Όποιοι έχουν ψυχή συνεχίζουν...

Στους "φίλους" που με προτρέπουν με πολύ "ευγενικό" τρόπο να βάλω μοιρολόγια και πλερέζες, έχω να πω ότι οι άνθρωποι που έχουν ψυχή, πάντα στέκονται όρθιοι, χωρίς δεκανίκια, χωρίς υποστηρίγματα.
Μπορεί να λυγάνε κάποιες φορές, αλλά στο τέλος πάλι όρθιοι στέκουνε... Δεν είναι κισσοί, είναι λεύκες...



Και πάλι ανταμώνονται, και πάλι βρίσκουνε την περπατησιά τους και πάλι διεκδικούνε τα όνειρά τους και πάλι καβάλα στ' άλογο είναι...
Επειδή έχουνε ψυχή που καίει, όχι σβησμένα κάρβουνα...