάποιας ανάρμοστης ανάρτησής σου, μα θα είναι τίμιο το φέρσιμό της, δίχως διπροσωπείες η πολιτικές.

Οι συνάδελφοί σου, ίσως να φρικάρουν η να αισθανθούν τρόμο διαβάζοντας περί της σεξουαλικής σου ζωής, μα πιθανόν να μην σου πούνε ποτέ, πως το Blog σου είναι χάλι μαύρο, με τέτοιου είδους αναρτήσεις, κι αυτό για διάφορους λόγους.
Η μάννα σου όμως, θα στο πεί.
Και θα στο πεί κατάμουτρα.

Κατά κάποιο τρόπο λοιπόν, το "Τεστ της μαμάς" δεν είναι τίποτε άλλο, απο απλή, κοινή λογική:

*Μην γράφεις για θέματα, τα οποία θα μπορούσαν να πληγώσουν άλλους.

*Μην γράφεις για άλλους, δίχως την άδειά τους, ακόμη κι αν το περιεχόμενο του κειμένου σου, είναι πολύ προσεκτικά επιλεγμένο.

*Μην προσδιορίζεις την πραγματική ταυτότητα, τηλέφωνα ή πραγματικές διευθύνσεις άλλων, δίχως την άδειά τους.

*Μην αποκαλείς τους άλλους, ακόμη και φίλους σου, η τα άτομα που έχετε σχέση μαζί τους, δημόσια, με το πραγματικό τους όνομα, αν δεν σου το επιτρέψουν.

Να θυμάστε ένα πράγμα πάντοτε, το Blog σας είναι αρχειοθετημένο. Κάτι που γράφετε σήμερα, μπορεί να διαβαστεί αργότερα, ανά πάσα στιγμή.

Σκέψου για παράδειγμα, να κάθεσαι να γράφεις για τον πρώην δεσμό σου, γράφοντας ένα σωρό κακίες για κείνον, και να τα διαβάσει το επόμενο πρόσωπο που σε ενδιαφέρει. Σίγουρα δεν θα του κάνεις και τόσο καλή εντύπωση. Και αυτό τώρα, ήταν ένα χαζό παράδειγμα.
Υπάρχουν πολλά όμως που θα μπορούσαν να συμβούν, και που δεν είναι καθόλου χαζά...

Πρίν πατήσεις λοιπόν το κουμπί "Δημοσίευση Ανάρτησης", στάσου λίγο, μόνο λίγες στιγμές, και αναλογίσου.. κάνε στον εαυτό σου την ερώτηση:
Γράφω για τους αναγνώστες μου; ή γράφω για μένα;
Εάν η απάντηση είναι "Γράφω για μένα", ίσως θα έπρεπε καλύτερα να κρατάς ένα πραγματικό ημερολόγιο, όπως έχει όλος ο κόσμος απο τα παιδικά του χρόνια, και μάλιστα έτσι ώστε, να το διαβάζεις μονάχα εσυ, κι όχι να είναι δημόσια προσβάσιμο απ' όλο τον υπόλοιπο κόσμο απανταχού της γής..."