Το σήριαλ θα έχει happy end ή ...

Ένα τέτοιο σήριαλ θα έσπαγε τα ταμεία στην ελληνική τηλεόραση, θα γινόταν η νέα Παπακαλιάτιδα!!!

Απ 'όλα έχει: Έρωτες, ίντριγκες, τρικλοποδιές, καυγάδες, χωρισμούς, πισώπλατα μαχαιρώματα, μεγάλα "τζάκια" με βεντέτες, επιχειρηματίες, γυρίσματα στο εξωτερικό αλλά και σε μαγευτικά τοπία της Ελλάδας, χλιδή, Ελούντες και θαλαμηγούς, κληρονομιές, συγχωνεύσεις και μπόλικο sex με τους πολίτες...
Ένα κακό έχουν όμως τα σήριαλ του Παπακαλιάτη: Στο τέλος, πάντα κάποιος απομένει κερατάς και δαρμένος ...

Αποχωρεί από το ΠΑΣΟΚ η Νομαρχιακή Άρτας;;;

Από το Γραφείο Τύπου & Ενημέρωσης της Ν.Ε. ΠΑΣΟΚ Άρτας εκδόθηκε το ακόλουθο δελτίο τύπου:

«Αποτίουμε τον οφειλόμενο φόρο τιμής στον Μεγάλο απόντα, στον χαρισματικό εθνικό και λαϊκό Ηγέτη με την ανεπανάληπτη ακτινοβολία, στον Πρόεδρό μας, τον Πολιτικό, το Δάσκαλο, τον Επιστήμονα και τον Άνθρωπο, που οδήγησε τη Δημοκρατική, Προοδευτική Παράταξη σε μια ανεπανάληπτη ελπιδοφόρα και νικηφόρα πορεία και έδωσε με το ΠΑΣΟΚ νέα πνοή, σιγουριά και νέους ορίζοντες στην Ελλάδα και τους Έλληνες.
Ένας Μεγάλος Απών με διαρκή παρουσία γιατί ως Πολιτικός, ως Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και ως Πρωθυπουργός της Ελλάδας έχει αφήσει τα θετικά αποτυπώματά του και τη σφραγίδα του στην ειρηνική και δημιουργική εξέλιξη της χώρας μας, της Κοινωνίας και της Δημοκρατίας μας σε μια μεγάλη και κρίσιμη ιστορική περίοδο.
Ο Ανδρέας Παπανδρέου υπήρξε ένας πολιτικός μεγάλου διαμετρήματος, ένας διανοητής με μεγάλη συμβολή στη διαμόρφωση της προοδευτικής σκέψης και της ριζοσπαστικής αριστεράς. Συγχρόνως υπήρξε ένας μεγάλος ακαδημαϊκός δάσκαλος με διεθνή αναγνώριση.
Η αντιστασιακή δράση του αναδεικνύει την πίστη του στη δύναμη των ιδεών και των οραμάτων για τον εξανθρωπισμό της κοινωνίας και την αναγέννηση της Ελλάδας. Κάνοντας πράξη τις ρηξικέλευθες απόψεις του, προχωρεί με τόλμη και αποφασιστικότητα στην ίδρυση του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος. Κατ' αυτό τον τρόπο, επιχειρεί τη βαθιά τομή και ρήξη με το παλιό. Υπάρχει παντού, γιατί με τις πολιτικές του μείωσε δραστικά τις κοινωνικές και τις περιφερειακές ανισότητες.

Γιατί προχώρησε στην αναδιανομή του πλούτου και της ευημερίας.

Γιατί έφερε τους μη προνομιούχους, τους αδύναμους, τους αποκλεισμένους και τους Εκτός των Τειχών Έλληνες στο προσκήνιο, ως συνδημιουργούς μιας νέας εποχής.

Γιατί έφερε στο προσκήνιο την ξεχασμένη Ελλάδα της Περιφέρειας και τις υποβαθμισμένες και τις ανοχύρωτες περιοχές των Αστικών Κέντρων, μαζί με τους κατοίκους τους, τους Αγρότες και τους Εργαζόμενους, τους Μισθωτούς, τους Μικρομεσαίους, τους ανθρώπους του μόχθου και της δημιουργίας.

Όμως Ζει και θα Ζει για πάντα με όλα όσα επαγγέλθηκε, συμβόλισε και δημιούργησε στις σκέψεις, στην καρδιά, στις μνήμες, στα όνειρα, στις αφηγήσεις, στις αξιολογήσεις και στα συναισθήματα του Ελληνικού λαού .
Ο Κάθε Έλληνας έχει τα δικά του βιώματα, τη δική του θύμηση για τον δικό του ΑΝΔΡΕΑ, για τον ανθρώπινο, τον γήινο, τον οικείο, τον ανοιχτό και συναισθηματικό Μεγάλο Πολιτικό, με την ευγένειά του, με την έμφυτη λαϊκότητα του, με τις αυθεντικές του εκφράσεις.
Στο πρόσωπο και τις ικανότητες του Ανδρέα Παπανδρέου στηρίχθηκε η θριαμβευτική επικράτηση του ΠΑΣΟΚ και η αλλαγή του πολιτικού και κοινωνικού τοπίου στη χώρα μας. Μια αλλαγή που έβαλε τα θεμέλια μιας άλλης πολιτικής πρακτικής, με κύριο χαρακτηριστικό την εδραίωση της κοινωνικής ισότητας, της ισομερούς ανάπτυξης κέντρου-περιφέρειας και την ένταξη της χώρας στον σύγχρονο κόσμο.
Στο ΠΑΣΟΚ όλοι μας έχουμε χρέος μέσα σε έναν κόσμο ανοιχτών συνόρων και κοσμογονικών αλλαγών, να αποσαφηνίσουμε την ταυτότητα και τον προορισμό μας.

ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ & ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ».

ΚΕΝΤΡΙ: Ή έχουνε πολύ χιούμορ στη Νομαρχιακή Επιτροπή του ΠΑΣΟΚ, έστω και μαύρο, ή καπνίζουνε πολύ, έστω και μαύρο, ή ετοιμάζονται "να την κάνουνε", γιατί αυτό που χαιρετίζουνε με την ανακοίνωσή τους δεν έχει καμιά σχέση με το τωρινό ΠΑΣΟΚ...

Διαβάστε τι λέει ο Παπαδιαμάντης για τους πολιτικούς!!!

«Η γενεολογία της πολιτικής είναι συνεχής και γνησία κατά τους προγόνους.

Η αργία εγέννησε την πενίαν.
Η πενία έτεκε την πείναν.
Η αυθαιρεσία εγέννησε την ληστείαν.
Η ληστεία εγέννησε την πολιτικήν.

Ιδού η αυθεντική καταγωγή του τέρατος τούτου.
Τότε και τώρα πάντοτε η αυτή. Τότε δια της βίας, τώρα δια του δόλου και δια της…βίας.
Πάντοτε αμετάβλητοι οι σχοινοβάται ούτοι οι Αθίγγανοι, οι γελωτοποιοί ούτοι πίθηκοι (καλώ δ’ ούτω τους λεγομένους πολιτικούς).
Μαύροι χαλκείς κατασκευάζοντες δεσμά δια τους λαούς εν τη βαθυζόφω σκοτία του αιωνίου εργαστηρίου των…»

ΚΕΝΤΡΙ: Παιδιά, είστε βέβαιοι ότι ο Παπαδιαμάντης πέθανε το 1911;
Σε τι διαφέρουν αυτά τα λόγια από όσα λένε οι Αγανακτισμένοι στις πλατείες ακριβώς μετά από 100 χρόνια;

Τι σχέση μπορεί να έχει η φαντασία με την εξουσία;

Μου λέει ο ΝΑΣ να ανεβάσω το πρωινό τσιγάρο του Μαυρουδή, επειδή παραιτήθηκε ο Νότης Μαυρουδής από το συνδυασμό του Ψαριανού...
Σκέφτηκα να το βάλω σε εκτέλεση Νταλάρα-Αλεξίου, αλλά με χαλάει ο Νταλάρας γιατί μου θυμίζει την πολιτικάντισσα τη γυναίκα του, που έγινε κι αυτή τώρα εξουσία...
Σκέφτηκα να το βάλω σε εκτέλεση Αρλέτας, αλλά το Νέο Κύμα έγινε τσουνάμι χλεμπόνας γα τη γενιά που έφτιαξε το Νέο Κρίμα και φοβάμαι ότι θα μας πνίξει και με το δίκιο του, οπότε προτιμάω να μπω σε κιβωτό κι ας είναι χάρτινη, μπας και γλυτώσω από τον κατακλυσμό που έρχεται...



Βάζω λοιπόν το Χάρτινο Καράβι του Μαυρουδή, που το τραγουδάνε τα παιδιά της χορωδίας Τυπάλδου, που κάτι ξέρουν από φαντασία περισσότερο από μας τους υπόλοιπους, τους στεγνούς και αδειασμένους...

Θα φτιάξω έναν κήπο μαγικό
για να πουλάω ηλιαχτίδες και γιογιό
και πεφταστέρια.
Θα φτιάξω ένα κιόσκι εξωτικό
για να πουλάω φεγγαράδες και λωτό
τα καλοκαίρια.

Αν θες μαζί μου έλα κι εσύ
δυο πειρατές σ' ένα νησί
σ' ένα νησί των θησαυρών
και Κρούσος μα και Ροβινσών.

Θα φτιάξω ένα κήπο εξωτικό
για να χαρίζω έναν ήλιο τροπικό
και μια βεντάλια.

Θα φτιάξω ένα κιόσκι εξωτικό
για να χαρίζω της αγάπης το χυμό
και ματογυάλια...

Μαζί ...τον φάγαμε!!!

Πολιτική παρέμβαση του Αρτινού Καρναβαλιού:

ΕΛΛΑΣ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΣΟΥ
ΣΤΟ ΚΑΝΑΝ ΣΑΝ ΤΟ ΑΙΔΕΙΟ ΣΟΥ

Ότι φάμε, ότι πιούμε
κι ότι αρπάξει ο Θόδωρος

Τις φωτογραφίες τις πήρα από την ΗΧΩ...

Στα έδρανα αντίπαλοι, μα πάνω απ' όλα άνθρωποι...

ΣΥΛΛΥΠΗΤΗΡΙΟ ΜΗΝΥΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΩΛΕΙΑ
ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΠΑΠΠΑ

Η παράταξη «Ήπειρος –Τόπος να Ζεις» και ο επικεφαλής της, κ. Βαγγέλης Αργύρης, εκφράζουν τη βαθύτατη λύπη τους για τον αναπάντεχο, άδικο και πρόωρο χαμό του Αντιπεριφερειάρχη, συναδέλφου και φίλου, Κώστα Παππά.
Είναι δύσκολο να πιστέψουμε πως δεν είναι πια μαζί μας τη στιγμή που λίγες ώρες πριν δουλεύαμε μαζί στο Περιφερειακό Συμβούλιο.
Ο Κώστας Παππάς ήταν ένας εργατικός άνθρωπος της Αυτοδιοίκησης και σίγουρα η απώλειά του αφήνει ένα σημαντικό κενό.
Πρώτα και πάνω από όλα, όμως, θέλουμε να εκφράσουμε τα ειλικρινή και θερμά μας συλλυπητήρια στην οικογένειά του.

ΚΕΝΤΡΙ: Τα δάκρυα στα μάγουλα του Κώστα του Μπόβολου, υποψήφιου Αντιπεριφερειάρχη Άρτας με το ψηφοδέλτιο του Αργύρη, είναι η καλύτερη απόδειξη για τον τίτλο της ανάρτησης...

Ξέρουν ότι μας ζητάνε το ακατόρθωτο!!!

Έβλεπα το video από την καταπληκτική ομιλία του Κον-Μπεντιτ στο Ευρωκοινοβούλιο.
Υπερασπίζεται την Ελλάδα, όσο κανένας από τους πολιτικούς μας και το κάνει με πάθος, φαίνεται στη φωνή του, στις χειρονομίες του!!!


Είχα ξαναδεί αποσπάσματα από αυτή την ομιλία, αλλά δεν είχα προσέξει κάτι ΦΟΒΕΡΟ!!!
Περίπου στο 0:57, όταν λέει ότι αυτό που πρέπει να κάνει ο Παπανδρέου είναι ΑΚΑΤΟΡΘΩΤΟ, προσέξτε πώς κουνάνε καταφατικά το κεφάλι τους ο Μπαρόσο και ο Όλι Ρεν, προσέξτε την γκριμάτσα που κάνει με το στόμα του ο Μπαρόσο.
Ξέρουν ότι είναι αδύνατο να γίνει, ξέρουν ότι δεν υπάρχει τρόπος όσες θυσίες και περικοπές αν κάνουμε, να πετύχουμε αυτά που μας ζητάνε σε τόσο "σφιχτό" χρόνο.
Κι όμως μας το ζητάνε και μας απειλούνε. Γιατί το κάνουν; Μήπως απλά για να μας πατήσουν στο κεφάλι και να μας αναγκάσουν να δεχτούμε πράγματα, που υπό άλλες συνθήκες δεν θα τα δεχόμαστε ποτέ;
Δείτε το video... Όχι μόνο τη στιγμή που σας λέω, δείτε ολόκληρη την ομιλία και πείτε μου πότε ακούσατε για τελευταία φορά Έλληνα πολιτικό να υπερασπίζεται με τόσο απλή και κατανοητή γλώσσα τα αυτονόητα...



Πώς σας φάνηκε;

Τι θέλει να πει ο ποιητής;

Mίκης Θεοδωράκης

"Αγαπητέ μου Αντώνη

Πανηγυρίζω και εγώ μαζί σου την

θριαμβευτική σου νίκη που ανοίγει

μια νέα προοπτική για την Ελλάδα μας

Με αγάπη δικός σου

Μίκης

30/11/09"

Ενας καταξιωμένος μουσικοσυνθέτης,όχι μόνο στον Ελληνικό χώρο,για ακόμα μια φορά εκτίθεται πολιτικά.
Τι είναι αυτό που τον ωθεί κατά καιρούς σε πολιτικά άλματα εκ διαμέτρου αντίθετα των αγώνων του και της μουσικής του προσφοράς;
Ως επί το πλείστον τα τραγούδια του είναι πολιτικά και υμνούν την ελευθερία και τους αγωνιστές της.
Κι όμως ο μεγάλος δημιουργός Μίκης Θεοδωράκης το 1974 ξεστόμισε το περίφημο δίλημμα: "Καραμανλής η Τανκς"!
Μετά βρέθηκε από βουλευτής του ΚΚΕ, υπουργός του Μητσοτάκη, τις προάλλες άνοιξε διάλογο με τους δήθεν τρομοκράτες "πυρήνες της φωτιάς" και σήμερα πανηγυρίζει για το θρίαμβο του Σαμαρά.
Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου,που όμως για τα τόσα δεινά που μαστίζουν τη χώρα τελευταία(οικονομία,ανεργία,ηθική κατάπτωση κλπ) δεν άρθρωσε λέξη.

ΚΕΝΤΡΙ: Το διάβασα στο ΖΕΙΔΩΡΟΝ, και για να πω την αλήθεια, δεν συμφωνώ απόλυτα μαζί του, γιατί θεωρώ ότι οι άνθρωποι της τέχνης και του πολιτισμού πρέπει να έχουν και γνώμη και φωνή για τα πολιτικά δρώμενα του τόπου τους.
ΟΜΩΣ, ομολογώ ότι δεν ήξερα την συγκεκριμένη επιστολή προς τον Σαμαρά, η οποία με παραξενεύει λίγο, γιατί δεν αποτελεί μια πολιτική θέση του συνθέτη, αλλά περισσότερο μοιάζει για έκφραση κομματικής πανηγυρικής θέσης και με εσωκομματική προτίμηση μάλιστα...

Όπως στρώσαμε, θα κοιμηθούμε...

Μου κάνει φοβερή εντύπωση η σύγχυση και ο εκνευρισμός που επικρατεί στο οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης, δεν μπορώ να καταλάβω γιατί τόσος εκνευρισμός...


Δεν φταίει ούτε ο Προβόπουλος, ούτε η Deutsche Bank, ούτε η Merrill Lynch, ούτε κανένας άλλος. Μόνο το αλαζονικό μας το κεφάλι και ο έμφυτος ωχαδερφισμός μας, που κατά καιρούς και μόλις ζορίζουν τα πράγματα, μετασχηματίζεται στο "έχει ο Θεός..."
Ο Θεός μπορεί να έχει, εμείς όμως δεν έχουμε... Φροντίσαμε εδώ και 25-30 χρόνια να φάμε ό,τι είχαμε και δεν είχαμε. Όταν φάγαμε τα αποθεματικά μας, αρχίσαμε να ξεπουλάμε τα υπάρχοντά μας, αλλά και να δανειζόμαστε αβέρτα, μη τυχόν και χάσουμε τα μεγαλεία!!!
ΦΤΑΙΜΕ ΟΛΟΙ. Οι πολιτικοί ΚΑΙ οι πολίτες, αυτοί που έλεγαν "Τσοβόλα δώστα όλα" ΚΑΙ εμείς που κολακευμένοι τους επιβραβεύαμε. Αυτοί που έπαιζαν τα λεφτά των Ταμείων στο Χρηματιστήριο ΚΑΙ εμείς που γουστάραμε να βλέπουμε τον δείκτη να ανεβαίνει. Αυτοί που έκαναν μπίζνες με τα ομόλογα των ασφαλισμένων για να τσεπώνουν τις μίζες ΚΑΙ εμείς που τους ξαναδίναμε την ψήφο μας. Αυτοί που ψήφιζαν νόμους-ασπίδες για τους πολιτικούς και το συνάφι τους για να γλυτώνουνε "οι μακρυχέρηδες" από την τσιμπίδα του νόμου ΚΑΙ εμείς που ανεχόμαστε την ατιμωρησία τους. Αυτοί που μας έταζαν λαγούς με πετραχήλια ΚΑΙ εμείς που σαν τα πρόβατα "σερνόμασταν" πίσω τους μπας και βολευτούμε κάπου.


ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ, ας μην δουλευόμαστε άλλο. ΚΑΙ ο Αλογοσκούφης ήξερε το 2004 ΚΑΙ ο Παπακωνσταντίνου το 2009 ότι τα κρατικό πορτοφόλι είναι άδειο και καταχρεωμένο. Δεν χρειαζότανε ούτε η απογραφή, ούτε ο Αλμούνια για να μας πει ότι είμαστε ψεύτες και ότι "απλώνουμε τα πόδια μας έξω από το πάπλωμα"...
Και εμείς, οι πολίτες, το ξέραμε, αλλά σαν οπαδοί που είμαστε δεν μας ένοιαζε.
Βλέπετε, εμείς οι Έλληνες, δεν ενεργούμε σαν πολίτες, αλλά σαν φανατισμένοι οπαδοί. Μπορεί να γκρινιάζουμε για τα αποτελέσματα της ομάδας-κόμματος, μπορεί να ψιθυρίζουμε ότι η ομάδα-κόμμα με αυτούς τους παίκτες-πολιτικούς δεν "τραβάει", αλλά όταν φτάνει η ώρα του ματς-κάλπης, το μόνο που μας νοιάζει είναι να κερδίσουμε πάση θυσία.
Όταν κάποιες ενοχλητικές φωνές έλεγαν ότι με αυτή την συμπεριφορά μας υποθηκεύαμε το μέλλον των παιδιών μας, εμάς δεν μας ένοιαζε α) επειδή "έχει ο Θεός" και β) επειδή είμαστε της νοοτροπίας του "μέχρι τότε ποιός ζει ποιός πεθαίνει...".
Τώρα όμως που η ανικανότητα και η απατεωνιά επιτάχυναν τα πράγματα και ό,τι ήταν να συμβεί μετά το 2030, ξεκίνησε να συμβαίνει τώρα και δεν μιλάμε πια για το μέλλον των παιδιών μας, αλλά για το παρόν το δικό μας, τώρα "μας τζούζει" και μας ενοχλεί!!!
Δεν πειράζει αδέρφια, θα συνηθίσουμε. Άλλωστε, μιας και χρησιμοποίησα διάφορες ρήσεις, ας πω κι άλλη μια: "Όπως στρώσαμε, θα κοιμηθούμε"...

Μπας και θέλει να χάσει;;;!!!

Το διάβασα στα ΠΡΑΓΜΑΤΑ και το αντιγράφω χωρίς δικά μου σχόλια...

Έχω περιγράψει τον Αντώνη Σαμαρά ως μαραθωνοδρόμο. Στα πρώτα χιλιόμετρα του Μαραθωνίου -ενός τεράστιου δρόμου που τρέχει από το 1993- ήταν τόσο πίσω, που οι περισσότεροι νόμιζαν ότι έχει εγκαταλείψει. Σιγά- σιγά κέρδιζε το χαμένο έδαφος και ξαφνικά, λίγο πριν οι αθλητές μπουν στο Στάδιο του τερματισμού, βρέθηκε πίσω από την προπορευόμενη, τότε Ντόρα Μπακογιάννη.

Ο Σαμαράς μίλησε πολιτικά στον απογοητευμένο ΝεοΔημοκράτη και κατάφερε να κερδίσει το ασύντακτο πλήθος που προσπαθούσε να καταλάβει γιατί έχασε με 10 μονάδες από τον Παπανδρέου. Η Μπακογιάννη ξαφνικά από φαβορί έγινε αουτσάιντερ, ενώ ο Αβραμόπουλος αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την κούρσα και στη συνέχεια να βρεθεί δίπλα στον Σαμαρά.

Αυτή η πολιτική τοποθέτηση του Σαμαρά τον έφερε μπροστά από τη Ντόρα, καθώς οι αθλητές έμπαιναν στο στάδιο του τερματισμού ενός μαραθωνίου δρόμου που διήρκεσε περίπου 17 χρόνια! Οι περισσότεροι πίστευαν ότι στις περίπου δυο εβδομάδες που απέμεναν μέχρι την ώρα της κάλπης, ο Σαμαράς θα εξειδίκευε την πολιτική πλατφόρμα του, που είχε ενθουσιάσει και συσπειρώσει τους ΝεοΔημοκράτες γύρω από την υποψηφιότητά του.

Κι όμως! Τις τελευταίες ημέρες βλέπουμε τον μηχανισμό (τις δυνάμεις, αν ενοχλεί ο όρος μηχανισμός) της Ντόρας Μπακογιάννη να εντείνουν τις προσπάθειές τους, την ώρα που ανεξήγητα ο Αντώνης Σαμαράς έχει επιδοθεί σε… κατενάτσιο! Για όσους δεν αισθάνονται φιλικοί στην ποδοσφαιρική διάλεκτο, κατενάτσιο έπαιζαν παλαιότερα κυρίως οι ιταλικές ομάδες, που στο τέλος ενός αγώνα, που είχαν αποσπάσει το αποτέλεσμα που ήθελαν, “κατέστρεφαν” το ποδόσφαιρο αλλάζοντας μπαλιές στην άμυνά τους, ροκανίζοντας το χρόνο και τα νεύρα των θεατών, περιμένοντας απλά τον διαιτητή να σφυρίξει τη λήξη του αγώνα. Οι θεατές σφύριζαν κι αποδοκίμαζαν, αλλά οι παίκτες που έπαιζαν κατενάτσιο αδιαφορούσαν, περιμένοντας τον διαιτητή να σφυρίξει τη λήξη και να οριστικοποιήσουν το θετικό για αυτούς αποτέλεσμα.

Θέλει, άραγε, μεγάλη φιλοσοφία για να αντιληφθεί κανείς ότι στην πολιτική τα πράγματα δεν είναι έτσι; Το κατενάτσιο που παίζει εδώ και περίπου μια εβδομάδα ο Σαμαράς, ίσως του στοιχίσει την εκλογή. Εδώ και μια εβδομάδα, σχηματικά θα έλεγα από τότε που αρνήθηκε το ντιμπέιτ με το -ανομολόγητο- επιχείρημα ότι έτσι φαίνεται ποιος είναι μπροστά στις δημοσκοπήσεις, ο Σαμαράς δεν λέει τίποτα καινούργιο, απλώς αναμασά όσα -πολύ ελκυστικά- έχει πει τις προηγούμενες μέρες. Με άλλα λόγια, ο Σαμαράς περιμένει το διαιτητή να σφυρίξει τη λήξη του ματς. Δεν ακούει τα πρώτα σφυρίγματα από την κερκίδα; Δεν αντιλαμβάνεται ότι το στρατόπεδο της Μπακογιάννη έχει φυλάξει για την τελευταία εβδομάδα τις τελευταίες του εφεδρείες; Δέκα ημέρες είναι τεράστιος χρόνος στην πολιτική. Ακόμα και πέντε μέρες, ίσως αρκούν για να αλλάξουν ισορροπίες και δεδομένα.

Ο Σαμαράς τρέχει έναν μαραθώνιο επί 17 ολόκληρα χρόνια (περίπου όσα και ο Ομηρικός Οδυσσέας). Τώρα, μπαίνει πρώτος στην τελική ευθεία, μέσα στο στάδιο του τερματισμού. Από τις εξέδρες, κανείς δεν αντιλαμβάνεται γιατί αρχίζει ξαφνικά να περπατά, αντί να επιταχύνει…-

Πολύ φοβάμαι ότι η ανάλυση είναι σωστή...

Ο Zulfu Livaneli είναι ένας διάσημος Τούρκος διανοούμενος, συνθέτης, τραγουδιστής παραδοσιακών τραγουδιών (ιδιαίτερα δημοφιλής στον απλό λαό), σκηνοθέτης, συγγραφέας, αρθρογράφος, για μια θητεία βουλευτής και από το 1996 Πρεσβευτής Καλής Θέλησης της UNESCO.
Ανήκει στις προοδευτικές φωνές της Τουρκίας και η γνώμη του έχει πάντοτε ένα ιδιαίτερο ειδικό βάρος...
Επειδή αυτά που θα γίνουνε στην γειτονιά μας, προετοιμάζονται επί δεκαετίες και επειδή αρχίζει να φαίνεται ότι πάρα πολλά θέματα θα ανοιχτούνε ταυτόχρονα και θα προσπαθήσουνε να τα "κλείσουνε" με οριστικές διευθετήσεις, που μπορεί και να μας φανούνε επώδυνες, ας διαβάσουμε ένα πρόσφατο άρθρο του για το πώς βλέπει την Τουρκία της επόμενης δεκαπενταετίας.
Ίσως έτσι να πάρουμε μια ιδέα για το τι προετοιμάζεται για το Αιγαίο, για την Κύπρο, για τις ενεργειακές οδούς του φυσικού αερίου, αλλά και για όλη την γεωπολιτική στρατηγική των Βαλκανίων και της ανατολικής Μεσογείου, μέχρι και της Μέσης Ανατολής...
Το άρθρο του το διάβασα στο Foreign Press και είναι αναδημοσίευση από την εφημερίδα VATAN:

Οι γονείς δύσκολα συνειδητοποιούν ότι μεγαλώνει το παιδί τους.
Διότι βλέπουν καθημερινά το παιδί και δεν φαίνεται να υπάρχει κάποια διαφορά από τη μια μέρα στην άλλη.
Το παιδί μοιάζει να μην αλλάζει καθόλου. Όμως κάποιος που βλέπει αυτό το παιδί όταν είναι ενός έτους, και το ξαναβλέπει όταν πάει στα δέκα του, δεν μπορεί να πιστέψει στα μάτια του. Και δεν μπορεί να αναγνωρίσει το παιδί. Το ίδιο ισχύει και για τις χώρες.

Σηκωνόμαστε κάθε πρωί, διαβάζουμε τις εφημερίδες, πηγαίνουμε στις δουλειές μας, τα βράδια παρακολουθούμε τις ειδήσεις στην τηλεόραση και δεν μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε τη μεγάλη αλλαγή στη χώρα. Μοιάζουν να είναι όλα ίδια.
Κι όμως, η Τουρκία αλλάζει με μεγάλη ταχύτητα, μεταμορφώνεται, γίνεται μια τελείως διαφορετική χώρα.
Ο πιο σύντομος τρόπος για να το καταλάβουμε αυτό είναι να απευθυνθούμε σε κάποιον που δεν έχει δει τη χώρα για μερικά χρόνια.
Πιστέψτε με, το λέω με όλη μου την ειλικρίνεια, μετά από ένα διάστημα η Τουρκία θα φτάσει σε σημείο να είναι τελείως αγνώριστη.. Θα σαστίσετε και εσείς οι ίδιοι.

Ωραία, και ποιά είναι η κατεύθυνση αυτής της αλλαγής;
Μπορούμε να την ονομάσουμε περιληπτικά ως «συντηρητικοποίηση, μετατροπή σε χώρα της Μέσης Ανατολής, πλουτισμό και μείωση της ποιότητας». Αν προσέξετε, κάποιες από αυτές τις ιδιότητες είναι θετικές, ενώ κάποιες άλλες αρνητικές, όμως πραγματοποιούνται παράλληλα.

Δηλαδή, τα χρόνια που έρχονται θα ζήσουμε την εξής κατάσταση:
Μία χώρα γεμάτη ουρανοξύστες και εμπορικά κέντρα,
όπου γίνεται το αδιαχώρητο από πολυτελή καταστήματα και εστιατόρια,
με ξένες εταιρείες που έχουν έδρα στη Μέση Ανατολή,

Μια χώρα πλουσιότερη απ’ότι είναι σήμερα.
Δηλαδή ένα είδος μεγάλου Ντουμπάϊ ή παλιάς Βηρυτού! Από την άλλη, ένας ταχέως αυξανόμενος ρυθμός αναλφαβητισμού, έλλειψης πολιτισμού, και κατάστασης Λούμπεν.
Σε κάθε σημαντικό πόστο, άνθρωποι που δεν έχουν επιλεγεί αξιοκρατικά, αλλά βάσει των σχέσεών τους με τις θρησκευτικές ομάδες.
Μία χώρα υπερβολικά συντηρητική και υπερβολικά «Αμερικανική». Αυτή είναι η εικόνα που βλέπω εγώ.

Δεν θα είναι προφητεία το να πω ότι το AKP θα κερδίσει τις προσεχείς δημοτικές εκλογές και τις επόμενες βουλευτικές εκλογές. Όλοι το βλέπουν αυτό.
Και μάλιστα, σε πέντε χρόνια ο Ερντογάν θα γίνει Πρόεδρος της Δημοκρατίας εκλεγμένος απευθείας από τον λαό, και ίσως θα δούμε τον Αμπντουλάχ Γκιούλ ως πρωθυπουργό...

Δηλαδή, η Τουρκία θα είναι για τουλάχιστον δέκα χρόνια ακόμα υπό την εξουσία του AKP.
Διότι δεν υπάρχει καμία δύναμη απέναντί του.
Εξάλλου, ο πρόεδρος του CHP που εγγράφει ακόμη και εμπόρους ναρκωτικών στο κόμμα προκειμένου να μην χάσει την καρέκλα του, ωθεί τα πράγματα σε αυτή την κατεύθυνση σε συμφωνία με το AKP. Όσο για το MHP, βλέπουμε όλοι σε τι κατάσταση βρίσκεται.

Το προσεχές διάστημα η κυβέρνηση του AKP θα χειροκροτηθεί ως «η κυβέρνηση που παρέλαβε τους ηγέτες του ΡΚΚ».
Θα συνεχίσει να ρέει χρήμα στην Τουρκία από Μέση Ανατολή και Δύση.

Από την άλλη, το κοσμικό τμήμα της κοινωνίας θα μειωθεί σταδιακά, και παράλληλα θα συνεχίσει να αλληλοσπαράζεται, όπως συνηθίζει να κάνει χρόνια τώρα.

Μια τόσο μεγάλη αλλαγή δεν θα μπορούσε να επιτευχθεί μόνο με τις εσωτερικές δυναμικές..
Ο ρόλος που έχουν επιλέξει οι ΗΠΑ για την Τουρκία στο Μεσανατολικό ζήτημα, εφαρμόζεται με ένα μακροπρόθεσμο σενάριο.
Και οι εσωτερικοί δρώντες, οι πολιτικοί, τα ΜΜΕ, τα πανεπιστήμια, ο επιχειρηματικός κόσμος, οι διανοούμενοι, παίζουν ο καθένας επάξια τον ρόλο του.

Εάν με ρωτήσετε τι θα γίνει σε δεκαπέντε χρόνια, μπορώ να κάνω μια πρόβλεψη και γι’αυτό.
Επειδή η κοινωνία θα έχει μεταμορφωθεί με μια συστηματική εκπαίδευση, δεν θα θυμάται κανείς πλέον ούτε καν το έτος ίδρυσης της Δημοκρατίας.

Όποιος επιθυμεί ας φυλάξει αυτό το άρθρο και εφόσον η Τουρκία εξελιχθεί διαφορετικά, ας έρθει να μου το πετάξει στα μούτρα. Όμως δυστυχώς, δεν φαίνεται να είναι καθόλου εφικτό αυτό.

Ε, σύντροφε! (Το γράμμα ενός ΠΑΣΟΚου, προς τους ΠΑΣΟΚους)

Γεια σου σύντροφε,
σου αξίζει ένα μπράβο που κατάφερες να πάρεις την εξουσία από την ΝΔ, που έμοιαζε ότι ήθελε να την ξεφορτωθεί. Ελπίζω σε τέσσερα χρόνια να μπορούμε να σου πούμε και συγχαρητήρια, για την πορεία σου και για το έργο σου! Τότε θα σε κρίνουμε, δεν σε κρίναμε την Κυριακή!
Εμείς, ως υποστηρικτές σου, τελειώσαμε την "υποχρέωσή" μας απέναντί σου και μάλιστα με επιτυχία! Τώρα είναι η δική σου σειρά, όχι να μας επιστρέψεις την υποχρέωση, αλλά να μας επιβραβεύσεις για την κρίση μας, για την επιλογή μας να υποστηρίξουμε ΠΑΣΟΚ. Αυτό μπορείς να το κάνεις μόνο με ένα τρόπο. Με έργα και όχι με λόγια.
Είναι λογικό η μεγάλη διαφορά από την ΝΔ να σε χαροποιεί, όμως δεν πρέπει να ξεχνάς ότι:

• Αγωνίστηκες απέναντι σε μία φθαρμένη ομάδα. Μία ομάδα που έκανε ότι χειρότερο μπορούσε για την διάσωσή της και ότι καλύτερο μπορούσε για την ενίσχυσή σου.
  
• Αναλαμβάνεις σε μία από τις δυσκολότερες περιόδους της Μεταπολίτευσης στο θέμα της οικονομίας. Πρέπει να είναι ο βασικός σου στόχος και να δείξεις το έργο σου ΑΜΕΣΑ.
• Η διαφάνεια δεν είναι ζητούμενο, αλλά απαιτούμενο.
  
• Δεν σε επιβραβεύουμε, αλλά σε προκαλούμε... Δεν σε παρακαλούμε, σε διατάσσουμε!

Για να σε προκαλέσω λίγο ακόμα, άκου αυτό: Μην κυβερνήσεις με το 43,92% στο πλευρό σου, αλλά με το 56,08% απέναντί σου. Μπορεί να πέτυχες να κερδίσεις εμάς, αλλά όχι εκείνους (και είναι περισσότεροι). Η τεράστια επιτυχία σου θα είναι να έχεις καταφέρει σε 4 χρόνια να κερδίσεις εκείνους (και ας έχεις χάσει όσους από εμάς σου ζητήσουμε "ρουσφέτια" και τα αρνηθείς!).
Πολλοί από τους υποστηρικτές σου περιμένουν "κάτι" από εσένα, άλλοι σε ψήφισαν από συνήθεια... Αρκετοί όμως σε υποστηρίξαμε περιμένοντας δουλειά, δουλειά, δουλειά! Αν μας απογοητεύσεις, πρέπει να ξέρεις ότι θα βρεθούμε απέναντι, πολύ νωρίτερα από την αντιπολίτευση.
Δεν κέρδισες την εξουσία! Δεν σου χαρίσαμε την εξουσία! Στην δανείσαμε και δεν μας είναι καθόλου δύσκολο να την πάρουμε πίσω. Δεν ξέρω σε ποιόν θα την δώσουμε μετά, αν αποτύχεις, αλλά το καλύτερο για όλους μας είναι να πετύχεις...
Και επειδή όλοι μας γυρίσαμε την Δευτέρα το πρωί στην ίδια δουλειά, στις ίδιες υποχρεώσεις και στα ίδια προβλήματα, καλό θα ήταν να δούμε και εσένα να δουλεύεις... Δεν είναι δουλειά σου να είσαι μπροστά από τις κάμερες, αλλά να λύνεις τα προβλήματά μας. Δεν περιμένουμε θαύματα από αύριο, αλλά περιμένουμε προσπάθεια από εχθές!
Κλείνοντας, θέλω να σου τονίσω αυτό: Σου δώσαμε την αυτοδυναμία για να μην έχεις άλλοθι. Δεν μπορείς να πεις ότι δεν είχες την δύναμη. Δεν μπορείς να πεις ότι έκανες συμβιβασμούς λόγω της οριακής κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας...
Καλό ταξίδι λοιπόν... Είμαστε εδώ για να επιβραβεύσουμε της επιτυχίες σου και να επικρίνουμε -δημιουργικά πάντα- τα λάθη σου.

Υ.Γ. Σύντροφε, αν ο τίτλος σου θυμίζει κάτι, τον δανείστηκα από το νέο βιβλίο του κ. Μ. Ανδρουλάκη (Ε, Πρόεδρε). Καλό θα ήταν να το διαβάσεις...

Σας ευχαριστώ
Γιώργος Φακίτσας

Μακάρι να ήταν ανέκδοτο...

Ο Τοτός ρωτά τον μπαμπά. Μπαμπά, τι είναι η πολιτική;

Ο μπαμπάς απαντά:

• Εγώ φέρνω τα χρήματα στο σπίτι, γι’ αυτό είμαι ο Καπιταλισμός.
• Η μαμά σου ελέγχει αυτά τα χρήματα, γι’ αυτό είναι η Κυβέρνηση
• Ο παππού σου ελέγχει να δει πως όλα είναι εντάξει, γι’ αυτό είναι το Συνδικάτο
• Η υπηρέτριά μας είναι η Εργατική Τάξη
• Όλοι μας ανησυχούμε για το καλό σου. Γι’ αυτό εσύ είσαι ο Λαός. Και ο αδερφούλη σου, που ακόμα φοράει πάνες, είναι το Μέλλον.

Κατάλαβες παιδί μου;

Ο Τοτός απαντά πως θέλει να το σκεφτεί και να απαντήσει την επόμενη μέρα.

Το βράδυ ο Τοτός ξυπνάει γιατί ο αδερφός του έκλαιγε αφού είχε κάνει κακά του. Μην ξέροντας τι να κάνει, πάει στο δωμάτιο των γονιών του.

Βλέπει την μαμά να κοιμάται και δεν θέλει να την ξυπνήσει.

Έτσι πάει στο δωμάτιο της υπηρέτριας, όπου βλέπει τον μπαμπά του να την πηδάει και τον παππού να κατασκοπεύει από το παράθυρο! Όλοι είναι τόσο απασχολημένοι που παραβλέπουν τον Τοτό. Έτσι ο Τοτός επιστρέφει στο κρεβάτι του για ύπνο.

Το πρωί ρωτάει ο μπαμπάς το Τοτό να εξηγήσει με λίγα λόγια τι σημαίνει πολιτική.

ΝΑΙ!, λέει ο Τοτός:

• Ο Καπιταλισμός γαμάει την Εργατική Τάξη
• Οι Συνδικαλιστές βλέπουν πως γαμάει ο Καπιταλισμός την Εργατική Τάξη
  
• Εν τω μεταξύ η Κυβέρνηση κοιμάται
• Ο Λαός παραβλέπεται από όλους και
• Το Μέλλον είναι γεμάτο Σκατά

ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ!

p.s. Το διάβασα σε κάποιο blog και δεν θυμάμαι σε ποιο. Αν ο συνμπλόγκερ με διαβάσει, ας μου δώσει το link της ανάρτησής του και θα το βάλω αμέσως. Μη μας πούνε και κλέφτες!!!

ΜΕΓΑΛΑ ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΚΑΙ ΑΚΑΛΥΠΤΕΣ ΕΠΙΤΑΓΕΣ ! ! !

ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΑΚΑΛΥΠΤΗ ΕΠΙΤΑΓΗ

Μια επιταγή πέτσινη, χωρίς αντίκρισμα, που και στο δρόμο να βρεθεί δε σκύβει πλέον κανείς να την σηκώσει.

Είναι ο πρωθυπουργός της χώρας. Ο πολιτικός που βάλτωσε μέσα στα αδιέξοδα της ατολμίας του και της αναποφασιστικότητάς του.

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

http://ellinikoforum.blogspot.com/2009/08/blog-post_8035.html

Ο μοναδικός άνθρωπος που κατάφερε να φθαρεί απ όσα ΔΕΝ ΕΚΑΝΕ, πριν προλάβει να τον φθείρει η ίδια του η αντιλαϊκή πολιτική.

Είναι ο "ηγέτης" που παρέμεινε θεατής των εξελίξεων, θεατής των οικονομικών, των πολιτικών και των καιροσκοπικών λαμογιών που έθρεψε η παράταξή του καθ εικόνα και ομοίωση των ΠΑΣΟΚοθρεμμένων παλικαράδων.


Είναι αυτός που άφησε ασύδοτα τα κομματικά τσιράκια να αποδιαρθρώσουν την ήδη ασθενική εθνική οικονομία με εγκληματικές πολιτικές αποφάσεις και επικίνδυνες διαχειριστικές επιλογές, φροντίζοντας μόνο για τη διόγκωση των τραπεζικών τους λογαριασμών, και οδηγώντας στην απόλυτη πτώχευση τη χώρα που κυβέρνησε και τη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών της.

Είναι αυτός που με την ανοχή του ανέδειξε μια νέα γενιά παρασιτικών νεόπλουτων, καταπατώντας θεσμούς, περιφρονώντας ακόμη και τους πλέον στοιχειώδεις κανόνες δεοντολογίας. Επεδίωξε να δώσει απάντηση στη σαπίλα του ΠΑΣΟΚ, δημιουργώντας τη δική του (νέας γενιάς) παρασιτική σαπίλα.

Είναι ο πρωθυπουργός που ανέχθηκε και άκριτα συμπορεύτηκε με το μηχανισμό της Ντόρας στην άσκηση μιας εξωτερικής πολιτικής που υποθήκευσε και αποδυνάμωσε περαιτέρω τη διεθνή θέση της χώρας του, και μάλιστα σε περίοδο κρίσιμων αποφάσεων για κορυφαίες εθνικές προτεραιότητες, συνεχίζοντας έτσι με απόλυτη αξιοπιστία το ενδοτικό έργο που εγκαινίασαν οι κυβερνήσεις του εκσυγχρονιστικού ΠΑΣΟΚ.

Είναι ο "ηγέτης" που δεν είδε ότι η υπουργός του δεν άσκησε ελληνική εξωτερική πολιτική, αλλά προσωπική πολιτική ενδοτισμού και δημόσιων σχέσεων οικοδομώντας το προσωπικό της διεθνές προφίλ και κύκλο υποστηρικτών και αποδομώντας την Ελλάδα.

Είναι ο πολιτικός που μετά απ όλα αυτά έμεινε μόνος, παρατημένος απ όλους, ακόμη και από τους υπουργούς του, διότι την ανικανότητα πολλοί αγάπησαν στο βαθμό που εξυπηρέτησε τους άνομους σχεδιασμούς τους, τον ανίκανο όμως δεν τον αγάπησε κανείς.

Και τώρα παραδομένος και σκεφτικός, ετοιμάζεται να ΑΝΑΘΕΣΕΙ την εξουσία.

Σε ποιόν?

ΣΕ ΜΙΑ ΑΚΑΛΥΠΤΗ ΕΠΙΤΑΓΗ ΠΟΥ ΔΕ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΠΟΤΕ ΜΕΓΑΛΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ.

Αφού κοντολογίς έρχεται η σειρά του για ν αρχίσουν τα όργανα και στο δικό του το κόμμα, (όργανα που επί της ουσίας δεν σταμάτησαν ποτέ), καταδικάζοντας όμως σε μια ακόμη χειρότερη μοίρα την Ελλάδα.

Θα το επιτρέψουν αυτό οι έλληνες πολίτες???

Η διάθεσή τους είναι να μην το επιτρέψουν.

Και αυτή τη διάθεση την εξεδήλωσαν καθαρά με την πολιτική τους συμπεριφορά στις ευρωεκλογές.

Η αποστροφή τους στο σάπιο πολιτικό σύστημα ήταν κατηγορηματική και προφανώς μη αναστρέψιμη.
ΜΕΓΑΛΗ Η ΕΥΘΥΝΗ ΟΣΩΝ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΟΥΝ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΤΩΝ ΚΙΝΗΣΕΩΝ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΟΙΞΕΙ ΜΙΑ ΝΕΑ ΣΕΛΙΔΑ ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ.

ΚΕΝΤΡΙ: Πριν λίγα χρόνια, αυτό το κείμενο θα με έβρισκε αντίθετο, θα το έκρινα μηδενιστικό και ισοπεδωτικό. Σήμερα, με λύπη πιάνω τον εαυτό μου να το διαβάζει και να κουνάει το κεφάλι συμφωνώντας με τα γραφόμενα.
Αυτός ο κύκλος έκλεισε, αφήνοντας πολλές ανοιχτές πληγές για την χώρα και τους πολίτες. Αυτό που τώρα απαιτείται είναι η ανάδυση εναλλακτικής λύσης, που θα επουλώσει, θα ξαναδώσει ελπίδα και θα οδηγήσει προς τα μπρος...

Έφυγε κάποιος που αγωνίστηκε ΕΝΤΙΜΑ για τις ιδέες του...

Έχασε σήμερα τη μάχη με τον καρκίνο ο βουλευτής του ΣΥΝ Μιχάλης Παπαγιαννάκης.
Ο Μιχάλης Παπαγιαννάκης γεννήθηκε στην Καλαμάτα τον Αύγουστο του 1941. Σπούδασε Νομικά, Οικονομικές και Πολιτικές Επιστήμες σε Αθήνα, Μονπελιέ και Παρίσι.
Δεν ήταν κομματόσκυλο, αντίθετα δούλεψε και "συμπλήρωσε πολλά ένσημα" σε δουλειές ευθύνης: Εργάστηκε ως καθηγητής και ερευνητής στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού 2, στο Ινστιτούτο Διοίκησης Επιχειρήσεων του Ορσαί και στο Μεσογειακό Αγρονομικό Ινστιτούτο του Μονπελλιέ. Έκανε έρευνες και μελέτες πάνω στη μεσογειακή οικονομία, την ΕΟΚ, την Κινεζική αγροβιομηχανία, την αλιεία στην Ελλάδα και άλλες, για λογαριασμό της ΕΟΚ, της ΓΚΑΤΤ και του ΟΗΕ, από το 1967 ως το 1987.

Υπήρξε επιστημονικός συνεργάτης στο Πάντειο και έχει συνεργαστεί και αρθρογραφήσει στο Βήμα, τον Οικονομικό Ταχυδρόμο, το Αντί, την Αυγή και τον Πολίτη.

Πολιτική

Εντάχθηκε στον Συνασπισμό έγινε μέλος της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής του καθώς και της Πολιτικής Γραμματείας του, υπεύθυνος του Τμήματος Οικολογία και Ποιότητα της Ζωής. Μαζί με διάφορα άλλα στελέχη του κόμματος ανήκει στην τάση Ανανεωτική Πτέρυγα του ΣΥΝ.

Εξελέγη ευρωβουλευτής του ΣΥΝ στις ευρωεκλογές του ευρωεκλογές του 1989, του 1994 και του 1999. Στις εκλογές 2007 εκλέχθηκε Βουλευτής στη Β’ Αθηνών, τρίτος σε σταυρούς μέσα στο κόμμα του.

Ανεξάρτητα με το αν κάποιος συμφωνούσε ή όχι μαζί του, πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι ο Μιχάλης Παπαγιαννάκης υπήρξε ένας γενναίος άνθρωπος και ένας σπουδαίος αγωνιστής που υπερασπίστηκε με πάθος τις ιδέες του. Έφυγε με το κεφάλι ψηλά, κύριος σε όλα του, με ήθος και ευγένεια. Καλό ταξίδι εκεί που πάει...

Δείτε πώς προωθούν το προϊόν που λέγεται Ομπάμα

Αποκλειστικές φωτογραφίες από τον Λευκό Οίκο, τέτοιες ώστε όλοι να πούνε: "Αυτός είναι ένας από εμάς"...

Επαγγελματικό marketing, στην υπηρεσία της πολιτικής. Ο πλανητάρχης της διπλανής πόρτας!!!

Όχι ερασιτεχνισμοί σαν τους δικούς μας, με Αντώναρο και Παπακωνσταντίνου!!!

Δεν έχουν ιερό και όσιο! Κάνουν αγωγή στον Μάρκο Μπόλαρη, γιατί τόλμησε να ασκήσει κοινοβουλευτικό λειτούργημα!

Όχι δεν έχουμε χούντα, δεν έχουμε δικαστική-κοινοβουλευτική δικτατορία, δεν έχουμε απλώς επισήμως απατεώνες υπουργούς, δεν έχουμε ανίκανο πρωθυπουργό (σωστότερα μαριονέτα των δικών του νταβατζήδων)…
Τι έχουμε;
ΜΑΦΙΑ;
Ο Μάρκος Μπόλαρης, γνωστός βουλευτής του Ν. Σερρών κι όχι βολευτής και υπηρέτης συμφερόντων (ας θυμηθούμε την υπόθεση Βατοπεδίου…), κατάθεσε «Ερώτηση» στη βουλή, δηλαδή άσκησε το κοινοβουλευτικό λειτούργημα (έτσι λέγεται κατ’ ευφημισμό, όταν βολεύει το σύστημα), για τη «Στέγη Γερόντων Σερρών» και το κινηματοθέατρο «Κρόνιο» και τι συνέβη;
Του έκαναν αγωγή και μάλιστα ζητούν «αποζημίωση» που δεν φαντάζεται ανθρώπινος νους! (λέτε να νομίζουν ότι έχει offshore εταιρίες όπως ο υπουργός Βουλγαράκης, ή κάνει συμβόλαια-απάτες με τη στοά Βατοπεδίου και σκέφτηκαν να κάνουν μπάζα;).
Μια ακόμη υπόθεση που προσβάλλει τον τελευταίο πολίτη της χώρας.
Αυτοί δεν έχουν κατεβάσει τανκ, όπως η ομογάλακτη φασιστική δεξιά της αμερικανοκίνητης χούντας, έχουν ξεφτιλίσει τα ΠΑΝΤΑ!
Μήπως θέλουν να οδηγήσουν και τον πιο συντηρητικό πολίτη -αφού ούτε οι βουλευτές δεν επιτρέπεται να ασκούν κοινοβουλευτικά καθήκοντα-, να σκεφτεί «άλλους» τρόπους αντιμετώπισης του σάπιου καθεστώτος του Καραμανλή;
Η δικαιοσύνη του Σανιδά, είναι γνωστή, οι πραίτορες του εισαγγελέα της χούντας το ίδιο, γνωστοί οι υπουργοί με μίζες, συμβόλαια και σια, γνωστό πως παίρνεις διδακτορικό στην ιατρική, χωρίς να έχεις τελειώσει την ιατρική, γνωστοί οι Ζαχόπουλοι, οι κουμπάροι, τα δομημένα ομόλογα, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας….
Όταν μπορούν να κάνουν αγωγή και σε βουλευτή, γιατί τόλμησε να κάνει ερώτηση στη βουλή, τι μένει να κάνουμε για να μην μας εξοντώσουν;
ΟΥΣΤ ΒΡΩΜΙΑΡΗΔΕΣ!

Από σίβυλλα

Επί του πιεστηρίου... Κατατέθηκε πριν λίγο.

Πρόταση ΠΑΣΟΚ στη Βουλή για τη διενέργεια Προκαταρκτικής Εξέτασης σχετικά με την υπόθεση των άγονων γραμμών

Ημ. Δημοσίευσης : 02/04/2009 16:04

Το ΠΑΣΟΚ κατέθεσε σήμερα στη Βουλή, Πρόταση Σύστασης Ειδικής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής (Προανακριτική Επιτροπή) για την διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης κατά το άρθρο 86 παρ. 3 του Συντάγματος, τα άρθρα 153 επ. του Κανονισμού της Βουλής και το άρθρο 5 του ν. 3126/2003 «Ποινική ευθύνη των Υπουργών», για την υπόθεση των άγονων γραμμών. Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της πρότασης:

Ο Ανακριτής του 20^ου Τακτικού Τμήματος Πλημμελειοδικών Αθηνών διαβίβασε στη Βουλή των Ελλήνων, με το 310/31-3-2009 έγγραφό του, στοιχεία εκκρεμούς σ' αυτόν δικογραφίας κύριας ανάκρισης κατά του κατηγορούμενου Παναγιώτη Ζαχαρίου του Ζαχαρία, για το κακούργημα της εκβίασης από δράστη που μεταχειρίστηκε απειλή βλάβης επιχείρησης, κατ' επάγγελμα, κατά συνήθεια και κατ' εξακολούθηση.

Ο ως άνω Ανακριτής διαβίβασε τα στοιχεία αυτά ως «ικανά να στοιχειοθετήσουν, όσον αφορά τον τότε, ήδη δε πρώην, υπουργό Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής, Αριστοτέλη Παυλίδη του Αντωνίου, ενδεχόμενη σε βάρος του κατηγορία ηθικής αυτουργίας στην αποδιδόμενη στον ως άνω κατηγορούμενο πράξη εκβίασης, τελεσθείσα από δράστη, που μεταχειρίσθηκε απειλή βλάβης της επιχειρήσεως που ασκεί ο εξαναγκαζόμενος, κατ' επάγγελμα, κατά συνήθεια και κατ' εξακολούθηση (άρθρα 1, 13 περ. στ, 14, 16, 17, 18, 26 παρ. 1 εδ. α, 27 παρ. 1, 46 παρ. 1 εδ. α, 94 παρ. 1, 98 και 385 παρ. 1 περ. β του Π.Κ., σε συνδυασμό με το άρθρο 1 παρ. 1 του «περί ποινικής ευθύνης των Υπουργών» Ν. 3126/2003) αξιόποινη πράξη, που ενδεχομένως φέρεται ότι τελέσθηκε απ' αυτόν, ως μέλος της Κυβερνήσεως και συγκεκριμένα ως υπουργό Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής, στην Αθήνα, στο χρονικό διάστημα από 3-11-2006 μέχρι 8-1-2007, σε βάρος της περιουσίας του πολιτικώς εναγόντως Φωτίου Μανούση του Ανδρέα, κατοίκου Νέας Κηφισιάς Αττικής».

Περαιτέρω, στο ως άνω έγγραφό του ο κ. Ανακριτής αναφέρει ότι διαβιβάζει στη Βουλή τα στοιχεία της εκκρεμούς υπόθεσης ελλείψει δικαιοδοσίας «διερευνήσεως της εν λόγω φερομένης ενδεχομένως αξιοποίνου πράξεως κακουργήματος, για την οποία κρίνουμε ότι προέκυψαν στοιχεία, που σχετίζονται με την διάπραξή της εκ μέρους μέλους Κυβερνήσεως, κατά την άσκηση των καθηκόντων του».

Στο ως άνω έγγραφο του κ. Ανακριτή, το οποίο επισυνάπτεται και ενσωματώνεται στην παρούσα πρότασή μας, εκτίθενται αναλυτικά τα πραγματικά περιστατικά, βάσει των οποίων απαιτείται διερεύνηση της τυχόν τέλεσης της ως άνω αξιόποινης πράξης από τον πρώην υπουργό Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής, ήτοι γίνεται η, κατά το άρθρο 5 παρ. 1 του Ν. 3126/2003, συγκεκριμένη αναφορά σε στοιχεία αξιόποινης πράξης.

Προσδιορίζονται κατά συνέπεια στην παρούσα πρότασή μας με σαφήνεια τα στοιχεία και οι πράξεις που είναι αξιόποινες και μνημονεύονται οι διατάξεις που παραβιάστηκαν, όπως προβλέπει η παρ. 3 του άρθρου 154 του Κανονισμού της Βουλής.

Προκύπτει συνεπώς η ανάγκη να διερευνηθεί από την, κατά το άρθρο 86 παρ. 3 του Συντάγματος, Ειδική Κοινοβουλευτική Επιτροπή η ενδεχόμενη ευθύνη του πρώην υπουργού Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής Αριστοτέλη Παυλίδη ως ηθικού αυτουργού του εγκλήματος της εκβίασης από δράστη που μεταχειρίστηκε απειλή βλάβης επιχείρησης, κατ' επάγγελμα κατά συνήθεια και κατ' εξακολούθηση, ήτοι από τον κατηγορούμενο Παναγιώτη Ζαχαρίου του Ζαχαρία.

Για τους λόγους αυτούς

Προτείνουμε να συσταθεί Ειδική Κοινοβουλευτική Επιτροπή που θα διενεργήσει προκαταρκτική εξέταση κατά το άρθρο 86 παρ. 3 του Συντάγματος και τα άρθρα 153 και επ. του Κανονισμού της Βουλής για την ενδεχόμενη τέλεση, από τον πρώην υπουργό Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής Αριστοτέλη Παυλίδη, του αδικήματος της ηθικής αυτουργίας σε εκβίαση τελεσθείσα από δράστη (κατηγορούμενος Παναγιώτης Ζαχαρίου του Ζαχαρία) που μεταχειρίστηκε απειλή βλάβης της επιχείρησης από ασκεί ο εξαναγκαζόμενος (Φ. Μανούσης), κατ' επάγγελμα, κατά συνήθεια και κατ' εξακολούθηση, κατά παράβαση των άρθρων 1, 13 περ. στ, 14, 16, 17, 18, 26 παρ. 1 εδ. α, 27 παρ. 1, 46 παρ. 1 εδ. α, 94 παρ. 1, 98 και 385 παρ. 1 περ. β του Π.Κ.

Επειδή η παρούσα Βουλή βρίσκεται ήδη στη δεύτερη τακτική σύνοδό της και είναι σφόδρα πιθανή η διάλυσή της, επείγει η κίνηση της κατά το άρθρο 86 του Συντάγματος διαδικασίας, ώστε να μη λήξει η κατά χρόνο αρμοδιότητα της Βουλής και να μη διαφύγουν του δικαστικού ελέγχου πράξεις που τελέστηκαν κατά την προηγούμενη βουλευτική περίοδο.

Επισυνάπτεται και ενσωματώνεται στην παρούσα πρόταση το με αρ. πρωτ. 310/31-3-2009 έγγραφο του Ανακριτή του 20^ου Τακτικού Τμήματος Πλημμελειοδικών Αθηνών που απευθύνεται προς τον κ. Πρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων.

Αθήνα, 2 Απριλίου 2009

Οι προτείνοντες Βουλευτές

ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΝΙΩΤΗΣ

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΡΗΓΑΣ

ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΟΓΙΑΣ

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΥΣΕΛΑΣ

ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ

ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΗΔΟΝΗΣ

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΤΣΙΦΑΡΑΣ

ΣΠΥΡΟΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ

ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ ΧΥΤΗΡΗΣ

ΣΥΛΒΑΝΑ ΡΑΠΤΗ

ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΡΙΒΕΛΕΓΚΑΣ

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΩΡΑΪΤΗΣ

ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΑΡΓΥΡΗΣ

ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ

ΣΟΥΛΑ ΜΕΡΕΝΤΙΤΗ

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΡΕΠΠΑΣ

ΣΟΦΙΑ ΣΑΚΟΡΑΦΑ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ

ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ

ΓΚΕΡΕΚΟΥ ΑΝΤΖΕΛΑ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΕΤΑΛΩΤΗΣ

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΙΝΤΖΕΡΗΣ

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΙΑΜΑΝΤΙΔΗΣ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΤΑΛΗΣ

ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΣΑΧΙΝΙΔΗΣ

ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΠΑΠΑΧΡΗΣΤΟΣ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΦΛΩΡΙΔΗΣ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΡΟΒΛΙΑΣ

ΜΑΝΩΛΗΣ ΣΚΟΥΛΑΚΗΣ

ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ

ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΛΑΡΗΣ

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΒΑΡΒΑΡΙΓΟΣ

ΚΩΣΤΑΣ ΣΚΑΝΔΑΛΙΔΗΣ

ΒΑΣΙΛΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ

ΗΛΙΑΣ ΜΠΕΡΙΑΤΟΣ

ΚΩΣΤΑΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ

ΣΤΑΘΗΣ ΚΟΥΤΜΕΡΙΔΗΣ

ΗΛΙΑΣ ΚΑΡΑΝΙΚΑΣ

ΑΧΜΕΤ ΧΑΤΖΗΟΣΜΑΝ

ΤΣΕΤΙΝ ΜΑΝΤΑΤΖΗ

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΣΙΡΩΝΗΣ (και η Άρτα παρούσα στις εξελίξεις)

ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΜΟΙΡΙΔΗΣ

ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΓΚΕΡΟΓΛΟΥ

ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΓΡΗΓΟΡΑΚΟΣ

ΠΕΤΡΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΥ

ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΝΙΑΤΗΣ

ΣΟΦΙΑ ΓΙΑΝΝΑΚΑ

ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΤΡΙΝΗΣ

ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΥΤΣΟΥΚΟΣ

ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΑΓΚΟΥΣΗΣ

ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΚΟΥΛΑΣ

ΜΑΡΙΑ ΣΚΡΑΦΝΑΚΗ

Το Ελληνικό ...Βατερλό!!!

Αν και η Μ. Βρετανία αναγκαστεί να καταφύγει στο Δ.Ν.Τ. για βοήθεια – όπως πιθανολογεί ο Τζ. Σόρος – η Ελλάδα τι θα πρέπει να κάνει; Ισως τίποτε και να περιμένει απλώς το … μοιραίο. Μας είχαν παραμυθιάσει τόσο καιρό ότι η ελληνική οικονομία είναι ισχυρή και δεν θα την αγγίξει η κρίση, ότι έχουμε δυναμισμό και υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, ότι με την περιβόητη απογραφή αποκαταστήθηκε η εικόνα της οικονομίας στις πραγματικές διαστάσεις της και τόσα άλλα φαιδρά.
Ο βασιλιάς όμως ήταν γυμνός κι αυτό φάνηκε περίτρανα με τις πρώτες σοβαρές αναμπουμπούλες της κρίσης στην από εδώ μεριά του Ατλαντικού. Τώρα που τα πράγματα έγιναν πραγματικά ζόρικα, τώρα που πάνω από την Ελλάδα επικρέμεται η δαμόκλειος σπάθη της Ε.Ε., η κυβέρνηση αναγκάζεται να παραδεχθεί ότι υπάρχει μεγάλο πρόβλημα.
Δέχεται ότι το έλλειμμα έχει ξεφύγει και σκαρφάλωσε στο 4,5%, δέχεται ότι το εξωτερικό χρέος απειλεί να μας πνίξει, κομπάζει όμως ότι παίρνει μέτρα για την αντιμετώπιση της έκρυθμης – όπως τη χαρακτηρίζει – κατάστασης. Και ποια είναι αυτά τα μέτρα, θα αναρωτηθεί κανείς; Το πάγωμα των αυξήσεων στους μισθούς και τις συντάξεις και ο κεφαλικός φόρος στα κατ ευφημισμόν υψηλά εισοδήματα. Κι ας μη μιλήσουμε για τη μείωση του τέλους ταξινόμησης στα ΙΧ, που στην ουσία επιδοτεί τα ευρωπαϊκά εργοστάσια και 5-6 εισαγωγείς αυτοκινήτων.
Με αυτά τα δεδομένα είναι εύλογο να υποθέσει κανείς ότι οι κυβερνώντες τα έχουν κυριολεκτικά χαμένα με την κρίση. Αγωνιούν να σώσουν το κράτος και να αποφύγουν τη δημοσιονομική κατάρρευση, αλλά είναι αδύναμοι να σώσουν τους πολίτες. Η κατανάλωση συρρικνώνεται, καταστήματα και επιχειρήσεις κλείνουν, κόσμος χάνει τη δουλειά του. Η κοινωνική πλέον κρίση βρίσκει διέξοδο στην έξαρση της εγκληματικότητας, που φουντώνει επικίνδυνα, χωρίς κανένας να μπορεί να προβλέψει τι μπορεί να ακολουθήσει...
Είναι πραγματικά δυστυχία, ότι η χώρα βρίσκεται αντιμέτωπη με την μεγαλύτερη πρόκληση των τελευταίων δεκαετιών, χωρίς να διαθέτει μια ηγετική φυσιογνωμία, που να μπορεί να εμπνεύσει, να συσπειρώσει, να οδηγήσει προς τα εμπρός...

Πώς αλλάζουν τα πράγματα...

Πώς άλλαξαν αλήθεια όλα μέσα σε ένα χρόνο...
Πέρυσι τέτοια εποχή, η Νέα Δημοκρατία ζούσε στον απόηχο ενός σκανδάλου-παρωνυχίδα, όπως αποδείχτηκε τελικά, συγκρινόμενο με τα επόμενα, την υπόθεση Ζαχόπουλου και του κομιστή-δημοσιογράφου. Όμως, παρά τα συνεχόμενα αυτογκόλ και τις αλλεπάληλες γκάφες, τίποτε δεν έδειχνε ότι θα μπορούσε κάποιος να αμφισβητήσει τα πρωτεία της στον πολιτικό στίβο.
Κι αυτό, γιατί από την αντίπερα όχθη το ΠΑΣΟΚ ήταν τραυματισμένο από την εσωκομματική διαμάχη και από την ξεκάθαρη αμφισβήτηση του Γιωργάκη στο κατά πόσο είναι σε θέση να κερδίσει τον Κωστάκη. Πόσες φορές δεν ακούσαμε: Τυχερός ο Καραμανλής που δεν έχει αντίπαλο τον Βενιζέλο... Αυτή την ιδέα την συντηρούσε και η πλειοψηφία του εκδοτικού συστήματος, με τον Πρετεντέρη να "στρίβει το μαχαίρι" στις ανοιχτές πληγές του ΠΑΣΟΚ, όποτε έβρισκε ευκαιρία, δηλαδή καθημερινά!!!
Ο ΣΥΡΙΖΑ είχε μεγαλοπιαστεί, φλερτάριζε στα γκάλοπ με το 20%, μερικοί ξερογλύφονταν ότι σύντομα θα πέρναγε στην δεύτερη θέση στις προτιμήσεις του κόσμου και η συζήτηση περιστρεφόταν στο αν θα συνεργαστεί με το ΠΑΣΟΚ ή αν θα διεκδικήσει μόνος του την αυτοδύναμη πρωτιά!!! Το πουλέν του Αλαβάνου, ο Τσίπρας ήταν κάτι μεταξύ Τζέιμς Ντην, αρσενικού Σενγκολέν Ρουαγιάλ και Τσε Γκεβάρα και όλοι ασχολούνταν με το τι είπε, που βρέθηκε, τι φόρεσε, με ποιόν ήταν...
Ο ΛΑ.Ο.Σ. ήταν "στα άκρα" και κανένας από την κεντροδεξιά Ν.Δ. δεν ήθελε να τον δούνε καν να περπατάει μαζί του στο ίδιο πεζοδρόμιο, που λέει ο λόγος...
Εγώ ήμουν ένα χρόνο μικρότερος, αλλά όχι τόσο γοητευτικός - όπως λένε οι πολυάριθμες θαυμάστριές μου (και γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε...).
Τώρα, ένα χρόνο αργότερα, όλα έχουν αλλάξει, η ζωή έχει φέρει τα πάνω-κάτω, αποδείχτηκε "ότι τα πάντα ρει", "οι τελευταίοι έσονται πρώτοι" κ.ο.κ. Το ζούμε άλλωστε όλοι μας, μέχρι και ο Πρετεντέρης έχει αρχίσει τα "σεις"και τα "σας"!!!
Τίποτε δεν έμεινε σταθερό, τίποτε εκτός φυσικά από το Κ.Κ.Ε., για το οποίο, ως γνωστόν, ο χρόνο σταμάτησε περίπου το 1922, όταν ο Στάλιν έγινε Γ.Γ. του Κ.Κ.Σ.Ε. Από τότε, για τους συντρόφους του Περισσού, δεν έχει περάσει ούτε μια μέρα...