29 Απριλίου, Παγκόσμια Ημέρα Χορού. Στην Άρτα θα μας χορέψουν στο ταψί!!!

Σήμερα 29 Απριλίου είναι η Παγκόσμια Ημέρα Χορού, όπως έχει καθιερωθεί να γιορτάζεται από το 1982 από το Διεθνές Συμβούλιο Χορού της UNESCO.
Ο σκοπός αυτής της ημέρας είναι να ενώσει όλους όσους ασχολούνται με την τέχνη του χορού.
Κάθε χρόνο το μήνυμα της Ημέρας αναλαμβάνει να συγγράψει μία γνωστή προσωπικότητα του χώρου. Φέτος επιλέχθηκε η διάσημη Βελγίδα χορογράφος Ann Teresa de Keersmaeker.
Το μήνυμα της Ann Teresa de Keersmaeker για την Παγκόσμια Ημέρα Χορού 2011 είναι:
«Πιστεύω ότι ο χορός γιορτάζει ό,τι μας κάνει ανθρώπινους. Όταν χορεύουμε χρησιμοποιούμε, με ένα πολύ φυσικό τρόπο, τον μηχανισμό του σώματός μας και όλες τις αισθήσεις μας για να εκφράσουμε χαρά, λύπη και αυτά για τα οποία νοιαζόμαστε. Οι άνθρωποι πάντοτε χόρευαν για να γιορτάσουν τις σημαντικές στιγμές της ζωής και τα σώματά μας κουβαλούν τη μνήμη όλων των πιθανών ανθρώπινων εμπειριών. Μπορούμε να χορεύουμε μόνοι και μπορούμε να χορεύουμε μαζί με άλλους. Μπορούμε να μοιραστούμε τα κοινά μας στοιχεία και τις διαφορές μας. Για μένα ο χορός είναι ένας τρόπος σκέψης. Μέσα από τον χορό μπορούμε να ενσωματώσουμε τις πιο αφηρημένες ιδέες αποκαλύπτοντας αυτά που δεν μπορούμε να δούμε, αυτά που δεν μπορούμε να ονομάσουμε. Ο χορός συνδέει τους ανθρώπους· συνδέει τον Ουρανό με τη Γη. Κουβαλούμε τον κόσμο στα σώματά μας. Πιστεύω ότι τελικά ο κάθε χορός αποτελεί μέρος ενός μεγαλύτερου συνόλου, ενός χορού χωρίς αρχή και χωρίς τέλος».
Δείτε την στο video να διδάσκει και να χορεύει:



Με αφορμή την σημερινή παγκόσμια ημέρα χορού, οι Έλληνες χορογράφοι, με την υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού, τη συνεργασία του Ελληνικού τμήματος του Διεθνούς Συμβουλίου Χορού CID UNESCO και το πρόγραμμα ATHENS EVERY WEEK, ετοίμασαν μια όμορφη έκπληξη: να χορέψουν στον δρόμο!
Έτσι λοιπόν, θα ξεκινήσουν από το Σύνταγμα, θα κατηφορίσουν χορεύοντας όλη την Ερμού, θα φτάσουν στο Μοναστηράκι και θα καταλήξουν στο Μουσείο της Ακρόπολης. Εκτός από τους χορογράφους, σε αυτό το πανηγύρι θα λάβουν μέρος μέλη του Σωματείου Ελλήνων Χορογράφων αλλά και όσοι επιθυμούν να συμμετάσχουν.
Την ίδια στιγμή ανάλογες εκδηλώσεις θα γίνουν και σε άλλες μεγάλες πόλεις της Ελλάδας, όπως στη Θεσσαλονίκη, τα Χανιά, τη Σύρο, τη Ναύπακτο, την Κρήτη, τις γειτονικές μας Κέρκυρα, Λευκάδα και Πρέβεζα, σε διάφορους δημόσιους χώρους (πλατείες, δρόμους κ.λπ).
Συμμετέχοντας στον εορτασμό, πολλά στούντιο χορού θα προσφέρουν δωρεάν μαθήματα όλων των ειδών χορού.

ΚΕΝΤΡΙ: Το διάβασα στο λΕΥκάδαΖΗΝ, όπου έμαθα ότι στα πλαίσια του εορτασμού, η AΡΤηρία οργανώνει κινηματογραφικό αφιέρωμα στη μνήμη της Pina Bausch σε συνεργασία με το Goethe-Institut Athen...
Η Άρτα δεν συμμετέχει ακριβώς, αλλά στο βραδυνό Δημοτικό Συμβούλιο, που θα μάθουμε τις εξωφρενικές αυξήσεις δημοτικών τελών (σας τις έχω ήδη πει...) θα γίνει ένα αφιέρωμα στο πώς οι Αρτινοί μνημονιακοί (έχω έλλειμμα;-βάζω χαράτσι), μαθαίνουν τους Αρτινούς να χορεύουν στο ταψί...

Ένα άρθρο για τις εκλογές στην Παγκρήτιο Ένωση

Τον κύριο Αναστασάκη δεν τον γνωρίζω, αλλά μου έστειλε ένα πολύ ευγενικό mail, ζητώντας μου να κάνω μια ανάρτηση για τις εκλογές της Κυριακής στην Παγκρήτιο Ένωση...
Ο ίδιος είναι για πρώτη φορά υποψήφιος και μου έστειλε το παρακάτω άρθρο:

Για την Κρήτη…

Άρθρο του Νίκου Αναστασάκη*,

Την Κυριακή αυτή οι Κρητικοί και Κρητικές καλούνται να εκλέξουν τον Πρόεδρο και τα μέλη του μεγαλύτερου πνευματικού-πολιτιστικού σωματείου της Ελλάδας, της Παγκρητίου Ένωσης. Εδώ και 62 χρόνια η Παγκρήτιος Ένωση αποτελεί το σημείο αναφοράς όλων των Κρητών και έχει ταυτιστεί στην συνείδησή τους με την μεγάλη πολιτιστική παράδοση της Μεγαλονήσου.
Σε μία περίοδο ιδιαίτερα κρίσιμη για τους Έλληνες, όπου η Ελληνική μας ταυτότητα βάλλεται από παντού, η Παγκρήτιος Ένωση καλεί τους Κρητικούς όλης της Αττικής να επιλέξουν εκείνον που καλύτερα θα αναδείξει την παράδοση και τις αξίες της Κρήτης.
Οι αξίες αυτές αποτελούν αναπόσπαστο στοιχείο των Ελλήνων. Μην ξεχνάμε ότι πρόσφατα η UNESCO αναγνώρισε την «Μεσογειακή Διατροφή», ως Αϋλη Πολιτιστική Κληρονομιά της Ανθρωπότητας. Βλέποντας ότι ο δυτικός τρόπος ζωής δεν μας οδηγεί τελικά εκεί που όλοι αναμέναμε, η επιστροφή στις ρίζες μας και στην ιστορία μας θα μας βοηθήσει να ανακτήσουμε όλα αυτά που χάσαμε ή ξεχάσαμε κατά την διάρκεια των χρόνων που πέρασαν.
Όντας ο ίδιος Κρητικός και μέλος της Παγκρητίου Ένωσης νιώθω ιδιαίτερα ευτυχής που η χώρα μας έχει ένα τόσο δραστήριο, πολυπληθές και σημαντικό σωματείο. Η συμμετοχή όλων των Κρητικών στις προσεχείς εκλογές είναι απαραίτητη.

*Οικονομολόγος, υποψήφιος Χανίων

ΚΕΝΤΡΙ: Γνωστή σε όλους, ακόμα και στους μη Κρητικούς, η δυναμική της Παγκρήτιας Ένωσης.
Όσο για τον κύριο Νίκο Αναστασάκη, του εύχομαι καλή επιτυχία. Μόνο και μόνο που μπήκε στον κόπο να στείλει mails σε bloggers και δεν παρέμεινε στις "πατροπαράδοτες" συνταγές ψηφοθηρίας, μου δείχνει ότι είναι άνθρωπος με "φρέσκο" μυαλό κι αυτό για μένα είναι καλό δείγμα...
Όταν κάποιος αγωνίζεται για την διατήρηση της παράδοσης, πρέπει να έχει ανοιχτούς τους ορίζοντές του στα νέα εργαλεία και στο μέλλον...

Πολύ φοβάμαι ότι η ανάλυση είναι σωστή...

Ο Zulfu Livaneli είναι ένας διάσημος Τούρκος διανοούμενος, συνθέτης, τραγουδιστής παραδοσιακών τραγουδιών (ιδιαίτερα δημοφιλής στον απλό λαό), σκηνοθέτης, συγγραφέας, αρθρογράφος, για μια θητεία βουλευτής και από το 1996 Πρεσβευτής Καλής Θέλησης της UNESCO.
Ανήκει στις προοδευτικές φωνές της Τουρκίας και η γνώμη του έχει πάντοτε ένα ιδιαίτερο ειδικό βάρος...
Επειδή αυτά που θα γίνουνε στην γειτονιά μας, προετοιμάζονται επί δεκαετίες και επειδή αρχίζει να φαίνεται ότι πάρα πολλά θέματα θα ανοιχτούνε ταυτόχρονα και θα προσπαθήσουνε να τα "κλείσουνε" με οριστικές διευθετήσεις, που μπορεί και να μας φανούνε επώδυνες, ας διαβάσουμε ένα πρόσφατο άρθρο του για το πώς βλέπει την Τουρκία της επόμενης δεκαπενταετίας.
Ίσως έτσι να πάρουμε μια ιδέα για το τι προετοιμάζεται για το Αιγαίο, για την Κύπρο, για τις ενεργειακές οδούς του φυσικού αερίου, αλλά και για όλη την γεωπολιτική στρατηγική των Βαλκανίων και της ανατολικής Μεσογείου, μέχρι και της Μέσης Ανατολής...
Το άρθρο του το διάβασα στο Foreign Press και είναι αναδημοσίευση από την εφημερίδα VATAN:

Οι γονείς δύσκολα συνειδητοποιούν ότι μεγαλώνει το παιδί τους.
Διότι βλέπουν καθημερινά το παιδί και δεν φαίνεται να υπάρχει κάποια διαφορά από τη μια μέρα στην άλλη.
Το παιδί μοιάζει να μην αλλάζει καθόλου. Όμως κάποιος που βλέπει αυτό το παιδί όταν είναι ενός έτους, και το ξαναβλέπει όταν πάει στα δέκα του, δεν μπορεί να πιστέψει στα μάτια του. Και δεν μπορεί να αναγνωρίσει το παιδί. Το ίδιο ισχύει και για τις χώρες.

Σηκωνόμαστε κάθε πρωί, διαβάζουμε τις εφημερίδες, πηγαίνουμε στις δουλειές μας, τα βράδια παρακολουθούμε τις ειδήσεις στην τηλεόραση και δεν μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε τη μεγάλη αλλαγή στη χώρα. Μοιάζουν να είναι όλα ίδια.
Κι όμως, η Τουρκία αλλάζει με μεγάλη ταχύτητα, μεταμορφώνεται, γίνεται μια τελείως διαφορετική χώρα.
Ο πιο σύντομος τρόπος για να το καταλάβουμε αυτό είναι να απευθυνθούμε σε κάποιον που δεν έχει δει τη χώρα για μερικά χρόνια.
Πιστέψτε με, το λέω με όλη μου την ειλικρίνεια, μετά από ένα διάστημα η Τουρκία θα φτάσει σε σημείο να είναι τελείως αγνώριστη.. Θα σαστίσετε και εσείς οι ίδιοι.

Ωραία, και ποιά είναι η κατεύθυνση αυτής της αλλαγής;
Μπορούμε να την ονομάσουμε περιληπτικά ως «συντηρητικοποίηση, μετατροπή σε χώρα της Μέσης Ανατολής, πλουτισμό και μείωση της ποιότητας». Αν προσέξετε, κάποιες από αυτές τις ιδιότητες είναι θετικές, ενώ κάποιες άλλες αρνητικές, όμως πραγματοποιούνται παράλληλα.

Δηλαδή, τα χρόνια που έρχονται θα ζήσουμε την εξής κατάσταση:
Μία χώρα γεμάτη ουρανοξύστες και εμπορικά κέντρα,
όπου γίνεται το αδιαχώρητο από πολυτελή καταστήματα και εστιατόρια,
με ξένες εταιρείες που έχουν έδρα στη Μέση Ανατολή,

Μια χώρα πλουσιότερη απ’ότι είναι σήμερα.
Δηλαδή ένα είδος μεγάλου Ντουμπάϊ ή παλιάς Βηρυτού! Από την άλλη, ένας ταχέως αυξανόμενος ρυθμός αναλφαβητισμού, έλλειψης πολιτισμού, και κατάστασης Λούμπεν.
Σε κάθε σημαντικό πόστο, άνθρωποι που δεν έχουν επιλεγεί αξιοκρατικά, αλλά βάσει των σχέσεών τους με τις θρησκευτικές ομάδες.
Μία χώρα υπερβολικά συντηρητική και υπερβολικά «Αμερικανική». Αυτή είναι η εικόνα που βλέπω εγώ.

Δεν θα είναι προφητεία το να πω ότι το AKP θα κερδίσει τις προσεχείς δημοτικές εκλογές και τις επόμενες βουλευτικές εκλογές. Όλοι το βλέπουν αυτό.
Και μάλιστα, σε πέντε χρόνια ο Ερντογάν θα γίνει Πρόεδρος της Δημοκρατίας εκλεγμένος απευθείας από τον λαό, και ίσως θα δούμε τον Αμπντουλάχ Γκιούλ ως πρωθυπουργό...

Δηλαδή, η Τουρκία θα είναι για τουλάχιστον δέκα χρόνια ακόμα υπό την εξουσία του AKP.
Διότι δεν υπάρχει καμία δύναμη απέναντί του.
Εξάλλου, ο πρόεδρος του CHP που εγγράφει ακόμη και εμπόρους ναρκωτικών στο κόμμα προκειμένου να μην χάσει την καρέκλα του, ωθεί τα πράγματα σε αυτή την κατεύθυνση σε συμφωνία με το AKP. Όσο για το MHP, βλέπουμε όλοι σε τι κατάσταση βρίσκεται.

Το προσεχές διάστημα η κυβέρνηση του AKP θα χειροκροτηθεί ως «η κυβέρνηση που παρέλαβε τους ηγέτες του ΡΚΚ».
Θα συνεχίσει να ρέει χρήμα στην Τουρκία από Μέση Ανατολή και Δύση.

Από την άλλη, το κοσμικό τμήμα της κοινωνίας θα μειωθεί σταδιακά, και παράλληλα θα συνεχίσει να αλληλοσπαράζεται, όπως συνηθίζει να κάνει χρόνια τώρα.

Μια τόσο μεγάλη αλλαγή δεν θα μπορούσε να επιτευχθεί μόνο με τις εσωτερικές δυναμικές..
Ο ρόλος που έχουν επιλέξει οι ΗΠΑ για την Τουρκία στο Μεσανατολικό ζήτημα, εφαρμόζεται με ένα μακροπρόθεσμο σενάριο.
Και οι εσωτερικοί δρώντες, οι πολιτικοί, τα ΜΜΕ, τα πανεπιστήμια, ο επιχειρηματικός κόσμος, οι διανοούμενοι, παίζουν ο καθένας επάξια τον ρόλο του.

Εάν με ρωτήσετε τι θα γίνει σε δεκαπέντε χρόνια, μπορώ να κάνω μια πρόβλεψη και γι’αυτό.
Επειδή η κοινωνία θα έχει μεταμορφωθεί με μια συστηματική εκπαίδευση, δεν θα θυμάται κανείς πλέον ούτε καν το έτος ίδρυσης της Δημοκρατίας.

Όποιος επιθυμεί ας φυλάξει αυτό το άρθρο και εφόσον η Τουρκία εξελιχθεί διαφορετικά, ας έρθει να μου το πετάξει στα μούτρα. Όμως δυστυχώς, δεν φαίνεται να είναι καθόλου εφικτό αυτό.

Ευτυχώς έφυγε ο Σπαθάρης...

Στο θέατρο σκιών των ανύπαρκτων πολιτικών

Επαίρεται (και με το δίκιο της) η Τουρκία πως κέρδισε την μάχη που έδωσε στην Unesco σχετικά με την εθνικότητα του γνωστού σε όλους μας «Καραγκιόζη». Κάποιοι άλλοι καραγκιόζηδες όμως (υποτιμητική έκφραση) αποφάσισαν να μην αγωνιστούν για την Ελληνική ταυτότητα του λαϊκού ήρωα του θεάτρου των σκιών.
Άφεριμ αφεντάδες μου, που ξέρετε να τρέχετε στα γλέντια, στις δεξιώσεις και στις προμήθειες… Άφεριμ ξεφτιλισμένοι απόγονοι, οικτρά ανθρωπάκια, που ζείτε με την ιδέα που είστε σπουδαίοι…
Η υποεπιτροπή της UNESCO ενέκρινε το αρχείο του υπουργείου Πολιτισμού της Τουρκίας στο οποίο αναφέρεται πως ο «Καραγκιόζης» ανήκει στην τουρκική πολιτιστική κληρονομιά. Αυτομάτως, βέβαια, στην τουρκική πολιτιστική κληρονομιά εντάσσονται και όλοι αυτοί οι ανεύθυνοι του Ελληνικού υπουργείου Πολιτισμού (καθώς και του υπουργείου Εξωτερικών), οι οποίοι αμαχητί παρέδωσαν τον Έλληνα Καραγκιόζη στον τουρκικό πολιτισμό!!! Βέβαια, εδώ γεννιέται και ένα βασικό ερώτημα: Έχει η Τουρκία πολιτισμό; Η απάντηση είναι γνωστή, αλλά δεν την δίνουν οι καθ’ ύλην αρμόδιοι δουλοπρεπείς και ανάξιοι των ευθυνών τους Έλληνες πολιτικοί (και οι υπάλληλοί τους).
Έπειτα από τη φάση αυτή (της προέγκρισης) άρθηκαν όλα τα εμπόδια που συναντούσε το Τουρκικό υπουργείο Πολιτισμού, προκειμένου να θεωρηθεί πως ο Καραγκιόζης αποτελεί μέρος της τουρκικής κληρονομιάς, αφού η Ελλάδα δεν έκανε αίτηση στο Ανώτατο Συμβούλιο και δεν παραβρέθηκε στην συζήτηση που έγινε στην αρμόδια υποεπιτροπή της Unesco.
Το συμβούλιο απαρτιζόμενο από εκπρόσωπους έξι χωρών θα συγκληθεί τον Οκτώβριο για να κάνει ανακοίνωση. Μετά από την τελική έγκριση θα έχει κατοχυρωθεί πως ο Καραγκιόζης ανήκει στους Τούρκους…!
Έτσι, προφανώς οι Έλληνες χάνουν το δικαίωμα του δικού τους (Έλληνα) Καραγκιόζη και βλέπουν τους γνωστούς πολιτικούς καραγκιόζηδες να περιφέρονται εκλιπαρώντας την ψήφο των Ελλήνων, ενώ την ίδια στιγμή, δεν κατέθεσαν ούτε αίτηση οι άθλιοι κομπλεξικοί υπαλληλίσκοι τους για την Ελληνικότητα του Καραγκιόζη, η οποία παραδόθηκε πλέον στην Τουρκική πολιτική κληρονομιά!!! Το ζήσαμε κι αυτό...
Κωνσταντίνος
Υ.Γ.: Δηλαδή, εάν κάποιος λέει τους πολιτικούς καραγκιόζηδες, αυτόματα θα τους αποκαλεί και Τούρκους;

Βιβλίο, ένα παράθυρο στον κόσμο...

Το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, στο πλαίσιο της Παγκόσμιας Ημέρας του Βιβλίου και των Συγγραφικών Δικαιωμάτων (UNESCO), πραγματοποιεί bazaar βιβλίων σε επιλεγμένους τίτλους των εκδόσεών του. Κατάλογοι παλαιότερων εκθέσεων – αρχαιολογικών ή εικαστικών, επιστημονικές εκδόσεις και κατάλογοι των μονίμων συλλογών θα διατίθενται την Πέμπτη 23 Απριλίου με έκπτωση 70%. Ειδικά για τους φοιτητές, τους αρχαιολόγους και τους εκπαιδευτικούς, η διάθεση θα είναι δωρεάν με την επίδειξη της ταυτότητας.

Η UNESCO επέλεξε την 23η Απριλίου ως Παγκόσμια Ημέρα του Βιβλίου και των Συγγραφικών Δικαιωμάτων, μια συμβολική ημερομηνία για την παγκόσμια λογοτεχνία. Σημαντικοί συγγραφείς γεννήθηκαν και πέθαναν, την 23 η Απριλίου όπως οι: William Shakespeare, Cervantes, Inca Garcilaso de la Vega κα.

Πηγή έμπνευσης για τη γιορτή, αποτέλεσε ένα έθιμο στην Καταλονία, κατά το οποίο την ημέρα του Αγίου Γεωργίου (23 Απριλίου),ένα τριαντάφυλλο δίνεται για κάθε βιβλίο που πωλείται.

από Καλα Νεα