ΔΕΝ ΣΩΠΑΙΝΩ...

Η Κοσμητεία της Παιδαγωγικής Σχολής στο ΑΠΘ διοργανώνει εκδήλωση με θέμα:

ΔΕΝ ΣΩΠΑΙΝΩ

Βία κατά των γυναικών -Ένα διαρκές έγκλημα χωρίς τιμωρία

την Πέμπτη 25 Νοεμβρίου 2010 και ώρα 16:00 στον 10ο όροφο του Πύργου της Παιδαγωγικής.
Η εκδήλωση διοργανώνεται με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Εξάλειψης της Βίας κατά των Γυναικών -25 Νοεμβρίου.
Στο επίκεντρο της εκδήλωσης/διαδραστικού σεμιναρίου είναι τα αίτια, οι μορφές και οι διαστάσεις του φαινομένου της βίας κατά των γυναικών.
Κατά τη διάρκειά του θα προβληθεί οπτικοποιημένο υλικό για την έμφυλη βία και θα μοιράζεται στους άνδρες φυλλάδιο (flyer) με ένα λευκό κορδελάκι γιατί ο αγώνας για την ισότητα είναι θέμα όλων όσων θέλουν να ζουν σε μια δίκαιη και δημοκρατική κοινωνία.
Πρόκειται για την καμπάνια της λευκής κορδέλας -γνωστή στις αγγλοσαξονικές χώρες κυρίως- όπου άνδρες την 25η Νοεμβρίου και για όσες μέρες διαρκεί η καμπάνια φορούν την λευκή κορδέλα ως ένδειξης αλληλεγγύης και συμβολικής δράσης ενάντια στην έμφυλη βία.
Πιο αναλυτικά, στο σεμινάριο θα γίνει ενημέρωση με βάση την εμπειρία από τις Γραμμές ΣΟΣ ‘δίπλα σου’ για την καταπολέμηση της βίας και στη συνέχεια θα συζητηθούν θέματα, όπως, τι είναι η βίαιη συμπεριφορά και ποιες μορφές βίας υπάρχουν, το προφίλ του δράστη και της γυναίκας/ ατόμου που θυματοποιείται, οι συνέπειες των διαφόρων μορφών βίας, τα όρια ανοχής της επιθετικότητας, οι τρόποι διαχείρισης της βίας με στόχο την αποκλιμάκωση και την πρόληψη και ο σημαντικός ρόλος της εκπαίδευσης στο επίπεδο της πρόληψης της βίας.

ΚΕΝΤΡΙ: Μου το έστειλε η Δήμητρα η Κογκίδου, Κοσμητόρισσα της Παιδαγωγικής Σχολής στο ΑΠΘ, που θα προλογίσει κιόλας την εκδήλωση.
Δηλώνει ότι η βία κατά των γυναικών αποτελεί μέρος της δομής των κοινωνιών μας και του συστήματος λειτουργίας τους.
Το φαινόμενο δεν γνωρίζει κοινωνικά και οικονομικά στεγανά. Είναι πρόβλημα κοινωνικό και πολιτισμικό και όχι μιας ομάδας ανδρών.
Αποτελεί ένα φαινόμενο που απαιτεί την κινητοποίηση όλων μας για την αντιμετώπισή του καθώς χρειάζεται να γίνουν πολλά ακόμα σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο. Οι στρατηγικές πρόληψης της βίας είναι αποσπασματικές και ανεπαρκείς στην Ελλάδα και στο επίπεδο αυτό η εκπαίδευση μπορεί και πρέπει να παίξει σημαντικό ρόλο.
Τέλος, τονίζει ότι χρειάζεται ιδιαίτερη επαγρύπνηση στην παρούσα συγκυρία, καθώς οι μορφές βίας κατά των γυναικών εντείνονται γενικά σε περιόδους κρίσεων και οδηγούν σε μεγαλύτερα αδιέξοδα τη ζωή ορισμένων γυναικών. Είναι πολύ πιο δύσκολο οι φτωχές και κοινωνικά αποκλεισμένες γυναίκες να αποφύγουν τη βία, να διεκδικήσουν και να βρουν προστασία.