Πάμε Κόπραινα για συναυλία...

Το Σάββατο 17 Σεπτεμβρίου, στις 9 το βράδυ, η Κοινωφελής Επιχείρηση του Δήμου Νικολάου Σκουφά 2011 οργανώνει στην  Κόπραινα, συναυλία για τον Αμβρακικό και το περιβάλλον με τον Κώστα Μακεδόνα και τον Γιώργο Θεοφάνους, την Άσπα Θεοφίλου και τους Γιώργο και Σταύρο Μυλωναδάκη.

Η συναυλία θα γίνει στον αύλειο χώρο του Κέντρου Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης και η τιμή εισόδου είναι εντελώς συμβολική 5 ευρώ.

Κάτι μου λέει πως θα είναι μαγευτική η βραδιά, αλλά πώς να πάω με τα σίδερα να βγαίνουν από το πόδι μου, πανάθεμα τη γκίνια μου...

Πάτε εσείς και στείλτε μου ειδήσεις με εντυπώσεις...

Καράβια βγήκαν στην Κόπραινα...

Τις φωτογραφίες τις τράβηξε η αφεντιά μου στην Κόπραινα, την μουσική σύνθεσε ο Μίνως Μάτσας. τους στίχους έγραψε ο Μιχάλης Γκανάς και την φωνή έβαλε ο Γιώργος Νταλάρας...



Καράβια βγήκαν στη στεριά
και πιάσανε τα όρη
ποιος είδε βάρκα στο Χελμό
στο Μέτσοβο βαπόρι

Ποιος είδε νύχτα με δυο φεγγάρια
ποιος είδε ήλιο σαν αχινό
κι ερωτευμένα πουλιά και ψάρια
να κολυμπάνε στον ουρανό

Καράβια βγήκαν στη στεριά
και χάθηκαν στο χιόνι
κι αυτός που τα ονειρεύτηκε
τα περιμένει ακόμη

Ποιος είδε φάρο στον Ψηλορείτη
στην Ελασσόνα λευκό πανί
κι ένα καράβι από την Κρήτη
να πιάνει Ξάνθη Κομοτηνή

Ποιος είδε νύχτα με δυο φεγγάρια
ποιος είδε ήλιο σαν αχινό
κι ερωτευμένα πουλιά και ψάρια
να κολυμπάνε στον ουρανό.......


Λίγο ακόμα αν συνεχίσει το μνημόνιο και τα μέτρα του, προβλέπω το φθινόπωρο να μην είναι μόνο οι βάρκες στο υπόστεγο, αλλά κι οι ψαράδες κρεμασμένοι απ' τα δοκάρια της σκεπής...

Κούκλες στην Κόπραινα...

Κούκλες έτοιμες να σου πάρουνε το μυαλό, βρίσκονται αυτή την στιγμή στην Κόπραινα της Άρτας. Χαίρονται τον ήλιο και το δροσερό αεράκι του Αμβρακικού κόλπου...
Η μια είναι ντόπια χωριατοπούλα και δροσίζεται στο λιμανάκι...



Η άλλη είναι πρωτευουσιάνα και περιμένει την ευκαιρία να ρολλάρει...



Και οι δυο όμως θέλουν έξτρα προσοχή...
Όπως όλες οι κούκλες, έτσι κι αυτές είναι ατίθασες... Εύκολα μπορούν να σε αποτινάξουν από πάνω τους και ή να σε στείλουν για κρύο μπάνιο ή να σε σημαδέψουν πάνω στην σκληρή άσφαλτο...

Μενίδι - Κόπραινα για ηλιοβασιλέματα...

Το Μενίδι με την Κόπραινα συνδέεται με μια στενή λουρίδα γης, την λουρονησίδα του Αγρίλου. Πάνω της είχε κατασκευαστεί ένα ξύλινο μονοπάτι, μήκους 2,5 χιλιομέτρων, που ήταν πολύ βολικό για αυτούς που ήθελαν να κάνουν μια πανέμορφη βόλτα με τα πόδια, ή με ποδήλατο.
Τον χειμώνα όμως, με τις έντονες βροχές, η θάλασσα βγήκε πολύ έξω και σε δυο-τρία σημεία κατέστρεψε το μονοπάτι.
Τώρα, θα γίνει προσπάθεια από τον Δήμο Κομποτίου να βρεθούν χρήματα για να αποκατασταθεί η ζημιά και να μπορέσει η καλοκαιρινή σεζόν να βρει το μονοπάτι ακέραιο στην θέση του.
Ελπίζω να βρεθούν τα χρήματα, γιατί σας λέω πως είναι πολύ όμορφα να έχεις πιει το καφεδάκι σου στο Μενίδι και να πηγαίνεις στην Κόπραινα ποδαράδα για ουζάκι με μεζέ σουπιές στο τηγάνι...

Όχι μόνο ξαπλώστρα και φραπέ...

Θαλάσσια διαμαρτυρία στην Κόπραινα θα πραγματοποιήσει την Κυριακή 14 Ιουνίου και ώρα 10π.μ. ο Σύλλογος «Ενεργοί Πολίτες Περιοχής Αμβρακικού Κόλπου» για την προστασία του Αμβρακικού και καλεί τα μέλη, τους φίλους και τους ενεργούς πολίτες να συμμετάσχουν.
Ο Σύλλογος διαδηλώνει για την απομάκρυνση των δεξαμενών καυσίμων και ιχθυοκαλλιεργειών από τον Αμβρακικό Κόλπο, τη λήψη άμεσων μέτρων για την απομάκρυνση και μείωση των ανοξικών μαζών του Αμβρακικού, την ενίσχυση του Φορέα Διαχείρισης Αμβρακικού με επιστημονικό προσωπικό και πόρους και την κατάργηση της άγριας εκμετάλλευσης των υδάτινων πόρων του Αράχθου και του Λούρου μέσω των φραγμάτων από την ΔΕΗ.
Μετά τη συγκέντρωση που θα γίνει την Κυριακή το πρωί στην Κόπραινα, θα ακολουθήσει θαλάσσια διαμαρτυρία με εξωλέμβια σκάφη που θα ξεχυθούν στον Αμβρακικό, με μαύρες σημαίες στις ιχθυοκαλλιέργειες που σημειώθηκαν μαζικοί θάνατοι ψαριών και στις δεξαμενές καυσίμων.

Ασυγχώρητος, δεν το ξαναπαθαίνω!

Είπα το πρωί να πάω μια βόλτα στην Κόπραινα. Σχετική ησυχία, ουζάκι με μεζέ σουπιές στο τηγάνι, εκπληκτική θέα με το Μενίδι απέναντι και ξαφνικά, εκεί που καθόμουν και ρέμβαζα, να 5 καβαλάρηδες με τα άλογά τους να εμφανίζονται από το ράμμα που συνδέει Μενίδι με Κόπραινα (όσοι έχουν πάει, καταλαβαίνουν...).
Η εικόνα μαγευτική. Τα άλογα ορεξάτα να μπαίνουν μέχρι το κότσι στο νερό, σηκώνοντας αφρούς και τινάζοντας τις χαίτες, οι καβαλάρηδες στητοί στις σέλες να αστειεύονται και να απολαμβάνουν την καουμπόικη βόλτα τους και εγώ να ψαχουλεύω με αγωνία την τσάντα μου για να βρω την κάμερα. Σκ@τ@. Πουθενά η κάμερα, έφυγα από το σπίτι ξεχνώντας να την πάρω.
Και τώρα το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να σας δείξω τον Φάρο της Κόπραινας, που πίσω του στο χωμάτινο μονοπάτι χάθηκαν τα άλογα και που η επιγραφή γράφει ότι υπήρξε ο μοναδικός φάρος στην Ελλάδα που συνδεόταν με το φαρόσπιτο μέσω ενός εξωτερικού κλειστού διαδρόμου.